Prikbord nr 962 

Het ziet er niet naar uit dat er op korte termijn een bestand komt in Oekraïne, tenzij een bondgenootschap van ‘willing nations’ dit afdwingt. Het Europese overleg over eventuele bestandstroepen is derhalve voorbarig, indien deze niet worden geacht het mandaat en de middelen te krijgen om daadwerkelijk te vechten.

De uiteenlopende standpunten betreffen vooral een kennelijke angst voor Poetins dreigementen met kernwapens en de optie dat bestandstroepen daadwerkelijk moeten (kunnen) vechten. Dat Poetin hierop inspeelt, wetende dat sommige Europese (NAVO)-landen al zijn geïntimideerd of geen vertrouwen meer hebben in de VS of om andere redenen niet meedoen, betekent dat er geen NAVO-besluiten te verwachten zijn. Dus zal het een VN-operatie moeten worden of zelfs daadwerkelijk meevechten door ‘willing nations’. In ieder geval moeten Europese troepen daartoe in staat zijn…Maar het benodigde mentale vermogen zijn we na 1990 eveneens kwijtgeraakt, samen met de inzeteenheden voor tactische kernwapens. Waar we vroeger er al van uitgingen dat bij conventionele ‘rampen’ op het gevechtsveld de NAVO (noodgedwongen) kernwapens zou moeten inzetten, gaan we nu naar huis zodra Poetin een lucht- of drone-aanval uitvoert op de bestandstroepen of een geallieerde strijdmacht? 

Gezien de uitspraak van Trump en het ontbreken van een veiligheidsgarantie, hangt alles af van de kernwapenlanden Frankrijk en Groot-Brittannië, teneinde te voorkomen dat Poetin een ‘proefexplosie’ van een klein kernwapen zal demonstreren. Daarmee zou hij drie vliegen in een klap slaan: een waarschuwing aan de NAVO, ondermijning van de inzetbaarheid/beschikbaarheid en het moreel van de ‘bestandstroepen’ en tevens ontmoediging van Europese regeringen die Oekraïne steunen en straks de bestandstroepen met luchtsteun, luchtverdediging en logistiek moeten leveren. Als we niet in geloven in Poetins dreigementen of er niet bang voor zijn, waarom blijven we dan praten in plaats van te handelen?

Dubieuze raming

Het wachten is nog steeds op een overzichtje van wat de Covid-blunders ons land daadwerkelijk hebben gekost en van de verschillen in ramingen van de Binnenhof-verbouwing. Ook de raming van de kosten van de NAVO-top in Den Haag lijkt dubieus; misschien moet de regering even een overzichtje geven van de belangrijkste missers en de reden dan wel belanghebbende(n) daarbij? Zodat de Kamer meteen kan zien of een onderzoek door de Algemene Rekenkamer moet worden geïnitieerd.

Gedoogcultuur

De gedoogcultuur in Nederland wordt misbruikt door immigranten, hooligans, vuurwerkfanaten, demonstranten, studenten, activisten, drugsgebruikers, islamieten, advocaten, malafide (zorg)ondernemers, voetbalclubs en uitzendbureaus, maar ook door ambtenaren, de jeugdzorg, belastingontwijkers, subsidie-ontvangers en scholen. Het antwoord daarop schiet tekort, zowel door gemakzuchtige controles als door te lichte straffen. Zwaarder straffen is echter onmogelijk gemaakt door een gebrek aan rechters, cellen en financiële rechercheurs. Zelfs het huidige ‘rechtse’ kabinet blijkt niet in staat doelgerichte acties te ondernemen, waardoor de vermeende rechtsstaat steeds verder afbrokkelt. En dan te bedenken dat de corruptiedossiers over bestuurders vaak door de rechter of het OM opzij worden geschoven.

Gezegde

Het slordige gebruik van gezegdes of het ‘verhaspelen’ daarvan, zoals bij een dubbele ontkenning, levert soms het tegendeel op van wat de spreker bedoelt. Zo ook bij Wouter de Winther in zijn Telegraaf-column waar hij beweert dat Van Vroonhoven (NSC) iets zou hebben gezegd over mogelijk samengaan met het CDA ‘als Pasen en Pinksteren op één dag vallen’. Dit betekent echter nooit, dus wat is nu zijn verwijt?

