Westerse politici, militaire autoriteiten en ‘kenners’ hadden een paar dagen geleden weer wat te juichen: Kiev had na de toestemming van Washington en in diens spoor Londen en Parijs, voor de eerste keer een ATACM- en vervolgens een Storm Shadow- raket (SS) in de Kursk regio gepompt.
Ter bescherming van Charkiv? De ATACM–raket zou een munitiedepot in de Bryansk regio als doelwit hebben gehad en de SS-raket moest een Commandopost (CP) te velde uitschakelen. Moskou meldde dat de ATACM was neergehaald door het Russische luchtverdediging systeem S-400 en de SS-raket die lager vliegt en moeilijker te detecteren zou zijn, had amper schade veroorzaakt aan de CP, maar wel in diens periferie. Kiev meldde dat de commandopost was getroffen en een Noord-Koreaanse generaal gedood zou zijn. Detaillering van het bericht door Moskou en Kiev bleef echter achterwege en ook zijn er geen beelden van beide raketaanvallen. Dus wat is het?
De actie
Waarom de ATACM- geen en de SS-raket wel schade had veroorzaakt wordt door Simplicius op zijn website uit de doeken gedaan. De criteria/actoren afstandsbereik, reactie tijd, detectie en closure rate spelen sleutelrollen bij die uitleg. Beide raketten ploften (SS) neer, respectievelijk zouden neerploffen (ATACM) op een afstand van rond de 30 kilometer van de Russisch-Oekraïense grens. Russische luchtverdedigingsmiddelen – S-300/400, Tor, Pantsir etc. – staan tussen de 20 en 30 kilometer van diezelfde grens in stelling om uitschakeling door Oekraïense drones te voorkomen.
De SS–raket vliegt i.t.t. de ATACM-raket laag en kan pas op een afstand van 10 tot 15 kilometer van het ontplooide, gelaagde AD systeem gedetecteerd worden. Hoewel de S-400 een afstandsbereik van 400 km heeft, is dat alleen van toepassing voor hoog vliegende objecten zoals de ATACM. Voor laagvliegende objecten als SS zijn voor een tijdige detectie (binnen de vluchttijd van de raket) aanvullende systemen als een AWACS nodig en laat dat nu Ruslands’ zwakke punt zijn. In de vergelijking vluchttijd SS-raket versus detectie, reactietijd en vluchttijd S400-raket, is en was de SS-raket in het voordeel en trof het z’n doel nog voordat de raket onderschept kon worden.
Westerse deskundigen beweerden ook dat het resultaat bevestigde dat een F-16 of een ander platform in staat is doelen diep op Russisch grondgebied te treffen. Dat zou alleen juist zijn als de F-16 resp. een ander platform de raket vanaf een positie dicht bij de Russisch-Oekraïense grens zou lanceren. De AFU heeft in de achterliggende maanden verschillende keren geprobeerd om een ATACM vanaf grondplatformen te lanceren en dat is slecht afgelopen. Dat risico durven NAVO-experts zeker met een F-16 niet te nemen; die platformen vormen een lonend doel voor het twee of zelfs driedimensionale gelaagd AD-stelsel. Daarom zijn F-16’s in het verre westen van de Oekraïne gestationeerd. Buiten bereik van Moskou’s AD-raketten.
Wanneer wordt uitgegaan van een afstandsbereik van een SS-raket van 300 kilometer en de raket valt 30 kilomeer voorbij de CL op Russisch grondgebied neer, dan is die raket, resp. zijn die raketten vanachter de Dnjepr gelanceerd. Zie onderstaande schets.
Dat bedoelen NAVO militaire autoriteiten dus met “doelen treffen diep op Russisch grondgebied” en wordt ook helder waarom Biden op advies van zijn Pentagon-experts de richtlijn heeft gegeven “ter bescherming van Charkiv”. Veiligheid boven bestrijding diep in het Russisch achtergebied.
De reactie[1].
Het antwoord van Moskou liet niet lang op zich wachten en het leek niet echt op de uitspraak uit de Bond-film “From Russia with Love”. De Oreshnik of Hazelaar, een nieuwe in de bewapening opgenomen en volgens Moskou niet te detecteren raket, werd op 22 november gelanceerd en de zes onafhankelijke koppen van de Oreshnik, troffen de raketfabriek Yuzhmash in Dnipro, Oekraïne.
