Bij het ingaan van het laatste jaar van mijn Prikborden wil ik de lezers bedanken voor hun interesse in mijn persoonlijke opvattingen, conclusies en ‘onthullingen’. Die waren niet altijd bemoedigend, met name voor hen die nog steeds in hun eigen schijnwereld leven, zonder te beseffen hoe de welvaart, machtsverhoudingen en wetshandhaving daadwerkelijk zijn verdeeld in en buiten onze samenleving. Duitse media maken dit vaak beter zichtbaar dan de (overbetaalde) staatsjournalisten en politici hier.
Er zijn uitzonderingen – in de wetenschap, publicaties en periodieken zoals EW en De Telegraaf – maar zelden in de politiek, rechtspraak, advocatuur en financiële wereld. Ik heb daarom diep respect voor die uitzonderingen, inclusief klokkenluiders, omdat ze zich durven blootstellen aan kritiek en sancties.
Ik heb dat bewust niet gedaan, omdat ik geen zin heb in discussies met andersdenkende, naïeve of sarcastische critici. Ik dring niemand iets op, maar hoop slechts dat ze hun eigen mening zullen vormen of bijstellen. In dat opzicht wens ik u allen in het komende jaar van cruciale beslissingen en veranderingen, veel geluk, zelfvertrouwen en hoop toe. Want het moet nog erger worden, voor het beter wordt…
Bouterse
De ophef over de vermeende dood van Bouterse gaat voorbij aan de rol van de Nederlandse en Surinaamse regeringen bij de vervolging van deze moordende en stelende crimineel. Dat hij kon ‘ontsnappen’ na zijn laatste veroordeling en vervolgens niet werd opgespoord, is een teken dat de corruptie nog niet uit Suriname is verdwenen. Wat maakt het dan uit of hij in het buitenland van zijn gestolen vermogen geniet of een nieuwe identiteit wil om terug te keren naar Suriname? De onwil om hem zijn straf te laten ondergaan, was destijds reeds bij minister Van Mierlo zichtbaar.
Buitenlandse inmenging
Een Telegraaf-lezer is beducht voor de ‘ongewenste’ buitenlandse inmenging van Musk in Europa; met name nu Trump het in de VS voor het zeggen krijgt. Kennelijk zijn we al vergeten dat Trump terecht de Europese landen op hun nummer heeft gezet over de NAVO-bijdragen en over onze betrekkingen met China. En over de inmenging van Soros, Turkije, Rusland, de VN, de maffia en de internationale klimaatactivisten hoeven we ons kennelijk geen zorgen te maken?
Dienstplicht
Is een verdubbeling van de krijgsmacht wel mogelijk door herinvoering van de opkomstplicht, gezien de krapte op de arbeidsmarkt. Of moeten we asielzoekers – waaronder veel jongemannen – pas een verblijfsvergunning geven na 5 jaar dienen? Destijds bestond er een dergelijke mogelijkheid om Amerikaan te worden, maar ik betwijfel of het OM dat minister Keijzer ter verantwoording wil roepen, zelf het een goed idee zal vinden om dergelijke gelukszoekers uit een bepaalde cultuur hier met wapens te leren omgaan of op hun ‘sneuvelbereidheid’ te vertrouwen. Want het huidige van-8-tot-5-leger met ‘balans tussen dienst en privé’ kan nauwelijks een selectiemiddel worden genoemd voor de juiste kwaliteit en inzetbereidheid.
Duitse maffia
De maffia in Duitsland is niet alleen beter georganiseerd dan hier, bijv. door een onopvallend systeem van witwassen, maar ook beter gefaciliteerd door de overheid. Zo is er naar verluidt geen kadaster waarin het eigendom van onroerend goed eenvoudig kan worden nagetrokken of een databank waarin rechercheurs hun gegevens kunnen delen en verifiëren. Door de gescheiden deelstaten en het uiteenlopende beleid werkt ook de wet op ontneming van crimineel vermogen er niet goed en wordt slechts heel weinig vermogen geconfisqueerd, mede door een kennelijk capaciteitsgebrek bij de Financial Intelligence Unit. Dossiers worden met grote vertraging in behandeling genomen, waarbij het geld doorgaans reeds is weggesluisd. Het Ministerie van Financiën moest zelfs toegeven dat er in 2022 binnen ruim een half jaar ongeveer 100.000 meldingen van verdachte transacties niet in behandeling zijn genomen. En van de 189.000 wel behandelde meldingen kan de overheid niet vertellen wat daarmee is gedaan en met welk resultaat. Het zal toch niet zo zijn dat de maffia ook binnen de overheid is doorgedrongen, want het gegeven dat in de grote steden complete huizenblokken in maffia-handen zijn, heeft tot dusver nauwelijks (politieke) actie opgeleverd. Deze constatering werpt ook nieuw licht op de fraudes van totaal 100 miljard waarvoor Deutsche Bank destijds werd aangeklaagd, maar door de rechters niet in behandeling genomen. Het dossier was na 10 jaren onderzoek te dik…
Overigens worden sommige onderzoeken in Duitsland pas gestart als Italiaanse collega’s met belastende informatie komen. Zo blijkt dat de Duitse ‘waakhond’ geen onderzoek doet naar mede-eigendom in banken als dat niet meer is dan 9,9 % van de aandelen.
