De Nederlandse overheid was al sinds 2012 op de hoogte van de Oxfam-orgies op Haïti, maar negeerde de details in de rapporten en verweeg ze in eindverslagen van de Rekenkamer. Dat blijkt uit de antwoorden op Kamervragen van minister Kaag.
Tentenkamp Haìti 2010. Afb: wikimedia / public domain US / Fred W. Baker lll.
Uit een gelekt rapport van Oxfam bleek in februari dat de organisatie op Haïti opereerde in een ‘cultuur van straffeloosheid’. Er bleken seksfeesten te hebben plaatsgevonden met plaatselijke, minderjarige prostituees, in villa’s die door Oxfam waren gehuurd. De organisatie werd daartoe in staat gesteld met onder andere Nederlands geld. Minister Kaag schrijft de Tweede Kamer dat Oxfam-Novib 15 miljoen euro heeft ontvangen uit het geld dat was opgehaald door de Samenwerkende Hulporganisaties-actie ‘Help slachtoffers aardbeving Haïti’. De totale opbrengst van deze actie was 111 miljoen euro, waarvan 41,7 miljoen euro door de overheid was bijgedragen. Van dat geld is 8,3 miljoen euro besteed via Oxfam GB, waarvan 5,2 miljoen euro aan noodhulp in 2010, 1,6 miljoen euro in 2011 en 1,4 miljoen aan wederopbouw.
Deze informatie is al sinds 2012 op het ministerie en dus bij onze overheid bekend. Dat is zo mogelijk nog schandaliger. De pijnlijk zwakke verdediging van de minister, namelijk dat door accountants geen onregelmatigheden in de uitgaven waren aangetroffen, is beslist schandalig. Nu zullen prostituees op Haïti waarschijnlijk hun diensten niet vergezeld laten gaan van een factuur in het juiste model. In dat geval zegt de minister dus eigenlijk “de uitgaven werden verklaard door een correcte administratie en verder hebben wij geen belangstelling voor de wijze waarop belastinggeld wordt verkwist”. Ook dit ministerie moet kennelijk grondig uitgemest worden, te beginnen bovenin.
Zo werkt het dus. Een select gezelschap van ‘wereldverbeteraars’ trekt er op uit om, onder dekking van aanzienlijke hoeveelheden door de belastingbetalers opgebracht geld, de beest uit te hangen. Dit zijn waarschijnlijk geen incidenten, gelet op de gretigheid waarmee achterbannen van marxistische partijen zoals GroenLinks, D66, SP en PvdA zich op deze functies storten; de uitgestreken gezichten van hun voorlieden in de Kamer ten spijt.
Wellicht kan de ambassadeur van de Nederlandse tak van Oxfam, de ‘artiest’ Dolf Jansen, zich eens buigen over de vraag of hij met onderstaande chanson geen vollere zalen trekt dan het gezwam over ‘hulpverlening’….