Ter verduidelijking een korte uitleg over de voorgeschiedenis. In juli 2024 kondigde de NAVO aan dat de VS vanaf 2026 nucleaire raketten voor de middellange afstand in Duitsland zou stationeren. Enkele weken na de aankondiging van de NAVO reageerde Vladimir Poetin op die plannen:
| De Amerikaanse regering en de Duitse regering legden een opmerkelijke verklaring af over hun plannen om in 2026 Amerikaanse precisieraketsystemen voor de lange afstand in te zetten in Duitsland. De raketten zouden belangrijke Russische staats- en militaire faciliteiten, administratieve en industriële centra en defensie-infrastructuur kunnen bereiken. De vluchttijd naar doelen op ons grondgebied van dergelijke raketten, die in de toekomst kunnen worden uitgerust met nucleaire kernkoppen, zou ongeveer tien minuten bedragen. De Verenigde Staten hebben al oefeningen gehouden om de inzet van Typhon raketsystemen vanaf hun grondgebied naar Denemarken en de Filippijnen te oefenen. Deze situatie doet denken aan de gebeurtenissen tijdens de Koude Oorlog in verband met de inzet van Amerikaanse middellangeafstandsraketten van het type Pershing in Europa. Als de Verenigde Staten deze plannen uitvoeren, beschouwen we onszelf als bevrijdt van het eerder veronderstelde eenzijdige moratorium op de inzet van gevechtswapens voor de middellange en kortere afstand, inclusief het vergroten van de capaciteiten van de kusttroepen van onze marine. De ontwikkeling van dergelijke systemen in Rusland is bijna voltooid. We zullen spiegelmaatregelen nemen om ze in te zetten, rekening houdend met de acties van de Verenigde Staten, hun satellieten in Europa en in andere regio’s van de wereld. |
De 22 november aanval was de eerste demonstratie van de Oreshnik, een RS-26 variant met een korter bereik en een payload van zes (in plaats van de eerdere vier) multiple independently targetable reentry vehicles (MIRV). Elke MIRV kan weer zes sub-munities dragen. De nuttige lading kan inert zijn, waardoor het doel wordt vernietigd door de kracht van zijn kinetische energie, hoog explosief of nucleair. De raket kan gelanceerd vanuit Rusland elk doel in Europa in minder dan 20 minuten bereiken. Volgens Moskou kan geen enkel luchtverdedigingssysteem ter wereld die raketten uitschakelen.
De succesvolle demonstratie zou een wake-up call voor Westerse regeringsleiders moeten zijn. In slaap gesust door neocon en neolib praatjes over Westerse suprematie en veronderstelde Russische onmacht, hebben die hun lot verbonden aan de proxyoorlog tegen Rusland. Door de naderende nederlaag in de strijd om de grondstoffen van de Donbas-regio hebben ze bij de Amerikaanse president aangedrongen op uitbreiding van het bereik van hun wapens tot diep in Rusland. De resultaten zijn nu bekend. Diep is niet diep genoeg en Europa lijkt weerloos tegen nieuwe Russische wapens die elk politiek en industrieel centrum van Europa kunnen bereiken. Met verwoestende kracht en in slechts enkele minuten.
Terwijl Poetin de nieuwe capaciteiten aankondigde, deed hij een aanbod om de inzet ervan te beperken:
Hoe een Westerse denktank (ISW) daarop reageerde? Nou zo:
“Neither the Oreshnik ballistic missile strike nor Putin’s november 21statement represent a significant inflection in Russian strike capabilities or likeness to use a nuclear weapon…… the only fundamentally new characteristic was the missile itself…Putins nuclear saber-rattling shoudl not constrain western officials from choosing to further aid Ukraine….CIA Director Burns cautioned western policy makers ….describing Putin as a “bully who will”continue to saber rattle from time to time….”[2]
ISW heeft in de VS de merknaam Institute for the Starting of Wars gekregen. Een hebbedingetje. Gesterkt door dit soort badinerende uitspraken en vaststellingen zullen Westerse politici zoals in december 2021 en maart 2022 opnieuw reageren met de woorden “Poeh, poeh” en rommelen Westerse samenlevingen en vooral die van Europa een allesvernietigende oorlog in.
