Er wachten ons donkere dagen

“Door de migratiecrisis, de rol van de Europese Unie, de problemen met de islam, hier en in de wereld, ben ik heel somber en merk bij mezelf een zekere berusting: de wal gaat het schip keren.  Het vrije Europa dat we nu kennen, bestaat in 2050 niet meer”.

(Interview met Mat Herben in het AD Groene Hart, 11 maart 2017)

Mat Herben

“Ik zie bij de meeste politici geen bereidheid om van het verleden te leren. In 2008 ben ik door Mark Rutte gevraagd om lid van de VVD te worden. Ik ben onder andere bezig geweest het adviseren van Kamerleden op gebied van Europa en Defensie.  Mijn insteek was het moderniseren van de Europese Unie: Brussel doet alleen wat het moet doen en moet verder terughoudend zijn. Daar is niets van terecht gekomen. Dat is een van de redenen dat ik vorige maand mijn lidmaatschap van de VVD heb opgezegd. Ik ben nu partijloos burger.  De bereidheid om te hervormen is afwezig bij VVD en CDA, de linkse partijen maken de problemen nog erger.

De EU is belangrijk geweest voor de veiligheid in Europa: de Frans-Duitse tegenstelling die tussen 1870 en 1945 tot drie oorlogen heeft geleid, moest worden opgeheven. De euro was vervolgens bedoeld om Duitsland in Europa te verankeren na de hereniging met de DDR. Tot zover heeft de EU gewerkt. Maar in het verleden behaalde resultaten, bieden geen garantie voor de toekomst. Het oude recept werkt niet in de discussie over Oekraïne of de migratiecrisis. Sterker nog: Europa biedt niet alleen geen oplossingen, maar het is nu zelf het probleem. We kampen nu met problemen die zijn veroorzaakt door goede bedoelingen en misplaatst idealisme. Politici beschrijven een ideale wereld, maar sluiten hun ogen voor de realiteit. Bij jongelui als Jesse Klaver mag je onbekommerd idealisme verwachten, maar het wordt zorgelijk als ook ervaren leiders volharden in hun achterhaalde wereldbeeld dat is gevormd in de vorige eeuw. Het is die combinatie van onwetendheid en onwil, waardoor ik denk dat we onvermijdelijk op de ondergang van Europa aansturen”.

Expansiedrift

De expansiedrift van de Europese Unie is de oorzaak van instabiliteit aan onze grenzen. De EU beschouwt haar vorm van democratie als een exportproduct, waarop iedereen zit te wachten.  De bemoeienis van de EU met landen in het Midden-Oosten heeft daar valse hoop gegeven en Libië in de ellende gestort. De onderhandelingen met Turkije waren een onvergeeflijke blunder die Erdogan vaster in het zadel heeft geholpen, zoals ik in 2004 al voorspelde. Er is immers geen Turk die naar de pijpen van Brussel en Duitsland wil dansen, dat willen Nederlanders, Britten en Polen ook niet. Het geflirt met de Oekraïne heeft Poetin een ijzersterk argument toegespeeld. Er is geen Rus die gelooft dat je Duitsers kunt vertrouwen. Alleen een Europese Economische Gemeenschap heeft toekomst. Alle gesprekken over uitbreiding moeten worden gestaakt. De EU moet zich helemaal niet bemoeien met buitenlands beleid en defensie, daarvoor is de NAVO. Het is volkomen verkeerd om te onderhandelen met Turkije over toetreding. Dat schept niet alleen verwachtingen, je had kunnen weten dat uiteindelijk geen Turk, ook niet de seculieren, wil worden bestuurd vanuit Brussel. Erdogan heeft de onderhandelingen alleen maar gestart om ze uiteindelijk met veel misbaar over discriminatie te laten stranden. Ik heb daar al in 2006 voor gewaarschuwd, nadat ik met een delegatie van de Tweede Kamer in Turkije was geweest.

“Wir schaffen das”, zei de Duitse kanselier Angela Merkel in augustus 2015. “Zij maakte geen helder onderscheid tussen echte vluchtelingen en migranten”. Dat standpunt van het machtigste land van Europa had een enorme aanzuigende werking. Kijk wat de golf van migranten heeft betekend voor de stabiliteit van de EU. De Brexit heeft hier zeker mee te maken gehad.  Landen als Hongarije en Polen hebben geen zin naar de pijpen van Duitsland te dansen. De grenscontroles faalden hopeloos, waardoor ook terroristen zijn binnen gekomen. Er wachten ons nog donkere dagen.

Schulz rampzalig

En  dan te bedenken dat SPD-kandidaat Martin Schulz, dit najaar zijn er verkiezingen in Duitsland, nog veel verder wil gaan. Dat zal het einde van het vrije Europa betekenen. Schulz leeft nog in de droom van de multiculturele samenleving, terwijl we weten dat misschien wel de helft van de migranten zich niet wil of mag aanpassen aan de Westerse rechtstaat met vrijheid van meningsuiting voor iedereen. Van hun leiders, zoals Erdogan, moeten zij vooral Turk blijven.  Erdogan heeft overal in Europa zijn vijfde colonne zitten.

