Money en macht

Ze konden er lang mee wegkomen en hun zieltjes lelieblank houden. HillBilly, het voormalige presidentskoppel, dat in de afgelopen jaar hun bankrekening met een kleine $240 miljoen heeft kunnen aandikken. Ze werden genoemd, speelden een rol en waren het centrale punt bij schandalen, die zich aan elkaar lijken te rijgen.

Clintons en geld…. Afb: VimeoPixabay

Ondanks het feit dat de schandalen, doorspekt van leugens, nepotisme, fraude, illegale betalingen voor vriendendiensten, imagobeschadiging van tegenstanders, schimmige geldtransacties en voor-wat-hoort-wat-gekleurde activiteiten, inmiddels niet meer op een hand te tellen zijn, laveerden ze behendig door het moeras van Washington. Bij het passeren hebben ze heel wat viezigheid uit hun zakken in het moeras laten vallen.

Schandalen in vogelvlucht.

De korte uiteenzetting van een groot aantal schandalen is niet limitatief en ongetwijfeld zal in de nabije toekomst nog meer ellende aan de oppervlakte komen. Om een schets te geven van het karakter van Hillary Clinton is het afdoende.

• Whitewater: het schandaal ligt heel wat decennia achter ons, maar achtervolgt HillBilly nog steeds. Het is niet een afgeperkt schandaal, maar een serie schandalen dat startte met de aankoop van bouwgrond langs de White River in de Ozarks. De aankoop ging niet door en bij een diepgaand onderzoek werd een groot aantal schimmige activiteiten geopenbaard. Het resulteerde o.m. in de Monica Lewinsky-zaak.
• Paula Jones: zij beschuldigde Bill Clinton van ongewenste seksuele handelingen tijdens zijn periode als gouverneur van Alabama. De zaak werd buiten de rechtbank onderling geregeld. In 2015 beschuldigde zij Hillary Clinton er van dat zij van het ongepaste gedrag van haar echtgenoot wist en de zaak in de doofpot heeft doen stoppen.
• Travelgate en de zelfmoord van Vince Foster: In de lente van 1993 werden zeven Witte Huis-medewerkers plotseling ontslagen, vermoedelijk omdat ze teveel wisten van de rol van Hillary Clinton bij schimmige geldverplaatsingen en andere voordeeltjes die het WH-reisbureau ruimhartig uitdeelde. Vince Foster was sinds de kortebroekentijd een goede vriend van Bill Clinton. Tijdens zijn veronderstelde zelfmoord in juli 1993 was hij plaatsvervanger van de Witte Huis-adviesraad van Bill Clinton, Travelgate dompelde hem in een diepe depressieve toestand die nog verergerde toen hij tijdens een vergadering in het Witte Huis door Hillary Clinton openlijk werd gekleineerd. In zijn afscheidsbrief stond een opmerkelijke zin “…The public will never believe the innocence of the Clintons and their loyal staff… [I]n Washington… ruining people is considered sport….”
• Jorge Cabrera: Jorge was in de midden 90-er jaren een sponsor van de Democratische Partij en verscheen op veel media foto´s aan de zijde van Hillary, de toenmalige First Lady. In die periode werd hij in een drugsjacht van de politie in Miami gearresteerd en verdween voor 19 jaar achter de tralies.
• FBI-schandaal: de regering Clinton had de FBI opdracht gegeven om achtergrond onderzoeken te doen, en de resultaten op papier vast te leggen, naar 700 Republikeinen. In het verlengde daarvan rees de vraag hoe Craig Livingstone aan zijn baan als hoofd van het Bureau Persoonlijke Veiligheid was gekomen. Volgens het verhaal heeft Hillary hem die baan bezorgd, omdat ze een vriendin van zijn moeder was.
• Sniper Fire-schandaal. Tijdens een bezoek als First Lady aan Bosnië beweerde Hillary dat ze bij aankomst in Tuzla onder vuur van een scherpschutter had gelegen en de dood in de ogen had gezien. Een week later nam ze dat verhaal terug door te zeggen dat ze helaas een verkeerd beeld had geschetst van de betrokken gebeurtenis.
• 1600, Pennsylvania Avenueschandaal. Bij intrek van de familie Bush in het WH troffen zij een in een krot getransformeerde behuizing aan. Vernieling, diefstal, vandalisme, voorbeelden van kattenkwaad. Het bleek dat de Clintons spullen ter waarde van $ 190.000 uit het WH onrechtmatig naar hun huis in NY hadden meegenomen. Ze hebben de spullen teruggegeven, maar de lucht van een onwelriekend schandaal bleef hangen.

