Zelfverdediging

Gisteren publiceerde de Krant van Wakker Nederland een treur-me-nietje, een column met een smadelijke ondertoon waar het eigen gelijk met emmers uit stroomt.

De pinnige columnist stelde aan het einde van de column vast dat het recht op zelfverdediging ongeveer 1000 dagen geleden in de binnenzakken van de regelende elite in Kiev was binnen gegleden. Dat recht op zelfverdediging heeft het Westen inmiddels €200 of $200 miljard gekost. Euro’s of dollars; het ligt er maar aan in welke media-vertegenwoordiging dat ‘recht’ wordt verklaard.

Zelfverdediging wordt in het geval van de Oekraïne vaak vertaald in de passieve en niet in de actieve vorm van die term. De nadruk ligt in dat geval op het voorkomen van herkenbare of verwachte dreigende situaties door vooraf preventieve maatregelen te treffen. Een soort alarmeringsysteem om inbrekers buiten de deur te houden. De vraag is echter of die uitleg op gaat als sprake is van uitlokking, van ruimte geven aan het recht op zelfverdediging. Zo van: “laat de deur open en als de inbreker de verleiding niet kan weerstaan en binnenkomt, dan slaan we hem met een eind hout op zijn hoofd en schakelen hem uit”.

Uitlokking?

In dat geschetste beeld vallen twee zaken op: uitlokking en knots. Laten we met uitlokking starten, want dan komt vanzelf de knots aan bod. Aan wel of niet uitlokking zijn heel wat woorden vuil gemaakt en afhankelijk van de politieke kleur, inzicht in de materie en vooral het te ondersteunen narratief, komt een heel assortiment van vaststellingen op papier.

Voor een aantal van die politici wordt uitlokking verbonden met afspraken over het niet verschuiven van NAVO en EU invloedsfeer dichter naar Moskou toe. De ene Westerse politicus roept dat die nooit zijn uitgesproken, de ander ondersteunt die Russische claim. Anderen onderstrepen het democratische recht van voormalige Sovjet-staten om te kiezen aan wiens zijde zij hun toekomst willen verbinden. Een derde groep kenners en politici roept dat afspraken over wel of niet verschuiven van de Westerse invloedsfeer, zouden zijn gemaakt met een vertegenwoordiger van de voormalige Sovjet Unie en niet met Rusland. Dat laatste zou dan slaan op Gorbatsjov en bijvoorbeeld niet op Jeltsin of Poetin.  Een wel heel trieste uitleg.

In de aantekeningen van Stepanov-Mamaladze, d.d. 12 februari 1990, die op 12 december 2017 gedéclassificeerd werden, kan men Baker’s verzekering lezen die hij tijdens de Ottawa Open Skies conferentie aan Shevardnadze deed: “And if U[nited] G[ermany] stays in NATO, we should take care about non-expansion of its jurisdiction to the east”. James Baker verzekerde Gorbatsjov dat de NAVO niet naar het oosten zou expanderen als de Berlijnse Muur zou vallen en Duitsland weer een staat zou zijn. Er zijn heel wat artikelen en columns gepubliceerd die de juistheid van die verschuiving van de Westerse invloedsfeer naar het oosten hebben verklaard resp. hebben willen ondergraven. Realiteit is dat die Westerse invloedsfeer sinds 1999 in zeven tranches (1999, 2004, 2009, 2017, 2020, 2023, 2024) uitgegroeid van 16 naar 32 lidstaten en dichter naar Moskou is verschoven.

Iedereen die de onderhandelingen met voormalige Sovjet staten van nabij heeft ervaren,  weet dat er heel wat snoepjes op het bord van die voormalige Sovjet staten is gestrooid: democratie, veiligheid, geld. Het is bijvoorbeeld niet toevallig dat steden als Warschau, Praag, Boedapest hun oude glorie met Westerse sponsorgelden hebben herkregen.

