Prikbord nr 934

Indien apotheken (te) weinig verdienen aan medicijnleveringen, waarom komen er dan steeds meer bij? Uiteraard is dat prettig voor klanten zonder vervoer, maar de indruk bestaat dat het klagen vooral gaat om het imago van ‘zakkenvullers’ in de gezondheidszorg te vermijden. Overigens is dat ook een ‘probleem’ in de thuiszorg, waar de kwaliteitscontrole door de overheid en de controle van declaraties ernstig te wensen overlaten.

Asielprobleem

Het asielprobleem is niet het gebrek aan huisvesting in de (nood-) opvang, want dit zou de toestroom juist moeten afremmen. Het werkelijke probleem is Europa, het gebrek aan doeltreffende criteria en de belangen van de asielindustrie. Daarbij komen nog de doelstellingen van bepaalde politieke partijen en activisten evenals de slappe houding bij uitzettingen, criminaliteit en bij misbruik van de juridische procedures. Of die belangen ook zijn geïnfiltreerd binnen de overheid – en mate name het COA en de IND – moet de Algemene Rekenkamer snel gaan uitzoeken, want dat er sprake kan zijn van corruptie valt niet uit te sluiten.

Buitenproportioneel

Een Telegraaf-lezer vindt de aantallen slachtoffers en schade in Gaza, Libanon en de ‘Westbank’ van de oorlog tegen Iran en diens terroristen buitenproportioneel. Iran, Hamas en Hezbollah kennelijk niet, want die gingen gewoon door met hun raketten, gijzelaars en aanslagen terwijl hun aanhangers – de ‘onschuldige burgers’ en Europese activisten – leuzen bleven roepen om Israël van de kaart te vegen. Zelfs de Palestijnse kinderen krijgen de haat tegen Joden al vroeg ingeprent en de VN is niet veel beter v.w.b. ‘beschaafde’ landen.

Intussen kennen we de werkelijke cijfers van de Palestijnse slachtoffers niet, omdat die worden verstrekt door Hamas, maar te hopen valt dat de helft ervan terroristen zijn. En wie is er dan schuldig als daarbij helaas ook 20.000 vrouwen en kinderen zijn omgekomen in Gaza? D.w.z. 1% van de bevolking.

Wie dan van genocide durft te spreken, moet toch eens in Oekraïne gaan kijken. Overigens is het merkwaardig dat de VS en bepaalde EU-landen bezwaar hebben tegen het aanvallen van de Iraanse atoomcomplexen waar zich nauwelijks onschuldige burgers bevinden. Naar verluidt mogen ook de olie-installaties niet worden aangevallen. Wat ‘mag’ Israël dan wél; wachten tot Iran kernwapens kan inzetten? Of alleen de politieke en militaire top uitschakelen; hoeveel onschuldige levens en verwoeste wijken mag dat nog kosten? De reeds gesneuvelde en gehandicapte Israëlische soldaten niet meegerekend. Overigens, die aantallen maken het lot van de individuele slachtoffers niet erger.

Burgemeesters

Wat is er aan de hand met burgemeesters die zich soms op de borst slaan over hun verantwoordelijkheid voor de openbare orde, maar bij verboden demonstraties niet willen handhaven. Wie heeft dit laffe beleid bedacht; de activisten onder hen, de minister van Binnenlandse Zaken of het OM?

Deze schande wordt nog groter, indien op 7 oktober pro-Palestijnse acties worden toegestaan of politie-agenten werk weigeren.

De uitlatingen van de burgemeester van Amsterdam over de kritiek op haar beleid betreffende pro-Palestijnse ‘herdenkingen’ op 7 oktober, raken kant nog wal. Bij een verbod zijn het de demonstranten die zichzelf ‘criminaliseren’; niet de persoonlijke opvattingen van een VVD-fractieleider.

EU-miljarden

Niet alleen in Nederland en Duitsland ‘verdampen’ er miljarden; ook de EU kent al vele jaren verdachte transacties, onbekende bestedingen en verzwegen verspillingen. Waar Nederland zichzelf bij het Europese Hof ‘afschermt’ tegen aanklachten, lijkt de EU-Commissie eveneens onkwetsbaar bij het bestelen van de burgers.

