Onlangs stuurde een goede vriend uit het intelligente deel van mijn kennissenkring het artikel van Louise Fresco “Gezocht; een overheid die zorgvuldig geld uitgeeft” en las haar visie op het met verstand uitgeven van belastinggeld.
Die visie wordt hier gebruikt als inleiding: “ Succesvolle overheidsuitgaven hangen af van de scherpe definiëring van het doel, de effectiviteit van de maatregelen, en de kwaliteit van de uitvoerende ambtenaren. Dat laatste wordt onderschat. Het gaat om meer dan afwezigheid van structureel wantrouwen tegenover begunstigden: om een werkklimaat van moedig mededogen om datgene te doen dat de intentie van de financiering beoogt. …
….ruimhartig denken past niet in de ambtenarij en al helemaal niet in een politieke sfeer waarin alles kan worden aangegrepen om de minister onderuit te halen. De overheid, op elk niveau, heeft de reputatie onwrikbaar te zijn. Dat schept afstand tot de burger, en voedt in het ergste geval ondermijning en wanhoop. Maar die rigiditeit heeft nog een nefast neveneffect: het trekt niet de meest creatieve en initiatiefrijke talenten aan. Dat is treurig, want in de huidige crisis heeft de overheid talent nodig om flexibel doch rechtvaardig uitvoering te geven aan grote financiële operaties als koopkrachtsteun en energie prijs plafond”
Waarom die inleiding? Omdat er naast de diverse verdienmodellen binnen klimaat – en asiel industrie weer een nieuw verdienmodel aan de horizon is verschenen: de transgender industrie. Door deug en woke ondersteuning blijkt deze nieuwe industrie zich als een olievlek over de aarde te verspreiden. Vanzelfsprekend kan het voormalige gidsland Nederland niet bij die ontwikkeling achterblijven. Had eigenlijk tempo, richting en kleur willen bepalen, maar helaas heeft de deuggemeenschap in Nederland die kans voorbij laten gaan en is de USA met die eer gaan strijken.
In Den Haag hoeven ze niet bij de pakken neer te zitten, want er is geld genoeg om ook die beweging levensvatbaar te houden en op Nederlands grondgebied te verspreiden. Vandaar de tekst van Louise Fresco, want het geld zal met bakken de deur uitgaan, waarbij de ambtenarij geen idee heeft waar het geld heengaat, wat ermee gedaan wordt. Kortweg of er doelmatig en doelgericht mee wordt omgesprongen. Overigens het gebruikelijke beeld bij het verstrekken van subsidies.
Onderscheid tussen gender en sekse
Gender blijkt de culturele uitdrukking van verschillende biologische verschillen te zijn en kan blijkbaar niet vervangen worden door de term sekse. Waarom? Sekse wijst terug naar de biologische eigenschappen van de mens en gender schijnt gebaseerd te moeten worden op sociale factoren zoals de opvattingen die een persoon heeft en de opvoeding die hij krijgt. Wat die laatste uitleg betreft is het natuurlijk vloeken in de kerk immers een persoon? Er blijken groeperingen te zijn die zelfs het mens-zijn ter discussie stellen en het lijkt er sterk op dat betrokkenen zuchten onder een bepaalde vorm van dissocíatieve identiteitsstoornis.
Waar komt het begrip gender vandaan, wie heeft die uitgevonden en waarom? Uitgevonden door John Money, een psycholoog en seksuoloog is het begrip vanuit Nieuw Zeeland naar andere continenten overgewaaid. Is vooral in de USA door woke groeperingen warm omarmd en een inspiratiebron gebleken voor transgender bewegingen en organisaties voor pedoseksuelen. Money stelt dat genderidentiteit de interne ervaring van seksualiteit is en genderrol de sociale verwachtingen van mannelijk en vrouwelijk gedrag uitdrukt. Hij moet er jaren op gestudeerd hebben om tot die vaststellingen te komen. In 1965 stichtte de man met de beeldende achternaam de Johns Hopkins Gender Identity Clinic, de eerste kliniek in de VS waar geslachtsoperaties bij kinderen en volwassenen werden uitgevoerd. Money geloofde ook dat pedofilie een vorm van onschadelijke seksualiteit voor het kind kon zijn en niet het etiket pathologisch verdiende. Een leuke man met bijzondere ideeën.
Hij bleek zo vast overtuigd te zijn het bij het rechte einde te hebben dat hij – naar later zou blijken – op een onverantwoorde wijze ging experimenteren met de Reimer tweeling. Bij een van de tweeling was de penis beschadigd en hij transformeerde de jonge David tot een meisje. Hij liet hem/haar seksuele handelingen uitvoeren met het broertje. David echter heeft nooit geloofd een meisje te zijn en pleegde later zelfmoord. Zijn tweelingbroertje stierf aan een OD.
Een normaal mens stelt zich dan de vraag “waar waren de ouders van die twee broertjes; waarom hebben ze toegestaan dat een broertje tot een meisje werd omgebouwd en hebben ze toegelaten dat de een gedwongen werd seksuele handelingen te doen met de ander”. Hoe ver moet je van het padje gedreven zijn, dat je een ander laat dokteren met je eigen kinderen?
