Dit derde artikel gaat over de lijken die de regering-Obama wanhopig in de kast heeft proberen te houden. Na “Het Amerika van morgen” en “Demasqué op de politieke bühne” wordt de terugblik op de – volgens liberale volgers en meesurfende media – uitmuntende regeerperiode van Obama afgesloten met een weerwoord op zijn uitspraak dat zijn acht jaar regeerperiode schandaalvrij is verlopen. “….I’m extremely proud of the fact that over 8 years we have not had the kinds of scandals that have plagued other administrations…..” De vertrekkende POTUS gebruikte slim de aanduiding “ …that kinds of scandals”. Omdat hij zijn eigen met de hand geschreven woordenboek op de koelkast had laten liggen, is het niet duidelijk wat zijn yardstick is geweest om vast te stellen wat in die 8 jaar bij hem geen en bij andere presidenten wel als een schandaal aangemerkt moet worden.
Obama gedurende het overleg omtrent Bin Laden. Afb: Flickr.
Ongelukkige samenloop van omstandigheden?
Natuurlijk beseft de vertrekkende POTUS terdege dat ook zijn regeerperiode niet zonder vlekken of vlekjes is verlopen. De volgende teksten bestuderend, kan een ieder voor zichzelf vaststellen of Obama in zijn afscheidstoespraak een vleugje wishful thinking heeft opgenomen dan wel geprobeerd heeft de verzamelde mediavertegenwoordigers opnieuw een rad voor de ogen te draaien. In ieder geval slikten ademloos toehorende journalisten zijn vaststelling als zoete koek.
Iedereen die dacht een mening te kunnen hebben, heeft wel iets op papier gezet over Benghazi september 2012, The Affordable Health Care Act en het gebruik van een privéserver voor geclassificeerde e-mails door Clinton. Desondanks blijft nog steeds een groot aantal vragen onbeantwoord.
Waarom werden diverse verzoeken om de beveiliging van het consulaat aan te trekken genegeerd? Waarom kreeg de Quick Reaction Force geen opdracht om Amerikaanse staatsburgers in Benghazi uit hun ellende te halen? Waarom werden tegen beter weten in meldingen van een gerichte terroristische aanval onder de mat geschoven? Waarom is een video waarin beledigingen aan het adres van de islam werden gericht, als oorzaak naar voren geschoven? Waarom bleven Obama, Clinton en Rice (toentertijd US-ambassadeur bij de UN) volharden in hun voor de islam beledigende videouitspraak? Overigens is het nog steeds niet duidelijk waar de president die avond was. Vier Amerikaanse staatsburgers vermoord door nietsontziende islamitische extremisten en in Washington was het in de dagen daarna “business as usual”.
Over het Clinton privéserver-gebruik is tot uitentreuren geschreven. Obama communiceerde onder een pseudoniem via de privéserver met Clinton. Wanneer inderdaad geclassificeerde data tussen beide politieke kopstukken zijn uitgewisseld, heeft Obama de Espionage Act geschonden.
Wat de Affordable Health Care Act betreft is in de achterliggende periode helder geworden dat een aantal beloftes niet ingelost werden. Het begon in feite met de manier waarop de inhoud werd geconcipieerd. Die was zo slordig en onbegrijpelijk dat de Democraten in feite een boekwerk blanke bladzijden autoriseerden. Vervolgens liep het opstarten van de website Healthcare.gov op een debacle uit en kostte het $ 1 miljard om de lekken te dichten en de tekortkomingen te herstellen[i]. If you like your health care plan you can keep it, waren de sussende woorden van Obama toen geruchten de kop opstaken dat mensen hun reeds afgesloten ziektekostenverzekering niet konden houden en de eigen arts niet konden uitzoeken. Helaas zijn die geruchten realiteit geworden. De vaststelling vooraf dat Obamacare de medische kosten sterk zouden drukken, is voor veel Amerikanen juist een fabel geworden[ii].