Je kan zeggen dat het Duitsland is dat de EU aan het opblazen is. De SPD is met Martin Schulz met een sterke opkomst bezig. Dertig jaar na de val van de muur lopen de Duitsers weer achter een socialistische sprookjesverteller aan. Zijn beleid zal rampzalige gevolgen hebben voor Europa en de wereldvrede. Op Trump zijn vele analyses gemaakt, de meeste volkomen voorbarig, maar over Schulz als opvolger van Merkel maakt in Nederland nog niemand zich druk.

Hoe kijkt u aan tegen de verkiezingsstrijd?

“In 2002 ging het om de kloof tussen burger en politiek. Nu lees je over de kloof tussen de boze, witte man en de elite. Onzin. Het gaat om de mondige burger en die heeft geen moeite met de elite, als die elite maar presteert.  We gunnen ook een voetballer zijn miljoenensalaris, zolang hij doelpunten maakt en geen kapsones heeft. Kijk je in Nederland naar de elite van de politiek, de culturele wereld, het bankwezen, het openbaar bestuur, dan presteert die ondermaats. Maar zelf vindt deze elite dat ze juist heel goed presteert en dat de rest van Nederland dom is en het niet begrijpt. Die arrogantie! Pim Fortuyn had het over ‘ons soort mensen’. Daar bedoelde hij de grachtengordel mee, de VARA , de PvdA, de Volkskrant en NRC. Je mag wel naar het Concertgebouw, maar niet naar André Rieu.  Je kijkt naar De Wereld Draait Door (VARA) en niet naar Hart van Nederland (SBS). Je vindt Pauw boeiender dan Boer zoekt Vrouw, enzovoorts. Feitelijk zien we in de hele Westerse wereld een kloof tussen een arrrogante en bevoorrechte hoofdstedelijke elite en de provincie. Parijs en het ‘platteland’, alleen al die neerbuigende uitdrukking. Noord-Italië, waar wordt gewerkt, versus Rome waar het geld wordt uitgegeven. Brussel versus Vlaanderen. In Groot-Brittannië en de VS is het niet anders, dat verklaart de Brexit en de komst van Trump. In Nederland is het geduld met de Amsterdamse hegemonie ook op, met name in Brabant, Limburg en Groningen. Toch maakt de PvdA keer op keer de fout Amsterdammers als Cohen of Asscher als lijsttrekker te kiezen. Dan vráág je om een afstraffing. Bij GroenLinks ging de vlag uit toen Diederik Samsom aan de kant werd geschoven.

Peter Wennink , de topman van het Brabantse ASML, een van de belangrijkste bedrijven van Nederland, heeft berekend dat Amsterdam 123 euro per persoon subsidie krijgt voor cultuur en sport, terwijl Eindhoven slechts 1,53 ontvangt.  Het Concertgebouw en Rijksmuseum zijn nationaal erfgoed, maar is dat een reden de rest van Nederland stiefmoederlijk te behandelen?

Het woord populisme en populist duikt nu steeds weer op als scheldwoord. Fortuyn was een ‘gevaarlijke’ populist omdat hij het land aan de burgers wilde terug geven. Wilders, Trump, Jan Roos het zouden allemaal populisten zijn. Maar toen Obama zei ‘we are the people’ of  ‘yes we can change’, zat het establishment zwijmelend voor de buis. Selectieve verontwaardiging is een handelskenmerk van de linkse elite.  Populisme is een nietszeggende term, omdat alle politici er een handje van hebben. Ik spreek liever over goede en slechte politici. Een slecht politicus belooft meer dan hij kan waarmaken en heeft onvoldoende werkelijkheidszin. In 2002 was je een populist, omdat je problemen zag die niet zouden bestaan. In 2017 is het verwijt dat je komt met makkelijke oplossingen voor zeer complexe problemen. Toen wilde men de problemen met islam en integratie niet erkennen, nu wil men ze niet aanpakken”.

Wat gaat u stemmen? 

“Ik twijfel tussen Forum voor Democratie van Thierry Baudet, die inhoudelijk  goed heeft gekeken naar Pim Fortuyn, of Kees van der Staaij van de SGP. Als vrijdenker ben ik allesbehalve een calvinist, maar Kees is een integere man die heel goed begrijpt wat er op het spel staat. Ik verwacht dat we na 15 maart een vechtkabinet krijgen van VVD, CDA, D66 en de christelijke partijen of de PvdA. Dat zit er hooguit twee jaar. Dan krijgen we nieuwe verkiezingen met een ruk naar rechts. Wilders en Baudet zullen dan flink winnen. Als Schulz in Duitsland wint, lijkt een Nexit mij onvermijdelijk. Europa valt dan sowieso uit elkaar, helaas”.

(Bovenstaande tekst is afkomstig uit een interview met AD, inclusief passages die door ruimtegebrek waren geschrapt. Zelf heb ik de passages over lokale politiek geschrapt. Het oorspronkelijke interview door Hans-Paul Andriessen kunt u HIER lezen op de site van het AD.