Indien een politiekorps een afspiegeling moet zijn van de samenleving, dan heeft Berlijn een probleem. Met 40% allochtonen waarvan vooral de nieuwkomers bij de politie onaangepast gedrag en weinig discipline tonen, heeft die samenleving er een probleem bij.
Het lijkt erop dat de overheid daar zelf systematisch de effectiviteit van de politie aantast, terwijl de ontwikkelingen in de samenleving juist een grotere capaciteit aan financiële rechercheurs vereisen, net als hier. Maar die komen er niet.
Paradise papers
Niet alleen de Panama en Paradise papers geven een inkijkje hoe ‘integer’ onze elites zijn. Naar verluidt ligt juist Duitsland dat stoomt van de financiële schandalen, dwars bij EU-maatregelen tegen belastingontwijking. Die kost de Europese overheden ca. € 60 miljard per jaar, dus extra op te brengen door de belastingbetalers. Als we uitgaan van een gemiddelde belasting van 20%, dan wordt er jaarlijks tenminste € 300 miljard Europees geld weggesluisd naar belastingparadijzen, vooral via Nederland !
Onderwijzers
Dat de vakbonden voor onderwijzend personeel dreigen met stakingen, omdat de salarissen bij de basisscholen omhoog moeten en de werkdruk omlaag, doet vermoeden dat de situatie urgent is en dat de vakbonden zouden weten hoe dit komt. Merkwaardig is echter dat met alle kennis uit de praktijk men kennelijk niet in staat is de minister een rapport voor te leggen, waarin wordt afgerekend met de kostbare bureaucratie en managementcultuur. Zijn de Haagse ambtenaren wellicht lid van de dezelfde vakbonden als de schoolmanagers? De honderden miljoenen uit het recente verleden voor het opheffen van personeelsknelpunten, zijn immers verdampt zonder dat Den Haag ingreep. En dan wordt het begrijpelijk dat de vakbonden gewoon meer geld eisen in plaats van efficiënter werken; men is vermoedelijk al blij als de helft van de geëiste 1,4 miljard straks ten goede komt aan het personeel op de werkvloer.
Rechtssysteem overbelast
Niet alleen politie en OM zijn overbelast, onder meer door de vele bendes die Europa onveilig maken, maar ook de rechterlijke macht. In Duitsland heeft dit tot tienduizenden achterstallige dossiers geleid, met name door de vele beroepszaken van afgewezen immigranten en door de tijdsdwang die voorarrest oplegt. Doch ook in Nederland kraakt en piept het bij de rechters, zowel door het procesgedrag van advocaten als door de vele wettelijke waarborgen die het gezond verstand in de weg staan. Allerlei tuchtcommissies/-raden blijken geen oplossing te bieden, omdat ze naar verluidt in meer dan 90% van de gevallen de klager in het ongelijk stellen. Ook de toegang tot de bestuursrechter wordt steeds moeilijker gemaakt en de behandeling van een art. 12 klacht (wegens niet-vervolging) is een farce geworden. Voor de nieuwe minister voor Rechtsbescherming is er dus werk aan de winkel.