Economische oorlog
Het commentaar op de voorgenomen importheffingen van Trump, waarvan niet zeker is dat hij ze daadwerkelijk zal invoeren, gaat voorbij aan de economische oorlog met China. Niet alleen in Duitsland leidt dit tot massa-ontslagen bij autofabrieken, scheepswerven en staalbedrijven. Intussen beschouwt de EU zich als een wereldmacht, terwijl we nog niet in staat zijn het sanctiepakket tegen Poetin te handhaven of de Chinese medicijnen buiten de deur te houden. Sterker nog, we zijn zelfs niet in staat om de oorlog die klimaatactivisten tegen onze welvaart voeren, te weerstaan.
Intussen wordt onze kwetsbaarheid steeds groter, evenals de wetteloosheid in de financiële wereld, en hangt de samenleving als los zand aan elkaar. Jongeren willen geen soldaat worden, zelfs niet als ‘hun’ land wordt aangevallen, en criminelen zijn doorgedrongen in alle lagen van de bevolking tot op de hoogste niveaus. Zelfs de rechtsstaat wankelt onder de vele (onbehandelde) dossiers en het gebrek aan capaciteit, gevangenissen en aan ‘harde’ wetgeving die politieke uitspraken (jurisprudentie en adviezen Raad van State) verhindert. Het niet vervolgen van bankiers – en verzekeraars, accountants, ambtenaren, activisten etc. – is slechts één voorbeeld van het falende juridische systeem. De slechte wetgeving – ook vanuit Brussel – en de bureaucratie maken het beeld compleet. Europa is niet opgewassen tegen een economische ramp; zelfs niet tegen de maffia of de corrupte EU-landen.
Gevangenis
In Doetinchem staat een voormalige gevangenis te koop, terwijl er gezocht wordt naar locaties voor criminele asielzoekers, illegalen die niet vrijwillig vertrekken en gedetineerden met een enkelband, Overigens, waar is het personeel van die inrichting gebleven?
Kerkasiel
Kerkasiel en de bed-bad-brood regeling hebben een ding gemeenschappelijk: belemmering van de rechtsgang. Waar de linkse oppositie de mond vol heeft over rechtsstatelijkheid, en gemeentebesturen ‘besluiten’ dat illegalen hier mogen blijven, moet nu de belastingbetaler opdraaien voor de kosten daarvan evenals als voor de aanzuigende werking. Het wonderlijke is hierbij dat activisten binnen doorgaans gezagsgetrouwe kerken en rechters de uitspraak van andere rechters negeren. Minister Faber moet die uitspraak gewoon negeren en het parlement erop wijzen dat ze niet bereid is mee te werken aan sabotage van asielwetten. Ook niet als gelukszoekers het meer dan 10 jaar hebben volgehouden met het stapelen van rechtszaken.
Kinderombudsvrouw
Dat ook de Kinderombudsvrouw naar verluidt betrokken was bij de toeslagenstichting van prinses Laurentien, maakt de affaire nog merkwaardiger. Zij moet/mag zich niet bezighouden met de belastingdienst of de rechtspraak, maar had de bezem moeten halen door de geldverslindende stichtingen van de kinderbescherming en jeugdzorg. Tot dusver heeft ze daarin gefaald; net als die stichtingen en de betrokken ministeries.
Laurentien
Prinses Laurentien kan het kennelijk niet verkroppen dat ze door het Ministerie van Financiën buitenspel is gezet met ‘haar’ stichting. Ze wil het ‘uitpraten’ alsof ze zelf partij is in het geschil over verspillingen?