Naast die verschuiving van de Westerse invloedsfeer naar het oosten en in het geval van Georgië naar het noorden, speelde ook Poetins belofte een belangrijke rol dat hij de veiligheid van etnische Russen buiten het Russische moederland op hun verzoek te allen tijde zal beschermen.

Het Westen heeft de acht jaar durende (2014-2022) antiterreur operatie door extreemnationalistische militanten gesponsord door corrupte Oekraïense oligarchen met instemming van de regering in Kiev ondersteund door de CIA/VS, gedoogd. Nooit een woord van protest laten horen, toen Russische Oekraïners in 2014  hun basale mensenrechten ontnomen werden: het spreken van Russisch werd verboden, het recht op pensioen verdween en hun kinderen die Russisch spraken en Russische namen hadden, waren niet meer welkom op school. Er werden fakkeloptochten georganiseerd waarbij neo nazi’s leuzen als ‘Russen aan het gas’… ongestoord mochten uiten. Geen proteststem, geen demonstraties in het deugende Westen.

De leiders van de twee proxy-republieken Donetsk en Luhansk hebben Moskou sinds 2014 herhaaldelijk verzocht om in te grijpen tegen die terroristische, indiscriminatoire beschietingen. Pas toen het Westen niet reageerde op het Russische vredesaanbod eind december 2021 en die terroristische inspanning tegen de Russisch sprekende etnische entiteiten in de Donbas twee weken voor de Russische inval met medeweten van Washington, Londen en Berlijn geïntensiveerd werd  (zie de rapportages van OSVE-waarnemers uit die februari 2022 periode); honderden slachtoffers veroorzaakte bovenop de 14.000 doden en 1,5 miljoen vluchtelingen uit de achterliggende 2014-2022 periode, heeft Poetin dat verzoek om diverse redenen eindelijk ingewilligd en de Speciale operatie gelanceerd.

Knots?

De knots: de gevechtskracht van de Oekraïense krijgsmacht met steun van NAVO en EU.

• In 2016 vertelde Victoria Nuland het Congres dat Amerikaanse adviseurs in 12 Oekraïense ministeries werken, de door de VS getrainde politie in 18 Oekraïense steden actief is, het Amerikaanse ministerie van Financiën 60 Oekraïense banken hielp te sluiten en spaarders beschermde, en de VS 266 miljoen dollar uitgaf aan het trainen van Oekraïense soldaten.De VS infiltreerde vanaf 2014 in de Oekraïense politiek, veiligheidsapparaat, Krijgsmacht en het monetaire apparaat. Een feit dat Moskou een doorn in het oog was

• Hollande, de voormalige Franse president, stelde het in april 2023nog scherper. Hij gaf onomwonden toe dat westelijke naties (en doelde op VS, Fr, Ge) in 2014 de democratisch gekozen regering van de Oekraïne via een zogenaamde kleurenrevolutie ten val hebben gebracht. Een bevestiging van de Victoria Nuland uitspraak.  

Hij gaf ook toe dat EU en Frankrijk rechtstreeks zijn betrokken bij de Oekraïne-oorlog. Verder gaf hij toe dat de Akkoorden van Minsk van de kant van het Westen alleen maar ondertekend werden om tijd te winnen voor de Oekraïne en een aantal Westerse staten om de betreffende krijgsmachten rijp te maken  voor een oorlog met Rusland. Vrede was daarmee dus niet echt gepland. Niet Poetin, maar het Westen wilde tijd winnen en smokkelde tientallen miljarden dollars aan wapentuig de Oekraïne binnen om de Oekraïense strijdmacht niet alleen naar Westerse model te transformeren, maar ook een sterkere offensieve gevechtskracht te geven. Opmerkelijk dat die krijgsmacht niet in defensief opzicht werd opgeschaald.