Het Bureau of Alcohol Firearms and Tobacco (ATF) gebruikte belastinggeld om wapens naar Mexicaanse drugskartels door te sluizen. En waarom? Om scherpere wapenmaatregelen af te dwingen? Een offensiefje om het recht op wapenbezit cfm. het Tweede Amendement van de Grondwet te beperken? Die actie van de ATF heeft geresulteerd in de moord op twee leden van de Grenspolitie en het ontslag van de klokkenluider. Nog steeds worden 1000 wapens vermist. Amerikanen gedood met een wapen verkregen door het Fast and Furious program. De reactie van het Congres was niet mis, immers “….Attorney General Eric Holder was held in contempt of Congress for stonewalling investigations into Operation Fast and Furious, and president Barack Obama further stonewalled the investigations by wrongly asserting executive privilege..” Volgens het woordenboek van Obama zeker geen schandaal.
De manier waarop Obama met de mullahs in Iran omging, is – op zijn zachtst uitgedrukt – heel vriendelijk. Het begon in 2009 met zijn hardnekkig zwijgen en wegkijken toen de Groene Revolutie in Teheran hardhandig en bloedig werd neergeslagen. Vervolgens compenseerde de regering-Obama een mislukte wapendeal van $ 400M met een bedrag van $1.7 miljard. Wel een heel ruime compensatie! Toevallig viel de retourbetaling samen met de vrijlating van Amerikaanse staatsburgers. Pallets met biljetten naar en Amerikaanse staatsburgers uit Teheran. Het was voor de rationele medemens duidelijk dat het hier om losgeld handelde en Obama de zaak in de doofpot probeerde te stoppen. De nucleaire overeenkomst die omgeven is met mistige afspraken en mediamanipulatie was de laatste vriendendienst.
De Bowe Bergdahl-terroristenleiders uit GITMO-ruil. De militair die door de rest van zijn peloton beschouwd wordt als een deserteur die overliep naar de Taliban, werd geruild tegen vijf belangrijke Talibanleiders die in Guantanomo Bay (Gitmo) gevangen zaten. De zoektocht naar de veronderstelde vermiste Bergdahl kostte een aantal pelotonsleden het leven. Het ging om een extraordinary situation, luidde het argument van de regering-Obama. In een rapport uit 2015 beschuldigt het House Armed Services Committee Obama het Congres te hebben misleid, de wet te hebben overtreden en de ruil te hebben doorgedrukt om zijn belofte kracht bij te zetten Guantanomo Bay voor het einde van zijn regeringstermijn te sluiten.
In 2013 kwam naar buiten dat de IRS zich in de periode 2010-2012 om nooit verklaarde redenen concentreerde op leden van de conservatieve Tea Party. Aanvragen voor een belastingvrije status door conservatieve organisaties werden onder op de stapel gelegd. In die periode werden slechts vier aanvragen goedgekeurd tegen tientallen van organisaties met een progressief aura. Het hoofd van de IRS Lois Lerner bevestigde dat na lang aandringen, maar legde de schuld bij de werkvloer. Pogingen van het Congres om de zaak tot op de bodem uit te zoeken werden geblokkeerd door Lerner en een hoge IRS-ambtenaar Koskinen. Volgens de twee was het door een computercrash onmogelijk geworden de gewenste informatie aan het Congres door te spelen. Inmiddels is duidelijk geworden dat conservatieven nog steeds door de IRS intensief onderzocht kunnen worden en het Department of Justice (DOJ) – sinds 2011 op de hoogte van die IRS-praktijken – heeft die stilzwijgend toegestaan.
De Associated Press (AP) en John Rosen-zaak. DOJ onderschepte telefoongesprekken en e-mailverkeer van in totaal 18 journalisten. In het geval van AP onderzocht de DOJ een artikel over een CIA-operatie in Jemen, waardoor een bomaanslag op een passagiersvliegtuig werd voorkomen. De telefoons van het persbureau werden twee maanden afgetapt om achter de bronnen van die informatie te komen. AP wist van niets. In het geval van Rosen ging het om een reportage over Noord-Korea. Rosen werd door de DOJ beschouwd als een “co-conspirator under the Espionage Act”. Zijn activiteiten en berichtenwisselingen werden maandenlang gevolgd, waarbij DOJ zich bediende van Noord-Koreaanse en Stasi-achtige praktijken. De DOJ handelde natuurlijk in splendid isolation en Obama was hiervan vanzelfsprekend niet op de hoogte gesteld.