• Norman Hsu: hij was een sponsor en fondsenwerver voor de Democratische Partij tijdens de verkiezingscampagne van Hillary Clinton in 2008. Het zou blijken dat Hsu een crimineel en vluchteling was, die personen en organisaties jarenlang oplichtte.
• DNC e-mailschandaal of het Debbie Wasserman-schandaal: als voorzitter van de DNC probeerde Wasserman Bernie Sanders, de enig overgebleven rivaal van Clinton, in diskrediet te brengen. Haar aanvallen waren gericht op religie, chaotische verkiezingscampagne en het belachelijk maken van zijn eis om een debat in Californië. Clinton distantieerde zich niet van die methodes en bood haar vriendin zelfs een baan in haar verkiezingsteam aan nadat Wasserman gedwongen werd om haar functie op te geven.
• Clinton Stichting: de stichting dient als non-profitplatform voor vraagstukken betreffende de opwarming van de aarde en effecten van klimaatverandering. Het blijkt echter dat het wordt gebruikt voor schimmige geldtransacties voor het eigenbelang van de Clintons. De Russische geldstromen, die deel uitmaken van het schandaal rond de Podesta-groep en het Uranium One-schandaal bevestigen dat.
• Clintons toespraken: de Clintons laten zich dik betalen voor hun toespraken. De $500.000 vergoeding voor een toespraak van Bill Clinton in Moskou is genoegzaam bekend; Chelsea rekent een bedrag van $65.000 per toespraak en Huíllary vergaarde een kleine $11 miljoen voor 51 toespraken.

Behalve die schandalen zijn er ook nog de schandalen die uitgebreid door de media zijn belicht zoals Monica Lewinski, E mail server misbruik voor geclassificeerde mails, Benghazi, Rodham mijnbouw firma in Haïti, Uranium one en Fusion GPS[1]

Het Moeras van Washington strekt zich uit tot Hollywood

In de 42-jarige periode van hun huwelijk hebben de Clintons een drekspoor achtergelaten waarvan de rotte geur tot aan Beijing te ruiken is. Het is in de achterliggende decennia wel duidelijk geworden dat hun gedrag en activiteiten worden gestuurd door het geld. Die instelling leidde tot de uitspraak “They go where the money is” en daarbij zijn ze bereid om over lijken te gaan. Fatsoen en waarheid zijn blijkbaar doorgestreept in hun woordenboek en ontbreken in hun vocabulaire. De Clinton Stichting is het symbool van de normen en waarden -de Clinton Way- en de stichting kan zich inmiddels niet meer onttrekken aan kwalificaties als slush fund en tax shelter.Termen, die een kwalijke zwavelachtige geur verspreiden.

Dit zijn net als Barack Hussein Obama-Soetoro (vanwege zijn Nigeriaanse wortels) de helden die in Hollywood geestdriftig de handen op elkaar krijgen. Helden, die net als de succesrijke Weinstein door acteurs en actrices op het schild getild werden en bewierookt door het blauwe deel van de USA werden aangeprijsd als het kwaliteitssummum dat de USA de wereld te bieden had. Het tekent de arrogantie in Hollywood, die aan de interesses van het bevolkingsegment dat zij in woord en daad regelmatig wensen te kleineren, hun beroemdheid danken. Ook zij denken dat hun bekendheid en het geld dat ze daarmee verdienen, hen het recht geeft om hun minne normen en waarden op te leggen aan de rest van de mensheid. Vermoedelijk voelen ze zich zo verraden door het verlies van Clinton en het decennialange misbruik gedrag van Weinstein, dat ze hun agressie richten op de POTUS: kleiner kun je je zelf niet presenteren in de wereld van volwassenen. Een presidentskandidaat steunen die van liegen een deugd heeft gemaakt.