Pensioendiefstal

Waarom zijn er tv-journalisten nodig om de miljarden aan pensioendiefstallen en andere misstanden bij de pensioenfondsen te onthullen. Zijn de klokkenluiders bang voor de advocaten van de besturen, heeft het OM geen aangiftes ontvangen (ondanks het verdwijnen van bijna 100 miljard bij het ABP), zijn de toezichthouders omgekocht of de vakbonden, heeft de Staat, de Nederlandse Bank of de ECB belangen bij onze pensioenreserves, zijn de miljarden aan jaarlijkse bonussen voor de beleggers een bron van belastingheffing of vooral zwijggeld, waarom zijn er naar verluidt geheimhoudingsovereenkomsten getekend en hebben Kamerleden belangen, gelet op hun onbeschofte uitingen? Allemaal vragen die wellicht worden behandeld in de vervolgserie van het tv-programma Zwarte Zwanen. Want de dubieuze wet die indexatie nagenoeg onmogelijk maakte, is vervangen door een wet waardoor misbruik nog eenvoudiger wordt; onder meer door absurde kosten (en bonussen?) in rekening te blijven brengen.

Daar komt bij dat de argumenten van voorstanders van de nieuwe wet – ook in de Kamer, bij de Nederlandse Bank en bij de pensioenfederatie – tegen de voorstellen van de NSC, zo ongeloofwaardig zijn, dat het bijna verdacht lijkt. Wat zijn eigenlijk de belangen van de bestaande pensioenfondsen, waarom worden onzinnige beweringen gebruikt over reeds gemaakte kosten (welke dan?) en waarom zou een rechter nu al beslist hebben dat de weggesluisde ‘reserve’ van een pensioenfonds (Havenarbeiders) niet meer tot het pensioenvermogen behoort? Van wie is dat miljard dan wel en om hoeveel miljarden ‘reserves’ gaat het straks in totaal? Wellicht 50 miljard of nog meer, want over de tientallen miljarden die bij het ABP zijn verdwenen, is nog steeds geen duidelijkheid. Wellicht naar de ECB of gewoon gestolen door criminele beleggingsinstituten en hun handlangers? Het laatste is niet ondenkbaar gezien de gang van zaken rond de Nederlandse Parmalat-miljarden, bij het Italiaanse faillissement, de bankencrisis in 2008 en de falende toezichtsorganen. Kortom, wat is er zo verkeerd aan de voorgestelde beslissingbevoegdheid van de rechthebbenden, want zelfs als de helft van het totale vermogen van 1600 miljard in het oude systeem zou blijven, met aanpassing van de indexatienorm, dan beogen de vermeende dure ‘voorbereidingen’ nog steeds om straks met 800 miljard te gaan spelen; terwijl de toezichtsorganen zich terugtrekken?

Omtzigt

Na Renske Leijten verlaat nu ook partijleider Omtzigt de politiek. De vraag is of en hoe er nog van zijn expertise gebruik zal worden gemaakt. Omtzigt heeft een prestatie geleverd, die weinigen in de Kamer hem zullen nadoen. Deze klokkenluiders waren een uitzondering in politiek Nederland. Maar door het ‘idealistische’ NSC-programma en de daarmee gepaard gaande conflicten, raakte de Toeslagenaffaire buiten zicht. Met name de aantallen ouders die bewijsbaar wel in de fout gingen, de recente bewering dat financiële problemen niet de oorzaak waren van uit-huis-plaatsing van duizenden kinderen (en de manier waarop), de fraude met de € 30.000 compensatie, de kostbare en trage afhandeling van dossiers, de falende controle door de overheid, de genegeerde signalen aan de Kamer en de Nationale Ombudsman/Kinderombudsman, de rol van de (toegevoegde) advocaten en van kinderrechters, evenals de procedure en uitgangspunten van de methode-Laurentien, kregen en krijgen te weinig aandacht. Anders gezegd: wie waren de schuldigen, wie waren de verantwoordelijken, wie waren de profiteurs, wie smijt er ongecontroleerd met geld en wie worden (niet) gestraft voor hun falen? We zullen het nooit precies weten, want dit is Nederland…

Paus

De persoonsverheerlijking van een (overleden) paus is voor een buitenstaander niet altijd begrijpelijk. Moet het worden beschouwd als een uitzondering als een paus probeerde orde op zaken te stellen of zijn diens missers van groter belang? Hoewel de macht en invloed van de kardinalen (curie) daarop niet moet worden onderschat. Opvallend zijn altijd de politieke uitspraken die kennelijk worden geaccepteerd op grond van zijn rol in de Kerkelijke Staat. Reden waarom ook staatshoofden de begrafenis bijwonen? Toch kan het ergernis wekken als mensen die in weelde leven en zich zouden moeten beperken tot hun religieuze, juridische en financiële verantwoordelijkheden, zich uiten in termen die een goedbedoelde naïviteit suggereren. Dan rijst de vraag of dit hun onwetendheid onthult of bewust de werkelijkheid ontkent?

