Een vrije politieke discussie onder boeren, burgers en buitenlui, erkenning van een (politieke) oppositie en ‘het volk’ als erkende machtsbasis. Deze drie voorwaarden voor de moderne rechtsstaat moeten u, als het goed is tenminste, bekend in de oren klinken. Het zijn de materiële eisen die rond het midden van de 19e eeuw opgeld doen in geheel Europa, Nederland niet uitgezonderd. Voor het zover was in ons land, stroomde er echter nog wel een aanzienlijke hoeveelheid water door de Rijn naar zee. Na de belangrijkste grondwetswijziging in 1815 en 1848 kwam het ‘algemeen kiesrecht’ pas in 1919 tot stand. Wat voor 1848 nog als ‘revolutionair’ zal hebben geklonken, werd na dat jaar ook in een Antirevolutionaire vorm gegoten. De oprichter van de eerste politieke partij in ons land (ARP), Abraham Kuyper brak vooral een lans voor de democratie om de ‘bedorven elites wakker te schudden door de stem des volks te laten klinken’.
Abraham Kuyper. Afb: wikipedia
Maar of de democratie er sinds 1919 wel zoveel op vooruit is gegaan staat nog maar te bezien. Een groot deel van de overheidstaken is ‘geprivatiseerd’, hetgeen tot gevolg heeft gehad dat ambtenaren of politici daar bestuursfuncties toegeschoven krijgen (coöptatie) waarbij de lidmaatschapskaart van een politieke partij een grote rol speelt. Het resultaat is wel dat functies in dit semi-publieke stelsel zijn voorbehouden aan slechts 2,5% van de bevolking, hetgeen een miskenning is van de onder de overige 97,5% aanwezige talenten. Daarnaast en vooral blijken in dit semi-publieke veld salarissen te worden uitgekeerd die iedere norm en vooral de fatsoensnorm, ver overtreffen. En het ergste is: uw stem verandert daar niets aan want niet voor niets komt het woord ‘semi’ erin voor! Nog even en uw stem doet helemaal niet meer terzake, zoals na het Oekraïne referendum al bleek.
Dat moet ergens ophouden.
Daarom ondersteunen wij het burgerinitiatief Stop de Vriendjespolitiek:
Artikel 1 en 3 van de Nederlandse Grondwet stellen dat alle Nederlanders op gelijke voet in openbare dienst benoembaar zijn en dat discriminatie wegens o.a. politieke gezindheid verboden is. Maar in de praktijk moet je lid zijn van een gevestigde politieke partij om burgemeester, Commissaris van de Koning, lid van één van de vele adviescolleges of zelfs een hoge ambtenaar op een ministerie te worden.
De politici hebben deze situatie gelegaliseerd door speciaal voor publieke benoemingen een uitzondering in de anti-discriminatiewetgeving (Algemene Wet Gelijke Behandeling) op te nemen. Daardoor kunnen zelfs rechters niet ingrijpen.
Dat is niet alleen onrechtvaardig, het is ook niet slim omdat de overheid zo geen gebruik gemaakt van de talenten van het overgrote deel van de bevolking (97,5 procent is geen partijlid!). Dat moet veranderen. Daarom start Meer Democratie een actie voor het schrappen van de uitzondering in de Wet Gelijke Behandeling. Deze campagne wordtt gesteund door Stichting Democratie en Media.
Stop TTIP en CETA
‘Meer Democratie’ is tevens de initiatiefnemer van de petitie voor een referendum over TTIP en CETA, de twee ‘vrijhandelsverdragen’ die een draconische aanval op de democratie vormen. Hierbij hebben zich een tiental organisaties aangesloten.
Grote bedrijven kunnen overheden aanklagen voor speciale tribunalen als deze democratisch beleid aannemen dat de kansen van het bedrijf op winst aantast. Dit kost de belastingbetaler soms miljarden euro’s. Europa moet de vaak slechtere Amerikaanse en Canadese standaarden op het vlak van arbeid, sociale bescherming, milieu, dierenwelzijn en consumentenbescherming accepteren. Dan voeren we hun wetgeving in Europa in zonder dat burgers of parlementen daar nog iets over te zeggen hebben. De onderhandelingen zijn geheim.
Daarom stelt ook Sta-pal een referendum voor over TTIP en CETA. Het kan geen kwaad dat burgers zich daarover uitspreken. Eis dat recht op en teken de petitie op www.ttip-referendum.nl.