De heer Remkes kwam vandaag met zijn conclusies en adviezen op de proppen en tot mijn verbazing stelde hij niet de – in vergelijking met de ons omringende landen – absurd scherpe emissienormen aan de kaak, maar had die juist als vertrekpunt genomen voor zijn onderzoek.

De man vond weliswaar dat “boeren en plattelanders (wie dat zijn? Een raadsel) door de regering tekort waren gedaan (er was niet geluisterd, vanaf de ivoren toren geblaat en geen inhoudelijk antwoord gegeven op bestaansvragen?) en geschrokken was van de oprechte wanhoop in de ogen van redelijke mensen”. Desondanks moeten 500 tot 600 boerenbedrijven die te veel uitstoten (benoemd als piekbelasters?) zo snel mogelijk uitgekocht moeten worden en blijft de marsroute tot 2030 ongewijzigd. Wat is er dan anders geworden? De manier waarop het beleid moet worden uitgevoerd.

Volgens Remkes heeft het Kabinet het algemeen belang uit het oog verloren. Heeft (bewust) vergeten door meer brillen te kijken dan alleen de juridische en ecologische bril en heeft vergeten het agrarische en economische belang in de beschouwing van het zelf gecreëerde stikstofoxide-uitstootprobleem mee te nemen. Hij verwijt het Kabinet ook te weinig oog te hebben voor innovatieve oplossingen voor management, voer- en stalproblemen. De grootste knuppel die hij in zijn slaghout-voorraad had, was het ontbreken van een echte visie voor het landbouwbeleid. Er moet dus een visie zijn op wat Nederland (wie is Nederland in zijn ogen? Niet de boeren!) wil, wie zijn beoogde klanten zijn en met wie samenwerking vereist is. Het is volgens hem realistisch en wenselijk dat Nederland een hoogproductieve landbouw heeft en in leven houdt. Ook of beter gesteld; juist gericht op de export. Dat is volgens hem alleen mogelijk als wordt voldaan aan de eisen van bodem en water, dus milieu, klimaat en dierenwelzijn. Tenslotte de 2030 piketpaal blijft rechtop staan, het stikstofkaartje moet weg en de daadwerkelijke staat van de natuur moet centraal staan. Wat is er veranderd? ? De manier waarop het beleid moet worden uitgevoerd.

“De boeren worden
gewoon bedonderd”

Bij het aanhoren van het Remkes verhaal blijft een aantal vragen onbeantwoord zoals wie zijn die nogal badinerend benoemde “plattelanders“; wat verstaat hij onder “tekort gedaan” en hoe omschrijft hij “piekbelasters“? Wat dat laatste betreft zie ik op de uitstoot taartpresentatie dat veehouders en boerenbedrijven verantwoordelijk zijn voor 21% van de uitstoot. Daarin worden agrariërs overtroffen door urbanisatie en vliegreizen en worden in de nek gehijgd door woonwerkverkeer. In de lijst van 25 grootste uitstoters staan geen boerenbedrijven en zijn het allemaal industriële complexen: 16 in de Randstad, 4 in Zeeland, 3 in Groningen, 1 in Limburg en 1 in Flevoland. Wie zijn dan in zijn ogen piekbelasters?

Als iemand echt wil weten wat Remkes gefröbeld heeft, dan zal het artikel van Rutger van den Noort met de titel “Remkes’ mislukte zoektocht naar de stikstofsleutel “ op de website van OpinieZ veel wijzer maken. Hij heeft de moeite genomen om het 60 pagina dikke flutwerkje te analyseren en op waarde te evalueren. Onder het kopje “stikstof sleutel is zoek” stel hij het volgende vast:

“Na het lezen van het rapport vind ik het zeer bevreemdend dat een groot deel van de betrokken organisaties blij is met dit rapport. Ik begrijp dit wel vanuit de boterzachte vuist-aanpak die Remkes heeft. Iedere belanghebbende leest kritiek op zijn politieke tegenstander en moet ook zelf kritiek accepteren, waardoor het een evenwichtig rapport lijkt. Wanneer je echter bent bijgekomen van deze vuistslag, dan blijken er totaal geen oplossingen te zijn gevonden. De uitgangspunten van kabinet Rutte staan nog: de reductiedoelstelling en het bijbehorende jaartal. De KDW blijft gewoon in de wet en boeren worden uitgekocht. We zijn dus niet veel opgeschoten met dit rapport, buiten dat iedereen even zijn zegje heeft kunnen doen bij de polderkoning….ik ben ervan overtuigd dat aan de kant van de boeren, net zo goed als aan de kant van de geradicaliseerde D66’ers, langzaam het besef zal indalen dat dit slechts een kwartaal tijd kopen is geweest en dat Remkes, hoezeer hij het ook geprobeerd heeft, de stikstofsleutel niet heeft gevonden…..Die stikstofsleutel ligt namelijk niet in Nederland”

Vooraf was bekend dat Remkes zeker niet aan zijn eigen normen zou gaan tornen en dan is het verhaal daarna een cosmetisch zoethoudertje voor boeren en buitenlui. Een ding heeft hij wel duidelijk gemaakt: de verantwoordelijke bewindslieden hebben gefaald en moeten hun biezen pakken. Samen met de Minister-president! Dat is winst, maar of het daarna met andere bewindslieden aan het stuur beter (voor boeren en samenleving) zal gaan, is gezien de huidige kwaliteit, uitermate twijfelachtig. Dat heeft de walgelijke reactie van Klaver bevestigd.

Feitelijk is niemand in substantiële zin door de inspanningen van Remkes iets opgeschoten en het kan oorverdovend stil blijven in het Torentje

(Opm. redactie: 40% van de stikstof waar het om gaat, is afkomstig uit Duitsland en slaat uiteraard voor verreweg het grootste gedeelte in O-Nederland neer. Dat maakt het hele tromgeroffel rond ‘stikstof’ in één klap totaal ongeloofwaardig. Eerst moet boven water komen wat het werkelijke doel van de overheid is.)