Bovendien verwijt ze dat ambtenaren anoniem haar werkwijze hebben bekritiseerd. Anonimiteit maakt hun uitspraken echter niet onjuist en in dit land past iedereen – niet alleen ambtenaren – er wel voor op om klokken-luider te zijn. Sterker nog, in de mondkapjesaffaire hebben we daardoor de waarschuwingen en controles juist gemist, waardoor er ook sprake was van ondeugdelijke goederen waarvoor helemaal geen betaling had moeten plaatsvinden. Dat deel van het onderzoek is blijkbaar vertrouwelijk of de potentiële klokkenluiders zijn geïntimideerd. Het zijn slechts twee voorbeelden van ‘behulpzame’ stichtingen die meenden recht te hebben op een plek aan de staatsruif. Dat er mensen uit het team van Laurentien zich ‘onveilig’ voelden, heeft ze uiteraard wel voorzien van namen, want anoniem; dat hoort niet… Dat Laurentien een ‘handreiking’ wilde doen naar de betrokken ambtenaren, bevestigt slechts haar reputatie. Niet iedereen in het koningshuis met de titel ‘prinses’ heeft het aanzien en de waardigheid van blauw bloed; mogelijk helemaal niemand. Zelfs de koning moest ooit toegeven dat hij een ‘beetje dom’ was geweest.
En alle opgeklopte bemoeienissen van leden van het koningshuis met (inter)nationale organisaties, lijken vooral vlaggen om de lading te dekken die ons veel belastinggeld kosten.
Miljardenproject
De stichting waarbij prinses Laurentien betrokken was in het kader van de toeslagenaffaire, dacht met miljarden te kunnen strooien. Dat de minister van Financiën hier een stokje voor heeft gestoken, heeft mogelijk de reputatie van de prinses beschadigd, maar daar is de premier niet aansprakelijk voor. Het is zelfs de vraag of Laurentien ooit toestemming heeft gevraagd en verkregen om zich met het miljardenproject bezig te houden, maar dan nog heeft de huidige premier wel belangrijker dingen aan zijn hoofd dan haar in ‘bescherming’ te nemen. In voorkomend geval betekent dit namelijk dat de Landsadvocaat wordt ingeschakeld, gezien de ‘klachten’ van haar organisatie. Doch de geloofwaardigheid en integriteit van dat instituut oogsten al jaren kritiek. Bovendien is niet iedereen fan van het koningshuis en bereid ook daaraan belastinggeld te verspillen. Nog afgezien van het resultaat, indien de minister van Financiën alsnog in het ongelijk wordt gesteld; al dan niet op goede gronden. Want dan zou de gewenste ‘bescherming’ door de premier een verkapt dreigement (kunnen) inhouden. Overigens moet Laurentien daartoe wel de spelregels hebben gevolgd, want ministeriële verantwoordelijkheid is geen vrijbrief voor eigenmachtig optreden. Heeft Laurentien bijv. vooraf toestemming gevraagd voor het interview waarin ze haar grieven uit?
Intussen heeft de wildgroei van gesubsidieerde stichtingen een absoluut hoogtepunt bereikt, met allemaal verworven ‘rechten’ en nauwelijks controle op de uitgaven. Hetzelfde geldt voor de geprivatiseerde ondernemingen, zorgverzekeraars, ‘humanitaire’ organisaties, evenals milieu-, cultuur- en schadevergoedingsclubs (neen, niet Laurentien, maar Groningen).
Maagdenburg
Er zouden in Maagdenburg geen fouten zijn gemaakt bij de beveiliging van de kerstmarkt, ‘dus’ wordt het beleid niet gewijzigd. Het gaat echter niet over het beleid, maar de uitvoering en het toezicht daarop. Ook een gevangenisdirecteur blijft verantwoordelijk als de muren hoog genoeg zijn, maar de poort openstaat. En in dit geval had het zelfs een auto vol explosieven kunnen zijn. Is het Duitse arrogantie om de blunder niet te willen toegeven of een ‘normale’ reactie zoals we hier ook vaak zien, indien er geen schuldige mag worden aangewezen? De verhullende persconferenties en de vele instanties die bij het ‘onderzoek’ worden betrokken doen het laatste vermoeden. Het lijkt Nederland wel… want inmiddels is er toch een schuldige gevonden. Een politieman die kennelijk de instructies niet kende.