Fraudehelpdesk (klein leed)

Sommige valse e-mails lijken zelfs ‘beveiligd’ te zijn tegen doorzending naar de fraudehelpdesk. Opvallend daarbij is dat de provider ze niet als vals herkent, terwijl normale mails regelmatig in de Spam-box belanden. Is er geen mogelijkheid om de IP-adressen van de afzenders te (laten) blokkeren door de fraudehelpdesk, want het aantal nep-berichten neemt dagelijks toe. Anders hebben die meldingen weinig zin.

Giro 555

Een nieuwe bedelactie staat op stapel; nu voor de slachtoffers van de oorlog in het Midden-Oosten. Waarom moeten westerse landen daar voor opdraaien en niet Iran waar men liever raketten levert. Overigens, waarom zijn hierbij 10 hulporganisaties betrokken, met allemaal hun eigen management, aanpak en verantwoordingscultuur? Onze hulporganisaties hebben geen betere reputatie dan de internationale structuren met hun schimmige geldstromen, verspillingen en (politieke) netwerken. Terwijl vooral de verantwoording achteraf zeer veel te wensen overlaat.

Ik ga de voorbeelden hier niet opsommen, maar zelfs het CBF lijkt geen eigen onderzoek te doen, maar zich te baseren op jaarrekeningen. Die zou iedereen eens moeten lezen en dan de subsidiebedragen noteren in het besef dat dit belastinggeld is en nog tientallen andere landen dergelijke organisaties hebben.

Importheffing

Dat de burgers nadeel zullen ondervinden van de komende importheffing op Chinese auto’s, staat niet vast. Alleen als de importeur die heffing doorberekent in de verkoopprijs, worden Chinese auto’s duurder. Maar de burgers zullen zeker nadeel ondervinden van sluiting van Europese autofabrieken; niet alleen doordat werknemers hun baan verliezen en toeleveringsbedrijven klanten, maar ook zal de afhankelijkheid van Chinese reservedelen, accu’s en veiligheidsvoorzieningen toenemen.

Waar dit toe kan leiden, is reeds zichtbaar in de medicijnenvoorziening.

Overigens, waarom zouden EU-burgers een land willen ‘sponsoren’, dat wapens levert aan Rusland?

Jeugd

Het gezegde ‘Wie de jeugd heeft…’ kan langzamerhand bij het grof vuil. De pubers en studenten van deze generatie zijn nog nooit zo (mentaal) kwetsbaar, onwetend (ook van risico’s), beïnvloedbaar, crimineel, verslaafd aan social media en games, of financieel onbekwaam geweest. De bereidheid om offers te brengen voor hun toekomst, om met hard werken een bijdrage te leveren aan de welvaart, om opleidingen voor productieve banen te volgen en om voorlopig af te zien van allerlei ‘eisen’ omtrent inkomen, sabbatical/vakantie(s), woning en werktijden lijkt uiterst gering. Is dit kopieergedrag op grond van foute voorbeelden of indoctrinatie door ‘nuttige idioten’ en andere activisten/influencers; of zijn ze zo verwend dat ze de werkelijke wereld niet aankunnen en denken met een universitaire opleiding ‘recht’ te hebben op een goed betaald (overheids-) baantje? Want zelfs met de huidige personeelstekorten zijn te veel sollicitanten niet acceptabel voor een werkgever. En de schaarse studenten die een beschermde ambtenarenbaan bij de EU ambiëren, hanteren als snel het bla-bla jargon van die overbetaalde organisatie. Inmiddels werken er bij de overheid duizenden ‘voorlichters’, waarvan vele honderden in Den Haag. Ook administratieve nepbanen nemen toe bij de bureaucratische overheid, terwijl de wachtlijsten voor psychische hulp, schuldsanering, rechtspraak, strafvervolging/-uitvoering en verslavingszorg steeds langer worden.

Juridisch keurslijf

Ambtenaren menen te moeten demonstreren tegen Israël, omdat ze kennelijk precies weten wat daar aan de hand is en was. En vooral wat het internationale oorlogsrecht inhoudt voor een land dat van 4 kanten wordt bedreigd. Ze ‘vergeten’ daarbij dat het oorlogsrecht en humanitaire recht nauwelijks rekening hebben gehouden met terroristen die zich daar niet aan houden en de ene oorlogsmisdaad na de andere plegen. Die gijzelaars misbruiken en de eigen bevolking gebruiken als ‘vuurdekking’. En vooral dat er een recht op vergelding (retaliation) bestaat; ook tegen burgers en bondgenoten die een misdadig regime steunen. Dit betekende in de Tweede Wereldoorlog dat bombardementen op industriesteden gerechtvaardigd waren en de gevolgen daarvan voor onschuldige burgers, dwangarbeiders en treinreizigers niet werden bestraft. Alleen de Rode Kruizen op ziekenhuizen en militaire voertuigen/veldhospitalen werden doorgaans gerespecteerd.