[1] Tekstbijdrage uit een artikel d.d. 22 november 2024 op de website https://www.moonofalabama.org
[2] Zie https://www.understandingwar.org/backgrounder/russian-offensive-campaign-assessment-november-21-2024
Of toch geen derde wereldoorlog? Het conflict in de Ukraïne zou wel eens een onverwachte wending kunnen nemen.
Trump’s concept voor de buitenlandse politiek begint zichtbaar te worden en het lijkt dat hij in eerste instantie niet zozeer mikt op een dialoog met Putin maar juist op het thuisfront, met de aanjagers van de oorlog de neocons wier taal hij begint te spreken. Dat zien wij niet alleen in de benoeming van Marco Rubio op het State Department, maar ook met Mike Waltz als National Security Advisor en Elise Stefanik, een dame die voor de duvel niet bang is, als embassadrice bij de UN. Alle drie werden gezien als ietwat ‘hawkish’, zij het niet in extremis, maar weldegelijk gepositioneerd in de periferie van de oerconservatieve ‘neocon’ stal. Die is in Washington DC héél machtig en overtreft Trump’s MAGA team verre in getalsterkte. Daarmee vergroot hij nu niet alleen zijn MAGA platform in de Republikeinse partij maar ook daarbuiten met als slimme zet de benoeming van ex-Democraten als Robert Kennedy jr. en Tulsi Gabbard.
Rubio stemde al eerder tegen verdere hulp aan Zelensky c.s. maar trekt de harde lijn tegen de communisten in China en tegen een groot deel van Latijns Amerika dat gestaag onder de pestilente invloed van Xi’s manipulatie begint te geraken. Waltz, ex Special Forces, stond tijdens Dick Cheney’s rampzalige Iraq oorlog aan diens zijde en lust wel pap van de ayatollahs in Tehran als National Security Advisor. De benoeming van Pete Hegseth, die zichzelf omschrijft als een ‘recovering neocon’, op defensie was niet minder verrassend; ‘woke’ generaals in het Pentagon slapen héél slecht.
In het MAGA kamp heerst teleurstelling maar wie het grotere, strategische plaatje begrijpt zal niet verbaasd zijn dat de 4 jaar geleden door Trump nog ontslagen ‘super neocon’ John Bolton plots zijn vehemente kritiek op Trump staakt en hem zelfs voor ‘de juiste politiek tegen China’ prijst. Vier jaar geleden werd Trump aan alle kanten getraineerd en ronduit belazerd door Obama’s ‘deep state’, hetzelfde tuig dat in Nederland op BuZa hun eigen minister Veldkamp een oor aannaaide. Dat gebeurt niet weer want Trump toont dat hij doorheeft hoe Washington werkt en bovendien worden dezer dagen hele linksactivistische volksstammen in diverse ministeries bedankt voor de moeite. Wij zien hier een duidelijke parallel met Argentinië waar Milei al sinds een jaar laat zien hoe het moet èn weldegelijk kan. Hadden wij maar zo’n redder des vaderlands in dit bananelandje…
Trump’s geopolitieke visie wierp vier jaren geleden al zijn vruchten af maar de onvoorstelbaar rancuneuze racist cum communist Obama en zijn stromannetje Biden hebben zowel op het binnenlandse als geopolitieke terrein willens en wetens onvoorstelbare schade aangericht, voor de hele wereld. Maar China, Rusland, Iran en noord-Korea mogen opnieuw rekenen op een coherente Amerikaanse buitenlandse politiek in de projectie van ‘peace through strength’. In Washington wordt die al omschreven als ‘FAVO policy’: ‘ Fuck with America and you’ll Find Out ‘. Lijkt mij wel wat…
P.S: Het feit dat een volstrekte randdebiel als admiraal Rob Bauer nu in NATO verband zwetst over ‘preventieve precisieaanvallen’ op Russische doelen toont wel aan hoe diep de vaderlandse militaire top gezonken is. De yoyo moet toch opgesloten worden?