•  Uitspraak van Merkel over het doel van de Minsk akkoorden bevestigt dat het Westen ”vertegenwoordigd door Kiyv” nooit van plan was dit mechanisme te gebruiken om vrede te vinden voor en de zorgen weg te nemen van de Russisch sprekende Donbas-bevolking. Het was volgens haar primair de bedoeling om Moskou medeverantwoordelijk te maken voor de inhoud en uitvoering om de schuldvraag van het mislukken van de twee akkoorden in voorkomend geval bij Moskou, neer te kunnen leggen. Merkel bevestigde dat het Westen tijd wilde winnen om de Oekraïne in politieke en militaire zin te versterken.

• De uitspraak van  Von der Leyen op 10 maart 2023 in Canada dat Canada al sinds 2015, een jaar na de door de CIA gegenereerde regiemwisseling, Oekraïense militairen (waaronder stevige nationalistische extremisten) opleidt en daardoor een belangrijke bijdrage levert aan de gevechtskracht van de Oekraïense krijgsmacht. Tussen de regels door kon gelezen worden dat die versterking gericht was om in een gewapende strijd tegen de Russische buurman sterker voor de dag te kunnen komen.

Uitlokking en knots.

Wat die twee aspecten betreft, zijn de uitspraken van Stoltenberg verhelderend:

• De uitspraken in een interview voor de Washington Post in mei 2023 waarin hij verklaarde: “”the war in Ukraine didn’t start in 2022. The war started in 2014…..And since then, NATO has implemented the biggest reinforcement of our collective defense since the end of the Cold War… Until 2014, NATO allies were reducing defense budgets. Since 2014, all allies across Europe and Canada have significantly increased their defense spending… this is a huge transformation of NATO that started in 2014…all NATO allies agree that Ukraine will become a member of the alliance,”. Een bevestiging van de uitspraken van Merkel, Hollande, Von der Leyen door de topman van NATO.

Bovendien weersprak hij de Amerikaanse ontkenning dat Moskou het bij het rechte einde heeft gehad door te beweren dat NAVO erop uit was om de Oekraïne onder de beschermingsparaplu van de NAVO te trekken. In wezen is zijn uitspraak een verdekte oorlogsverklaring van de NAVO aan het adres van Moskou.

• De erkenning op 7 september 2023 tijdens een bijeenkomst van het EC buitenlandse Zaken dat de expansie van de NAVO inderdaad de reden is geweest dat Poetin in februari 2022 de SMO gelanceerd heeft, nadat een2021 voorstel van Poetin om een gewapend treffen op Oekraïens grondgebied te voorkomen door NAVO en EU hooghartig werd afgewezen.

Uit die hierboven opgelijnde uitspraken zou een heldere denker kunnen vaststellen dat de columnist van de Telegraaf en met hem hele hordes Amerika-, Rusland- en Oekraïne kenners die tot vervelends toe hun wijsheden ongevraagd de huiskamer in gooien, de problematiek van het zelfverdedigingvraagstuk niet herhaaldelijk door een Westers gekleurd ranja-rietje moeten beschouwen. Zij zouden die problematiek zonder vooroordeel en oogkleppen en dus met een breder blikveld moeten benaderen.

Is hier sprake van een correcte vorm van zelfverdediging of van een voorgekookte versie van zelfverdediging? Het antwoord ligt in “the eye of the beholder”, maar een goed verstaander kent het antwoord. Overigens alle in de tekst opgenomen ontwikkelingen en gebeurtenissen zijn te controleren m.b.v. internet.

Verlies is onafwendbaar

Overigens hoorde ik dat Nieuwsuur dat de Amerikaanse president de toestemming om lange dracht raketten voor doelen op Russisch grondgebied in te zetten, had beperkt tot de Kursk regio. Jammer dat werd nagelaten dat die inzet de bescherming van Charkov als belangrijkste doelstelling had en het volume beschikbare raketten en inzetbare wapensystemen te gering is om de lopende gevechten in Kiev’s voordeel te doen wijzigen. Plat gezegd, het maakt niets uit: meer infraschade, meer doden en gewonden; verlies is onafwendbaar.