Liegen is routine

Zo loog Hillary over niet ontvangen en verzenden van geclassificeerde informatie via haar onveilige privéserver. Ze loog tegen de families van de in Benghazi gedode Amerikaanse diplomaten en beveiligers. Direct na de aanslag was ze weliswaar al geïnformeerd over een actie van islamitische extremisten, maar ze bleef dagenlang volhouden dat de aanslag een gewelddadige reactie op een kwetsende video was. Ze beklemtoonde dat ze die families nooit verteld had dat de video de reden was, waardoor ze die families alsnog neerzette als leugenaars. Net als Obama vertelde ze niet de waarheid over Obamacare. Net als Obama beweerde ze “If you have health insurance and you’re happy with it, nothing changes…  You can keep that insurance” . Miljoenen geloofden beide Democratische kopstukken en miljoenen voelden zich achteraf verraden door de twee. Op de tv verklaarde ze dat de wachttijden voor veteranen niet “widespread as they are made out to be” en negeerde de angst en frustratie van veteranen dat ze noch een dokter, noch de noodzakelijke medische zorg tijdig zouden kunnen krijgen. Overlijden kon daarvan het gevolg zijn en dat werd realiteit. Clinton beweerde dat de veteranen het probleem zwaar overdreven. Ze loog over haar banden met Russische autoriteiten, ze loog over Fusion GPS. Ze loog over het incident op de vliegbasis van Tuzla. Ze loog over haar inkomsten voor haar toespraken.

Money en macht

Hillary Clinton heeft zich nooit uitgesproken over haar warme banden met Wall Street. In oktober 2016 bleek echter uit e-mails, die Wikileaks openbaarde, dat zij in haar teneur als minister van Butenlandse Zaken in 2013 een aantal toespraken heeft gehouden voor de bankiers van Wall Street, zoals Goldman Sachs. Volgens Bloomberg ontving ze voor die toespraken het luttele bedrag van $ 675.000. In een van die toespraken moedigde ze de bankiers aan open te zijn en meer invloed uit te oefenen op de politiek. Goldman Sachs’ Chief Executive Officer Lloyd Blankfein adviseerde ze dat als hij president wilde worden, hij alvast ‘een gaarkeuken met soep moest beginnen’.Het blijkt ook dat ze in geen van haar toespraken  kritiek heeft gehad op de rol van de banken in de kredietcrisis.

Hillary Clinton bevestigt dat geld en macht onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Daarom is het niet verwonderlijk dat de bijnamen voor Hillary net als voor Bill ook al niet meer te tellen zijn. Die strekken zich uit van bad loser Hillary, bruid van Frankenvoedsel[2], Hildog, Hildebeest (bijnaam die Obama heeft gegeven naar de gnoe), Crooked Hillary (bijnaam van Trump).

[1] Oorspronkelijk was het een onderzoek naar een aantal Republikeinse kandidaten. De Washington Free Beacon gaf die opdracht in de herfst van 2015 aan Fusion GPS. De Beacon stopte het onderzoek in de lente van 2016  toen duidelijk werd dat Trump de Republikeinse nominatie zou krijgen. Het project had niets te maken met Rusland en Christopher Steele. Dat veranderde toen Perkins Coie, een aan de Democraten verbonden adviesorganisatie, Fusion GPS een opdracht gaf en de onderzoekskoers wijzigde en zich ging concentreren op een Trump-Rusland verbinding. Verrassend genoeg heeft Fusion GPS ook Russische klanten. Het onderzoek resulteerde in een document – het Trump Dossier – dat als vertrekpunt diende voor het onderzoek van de Speciale Commissie van Müller. Comey oordeelde eind 2016 dat de inhoud onbevestigde en speculatieve informatie presenteerde.

[2] Door haar nauwe banden met chemiereus Monsanto is zij een fervent voorstander van genetisch gemodificeerde organismen (ggo).