Russische generaals

De Russische generaal-majoor Ivan Popov is door de opperbevelhebber Gerassimov ontheven en voorts gearresteerd wegens corruptie, omdat hij zo dom is geweest openlijke kritiek te uiten op de gebeurtenissen aan het front. Nu wordt dit hier ook niet op prijs gesteld, maar dan toch niet gekoppeld aan beschuldigingen over corruptie en daaraan verbonden bestraffing. Want corruptie is zo ‘normaal’ onder Russische generaals, dat vermoedelijk alleen bekwame en integere figuren daar juist niet aan meedoen.

Toch is het onbegrijpelijk dat Popov zich zo moedig heeft geuit, want hij kent de sancties en zou moeten weten dat zijn collega’s, de bevolking, de rechters en Poetin het niet willen horen. Stel je voor dat straks iemand de verliescijfers vermeldt of de oorlogsmisdaden of de recente explosie van een munitie-opslagplaats of de werkelijke reden van de oorlog. Ook generaals die medeschuldig zijn aan dergelijke feiten, stellen onthullingen niet op prijs. De angstcultuur uit de Stalin-periode lijkt hiermee een vervolg te krijgen; met name in de Russische media en generaalsrangen.

Sprookjes van klimaatalarmist Jetten

De aanhangers van de ‘groene religie’ hebben te veel geloof en te weinig feitenkennis. Helaas geldt dit voor klimaatalarmist Jetten in de overtreffende trap, hoewel hij heeft toegegeven dat Nederland met alle miljarden die aan de onhaalbare klimaatdoelen worden verspild, geen enkele invloed heeft op het klimaat of de ‘opwarming van de aarde’. Doch progressieve politici gaan gewoon door met hun sprookjes die ook leugens genoemd kunnen worden, zo lang dit macht en geld oplevert.*)

Hun aanhang, zoals de nuttige idioten van XR, gedragen zich als de kinderen die door de ‘rattenvanger van Hamelen’ werden misleid en verleid. Al dan niet met hulp van beroepsactivisten die hen klimaatangst aanpraten, net als linkse docenten, media, ambtenaren en bepaalde wetenschappers. Na arrestatie zouden XR- demonstranten moeten worden verplicht het boek De klimaatoptimist van Arnout Jaspers te lezen en daarna pas een ‘eigen’ mening te uiten. Dan gaat de discussie tenminste over feiten en niet over ongegronde emoties. Overigens geldt dit ook voor politici, adviseurs, wetenschapsjournalisten, topambtenaren en in het bijzonder bewindspersonen.

*): Het activistische rapport ‘Oulook, Energiesysteem 2050’ – in opdracht van toenmalig minister Jetten – is een van de meest onwaarachtige sprookjesboeken waaraan belastinggeld werd verspild. Het absurde D66-idee van de 10 nieuwe steden lijkt er rechtstreeks aan te zijn ontleend.

Werkgelegenheid

Telkens duikt bij voorgenomen sanering van industrieën, reductie van ambtenaren, automatiseringsprojecten, Schiphol-beperking en de eventuele ontmanteling van Tata Steel het tegenargument ‘werkgelegenheid’ op. Onbegrijpelijk in een land met honderdduizenden vacatures en nog eens honderdduizenden arbeidsimmigranten. Kan de politiek zich niet meteen uitspreken over de (des)informatie en het verminderen van buitenlandse arbeiders, omdat van het gigantische UWV-apparaat weinig is te verwachten. Daar zou ook een forse reductie niet misstaan, want een nieuw uitkeringenschandaal omvat honderden miljoenen – wellicht miljarden – te weinig uitbetaald. Moeten daar eerst (collectieve) rechtszaken over worden gevoerd en vervolgens een ‘compensatiecommissie’ aangesteld?