De massale afluisterpraktijken van de NSA waren een schending van het Vierde Amendement van de Grondwet. Electronische berichtenwisseling van gewone staatsburgers via o.m. Yahoo, PalTalk, Facebook, Google, YouTube en Skype werden verzameld en opgeslagen. Die praktijken kwamen pas aan de oppervlakte toen Snowden die informatie lekte. De toenmalige Attorney General, Eric Holder, maakte het helemaal bont door Snowden te bedanken voor het lekken. Overigens stopte de NSA pas in 2015 met zijn grootschalige afluisterpraktijken. Obama probeerde de bijkomende politieke schade te verzachten, maar kon niet voorkomen dat het vertrouwen tussen politieke leiders en de Amerikaanse burger ernstig geschaad was.
Het schandaal rond de General Services Agency (GSA) in 2012. De GSA spendeerde ruim $ 800.000 aan een uitermate extravagante conferentie in Las Vegas. Daar bleef het niet bij. Ook schimmige projecten en uitbundige feesten werden gefinancierd. Een schrijnend voorbeeld van verspilling door een overheidsstructuur. Hoewel een aantal medewerkers voor de rechter kwam en werd veroordeeld, ging het smijten met belastinggeld onder de neus van Obama driftig door. Velen vroegen zich af welke misdaden je moest plegen om te worden ontslagen uit overheidsdienst.
De VA-dodenlijst. (Nog levende) veteranen werden op een dodenlijst gezet om hoge bonussen te genereren. Obama was meer bezig de zaak te spinnen en zijn eigen rol in de zaak te minimaliseren dan in een aanpak van de problematiek.
De ernstige verontreiniging van een rivier in Colorado door de Environmental Protection Agency (EPA). Graafwerkzaamheden in de King Gold-mijn resulteerde in het dumpen van bijna 7 miljoen liter giftig mijnafval in een nabijgelegen rivier. De rivier kleurde diep oranje. De EPA is nooit door Obama ter verantwoording geroepen.
Het Solyndraschandaal. Dit geldvretende groene energieschandaal wordt in de USA beschouwd als een voorbeeld van “crony capitalism”, van vriendjespolitiek in optima forma. Corners were cut and protocols ignored om miljarden dollars aan firma´s met volkomen onrealistische bedrijfsmodellen te betalen. Het was een voorbeeld van Obama´s onvermogen om goede investeringen te doen. Gelukkig voor hem werden de verliezen gecompenseerd door de belastingbetaler.
Het Secret Service-schandaal. In 2012 werden leden van de presidentiële beveiliging tijdens een reisje naar Cartagena in Colombia betrapt op het inhuren van een of meerdere escortservices. Bovendien lieten ze geclassificeerde overheidspapieren onbeveiligd rondslingeren in hun hotelkamers.
Een Obama-misstap is geen schandaal?
De boven opgelijnde vlekken en vlekjes op het lelieblanke blazoen van de regering-Obama zijn helaas niet limitatief. Er is meer. Uit de beschrijvingen wordt duidelijk dat Obama een eigen interpretatie heeft van wat nu wel of niet een schandaal is. De crux zit in de woorden that kind of scandals, waarmee hij ongetwijfeld verwijst naar vermeende misstappen van voorgangers op het pad der seksuele relaties. Daarin heeft hij deels gelijk. Hem heeft de Amerikaanse samenleving daar nooit op kunnen betrappen. Hij gaat voorbij aan de misstappen die tijdens zijn regeerperiode hebben geleid tot ernstige verspilling van belastinggeld, inbreuken op de persoonlijke – en staatsveiligheid en imagoschade voor de USA. Ik ben benieuwd hoe hij in de toekomst eventuele soortgelijke Republikeinse misstappen karakteriseert. Ongetwijfeld als een schandaal.
——————————————————
[i] Later bleek een employé van CGI Federal – de organisatie die via een no-bid contract de opdracht had gekregen – klasgenoot van Michelle Obama te zijn geweest. De toekenning droeg de schijn van vriendjespolitiek
[ii] Zie voor de plussen en minnen https://www.thebalance.com/obamacare-pros-and-cons.