Dat pro-Palestijnse demonstranten Israël in het juridische keurslijf willen dwingen van hun eigen opvattingen over terreur en vergelding, is tekenend voor het moderne activisme. Dit wordt ook zichtbaar bij de klimaatactivisten en asieldemonstranten. Opvallend daarbij is dat ook (juridische) ambtenaren, politici en hoogleraren precies weten wat de beperkingen zijn in het asiel- en vluchtelingenrecht. Hebben ze die waarschuwingen ook geuit, toen Nederland die internationale overeenkomsten ondertekende?

Naïeve overheid

De hack-schandalen in Nederland tonen niet alleen de naïviteit van politici, bedrijven, ziekenhuizen, universiteiten en sommige ministeries, maar ook de ‘kwaliteiten’ van onze ict-leveranciers. Zonder meteen te denken aan samenwerking met de maffia, buitenlandse inlichtingendiensten of criminele hackers. Opvallend is wel, dat over het Duitse boek Germafia hier nog geen publicatie is verschenen, terwijl de mogelijkheid dat ook onze bedrijven, communicatiesystemen, banken en economische activiteiten zijn geïnfiltreerd door de maffia, even groot zo niet groter is.

Dit laatste geldt eveneens voor infiltratie en informatiefraude door een buitenlandse inlichtingendienst, waarover hier wél wordt bericht naar aanleiding van een Duits boek van de voormalige directeur van de BundesNachrichtenDienst (inlichtingendienst-buitenland) A.F. von Loringhoven. Met name de kwetsbaarheid voor nepinformatie en spionage waarvan de Duitse overheid zich kennelijk onvoldoende bewust was, is daarbij een teken van incompetentie dan wel naïeve onverschilligheid.

Doch ook onze politiemensen hebben bij het aanmaken van ‘visitekaartjes’ – al dan niet met foto – en het opslaan van hun elektronische handtekening soms onvoldoende nagedacht over de beveiliging daarvan.

Rechtbanken

De rechtbanken hebben een enorme achterstand in de afhandeling van allerlei kleine zaken, civiele vorderingen, klachten tegen de overheid (bestuursrecht) en ook strafzaken zoals oplichting. Daarbij gaat het niet alleen om het capaciteitsgebrek bij de rechter en het OM, maar ook om moeizame communicatie, vertragingen in de verwerking van brieven en dossiers, een tekort aan rechercheurs en een overdaad aan mogelijkheden om te klagen tegen de overheid. Dat kost niet alleen tijd en belastinggeld bij de rechtbank, maar ook bij de verweerder. Kwalijker is nog als de overheid geen verweer voert, waardoor er hoorzittingen nodig (kunnen) zijn of sprake is van nagekomen stukken en andere vertragende factoren. En dat kost weer geld van de gedupeerde, indien deze gebruik maakt van een advocaat. De doorlooptijd en efficiëntie zou een stuk verbeteren, indien de griffiers concrete opdrachten en tijdslimieten kunnen geven, zodat er inhoudelijk verweer moet worden gevoerd op straffe van toewijzing van de vordering. Daarmee wordt het zgn. ‘doodprocederen’ voorkomen en kan een hoger beroep – waarin alsnog verweer wordt gevoerd of bewijzen overgelegd – vaak minder aantrekkelijk worden. Zeker indien de kosten daarvan worden verhoogd én verhaald. Het kan niet zo zijn dat belangrijke zaken minder aandacht kunnen krijgen, doordat burgers het recht op bezwaren misbruiken om te chicaneren of een dwangsom te innen.

Zelfs het onnodige gebruik van een door de staat betaalde tolk, omdat een verdachte met een NL paspoort ten onrechte beweert alleen Engels te verstaan, kan worden gerekend tot misbruik van belastinggeld.

Werkend Nederland

Wie niet precies weet waar de Nederlandse welvaart vandaan komt, moet eens tussen 06.00 u en 07.00 u over een snelweg rijden. Tienduizenden zijn dan op weg naar hun werk voordat de files beginnen en de bouwvakkers zijn vaak al bezig. Alleen de lijnbussen zijn dan nog leeg, maar daaraan is het management kennelijk gewend.