Hoewel Money met zijn experiment alleen had aangetoond dat een persoon niet tegen zijn wil en wezen gedwongen kan worden iets te zijn wat hij/zij niet wil, verklaarde hij het experiment geslaagd.
Extra bureaucratische laag
Er blijkt een internationale organisatie – World Professional Association for Transgender Health (WPATH) – te bestaan die zetelt in de USA en voor transgenderzorg richtlijnen heeft opgesteld en verspreid. De doorsnee burger zal vermoedelijk noch van die club, een NGOi zonder werknemers die al in 1979 onder een andere naam is opgericht noch van de richtlijnen ooit gehoord hebben. De visie van WPATH kan als volgt worden samengevat als: “neem de persoon met de wens tot transitie serieus en bied alle mogelijkheden aan om die wens te vervullen”. Vanzelfsprekend heeft Nederland ook in die bewegingen instanties die de stem van de Nederlander met een transformatiewens binnen de WPATH laat horen: Transvisie en een overkoepelende instantie Transgender Netwerk Nederland (TNN).
De keuze om als een NGO door de omgeving geïdentificeerd te worden is bewust gekozen en heeft veel met de financiering van WPATH – en in Nederland TNN activiteiten te maken. Optisch gezien zijn ze onafhankelijk van de overheid, maar proberen actief het overheid transgender beleid te beïnvloeden en in de door hen gewenste kompasrichting te sturen. Om de betrekkelijkheid van die veronderstelde en zelfverklaarde politieke onafhankelijkheid te benadrukken, introduceerde Frank Ankersmit een Nederlandse historicus en filosoof, het begrip quangocratie (bestuursvorm middels QUAsi-autonome NGO’s). NGO’s vormen volgens Ankersmit een snel groeiende bureaucratische laag van semi-ambtenaren in een politieke samenleving, die behalve door ambtenaren van ministeries en zelfbenoemde raden van toezicht, door niemand meer wordt gecontroleerd,
Door haar verbazing over de grote culturele veranderingen in New York die tot stand zijn gekomen zonder een publiek debat over praktische- en veiligheidsproblemen, heeft de onderzoeksjournalist Jennifer Bliek uit New York grondig onderzocht wat het werkelijke doel van die transgenderbeweging is. Ze stelde zich de vraag of het draaide om een burgerrechtenbeweging voor een heel klein deel van de bevolking met genderdysforie, of dat er een grotere agenda achter zat.
Ze stelde vast dat het helemaal niet om transgenders ging, omdat ondanks de sterke groei nog steeds sprake is van een veel te minuscule groep. Het draaide volgens haar om het promoten van het geloof dat je het menselijk lichaam op alle fronten en in alle onderdelen kunt, veranderen. Het gaat niet om genderdiversiteit, maar om lichaamsdiversiteit met het motto: een persoon is maakbaar en die maakbaarheid blijft niet beperkt tot cosmetische ingrepen of ingrepen om je geslacht te veranderen. Alles is mogelijk. Bij haar zoektocht naar de geldstromen ontdekte zij een bijzonder vorm van green washing. Blanke miljardairs met een enorme culturele invloed financierden de transgenderlobby onder wie transvrouwen, voorheen man, en homofielen. Die moguls sturen samen met de farmaceutische industrie en de regering-Biden miljoenen dollars naar LGBT-zaken met het doel om wetten, termen en taal te veranderen en tegenstanders de mond te snoeren. Er hebben zich talloze nieuwe markten geopend die zich uitstrekken van genderklinieken tot medisch specialismen, van borstbinders tot hormoonfabrikanten. Gouden handel. En een transgender is een patiënt voor het leven. Mooier kan het niet.
Misleidend
Het is een doos vol misleiding, met elkaar tegensprekende argumenten en regelrechte leugens. Over geboren worden in het verkeerde lichaam of het verkeerde geslacht toegekend hebben gekregen bij de geboorte. Over de niet bestaande mogelijkheid tot geslachtsverandering, de kletskoek over geen schade door puberteitsblokkers die je puberteit gewoon even op stop zetten en het verzwijgen van allerlei lichamelijke en psychische problemen, die ontstaan door medische transitie.
Alles overziend krijgt een normaal denkend persoon niet bepaald de indruk dat de transgenderlobby uitsluitend het welzijn van jongeren en volwassenen die aan genderdysforie lijden op het oog heeft. Het lijkt er meer op dat er door de transcultus een doos van Pandora is geopend. Een doos vol mensen die niet zozeer goede transgenderzorg, maar heel veel geld verdienen op nummer één hebben staan. En met mannen die onder die transparaplu proberen hun seksuele afwijkingen te normaliseren.
Er zijn heel wat subsidie mogelijkheden om transgender activiteiten te ondersteunen en daarom is de boodschap van Louise Fresco er een om goed te onthouden.
i Een aantal NGO’s die oorspronkelijk een democratisch karakter hadden, moesten in de loop der tijd ingrijpende structuurwijzigingen ondergaan om als een NGO getypeerd te kunnen worden. Door het ontbreken van de gewenste deskundigheid werden leden en besturen op afstand gezet.