Kernoorlog
Met welk doel wordt er een war game over een kernoorlog gemaakt en wordt daar door De Telegraaf aandacht aan besteed? Zijn de mensen nog niet bang genoeg voor Poetin of moeten we ook worden gewaarschuwd voor Iran?
En dat er een miljard mensen zouden kunnen sterven is juist een ‘drempel’ tegen zo’n oorlog. Tijdens de Koude Oorlog werd dit MAD genoemd: Mutual(ly) Assured Destruction met alle bijbehorende cijfers. Wie het wil nalezen kan terecht in de Koude Oorlog reeks van uitgeverij Aspekt.
Doch het vrije Westen kan niets doen tegen gewetenloze schurken als Poetin, de Ayatollahs of de Chinese leiders, indien die een mensenleven niets waard achten. Zelfs Stalin was niet bang voor (de gevolgen van) kernwapens, gezien diens beestachtige moord op 20 tot 30 miljoen Russen. En de Chinese steun aan Noord-Korea, Rusland en andere dictaturen (onder meer in Afrika) kan niet langer worden genegeerd. De enige manier om niet te worden gechanteerd of aangevallen, is duidelijk te maken dat een kernoorlog niet zonder gevolgen is voor de agressors. Het aantal slachtoffers is misschien verschrikkelijk hoog, maar voor ieder van hen is dat lot even erg. In ieder geval minder erg dan de martelingen in de kerkers van de vele monsters die deze wereld telt.
Oorlogsvoorbereidingen
Nu de overheid er bij de burgers op aandringt om zich voor te bereiden op een eventuele oorlog, met Poetin(?), rijst de vraag waarom particuliere voorraden voor een week toereikend zouden zijn. En waarom wordt aangenomen dat elektrisch vervoer – met name van militairen, goederen, levensmiddelen en brandstof – na een week weer mogelijk is. Als er meerdere elektriciteitscentrales worden uitgeschakeld, blijven dan de brandstofpompen van vliegvelden gewoon doordraaien, en de computers van de spoorwegen, de gasvoorziening en de drinkwaterleidingen? En hoe goed is de overheid zelf voorbereid als de drinkwatervoorziening en de toiletspoeling stoppen; worden melkauto’s dan waterauto’s of leveren die rechtstreeks hun melk af in de getroffen wijken als sommige melkfabrieken niet meer draaien bij gebrek aan stroom?
En moeten we dan in tuinen en parken poepgaten graven, want de privé-grondwaterpompen worden weliswaar geregistreerd, maar die zijn vermoedelijk niet in staat (ook) de ziekenhuistoiletten door te spoelen. Dus zal de brandweer dat erbij moeten gaan doen totdat de vijvers en grondwaterbronnen in de omgeving zijn leeggepompt. Welke drinkwateropslag heeft een ziekenhuis eigenlijk of eigen bronnen met noodaggregaten? Dit is slechts een voorbeeld van wat er bij serieuze oorlogsvoorbereiding aan de orde moet komen; niet het bangmaken van burgers, omdat de overheid zelf geen oplossingen heeft en het land veel te kwetsbaar is gemaakt. Complotdenkers zouden hier boos opzet kunnen vermoeden, zelfs bij het weigeren om extra (kern)centrales te bouwen en bij het verkopen van de provinciale energiebedrijven die nu al niet voldoen aan hun leverplicht en aan het verdubbelen van het hoogspanningsnet, terwijl datacentra en staalbedrijven nog steeds voorrang krijgen. En hoe is het eigenlijk met de voorraden noodaggregaten voor de overheid? Wellicht moet een capabele werkgroep eens in Oekraine gaan kijken tegen welke problemen en oplossingen men daar aanloopt en vervolgens hier (aanvullende) plannen opstellen.
Veteranen
Als hier een politieagent al geestelijk overstuur raakt door een vuurwerkbom, wat mogen we dan aan trauma’s bij veteranen verwachten? Of steunen die elkaar bij gebrek aan bewustwording bij de overheid en in de samenleving? Het respect voor veteranen kan niet groot genoeg zijn en misschien bijdragen aan een andere houding van de jeugd die weinig voelt voor vrijwillige dienstneming. Zelfs bij herinvoering van de opkomstplicht, is het van belang dat ook dienstplichtigen gemotiveerd zijn en blijven door waardering en aandacht van de samenleving.