Het internet ritselt van de analyses over de motivatie van Poetin en diens misvattingen betreffende Oekraïne. ‘Wat bezielt de man’ is een terechte vraag, maar wij zijn zelf het antwoord.
Na jaren zaken doen door westerse banken, bedrijven en regeringen met de criminelen in Moskou en elders, is daar het beeld ontstaan dat wij in het Westen, en met name in Europa, geld verdienen belangrijker vinden dan de belangen en waarden van de burgers. Daarbij is ook onze militaire geloofwaardigheid aangetast sinds het gebrek aan reactie op de Russische (her)bewapening en de afgang in Afghanistan. En verder laten we ons de les lezen door de VN, EU, moslimlanden en door dictaturen zoals China, Noord-Korea, Turkije en Iran. De conclusie van Poetin kon niet anders zijn dan dat de NAVO failliet is en dat hij zijn (gespeelde) ‘angst voor uitbreiding van het bondgenootschap’ kon gebruiken om de groeiende welvaart en democratisering in Oekraïne met grof geweld om zeep te helpen.
Want dit is de echte bedreiging voor het Kremlin en het regime in Wit-Rusland. Het voorbeeld is zelfs een bedreiging voor Turkije dat allang uit de NAVO gegooid had moeten worden en zeker overbodig wordt als Finland en Zweden toetreden. Ankara zelf kent alleen nationale belangen, nationale vijanden, nationale besluiten en nationale solidariteit. Daarom moet worden getwijfeld aan de bereidheid van Turkije om deel te nemen aan artikel 5 operaties. Doch de tot dusver slappe houding van de NAVO heeft Poetin gesterkt in zijn overtuiging dat hij van die kant niets te vrezen heeft. En alle berichten over de wenselijkheid Poetin niet ‘voor het hoofd te stoten’ bevestigen die Russische analyse en zijn mede oorzaak van de oorlog.
Asielchaos
Het lijkt erop dat deze regering helemaal geen asielregels meer hanteert. De statusbewijzen blijken niet tijdelijk te zijn, die zielige gelukszoekers gaan niet aan het werk, illegale uitgeprocedeerden worden niet uitgezet en nieuwkomers kunnen rustig vertellen dat ze via Polen en Duitsland zijn gekomen, want de Dublin-afspraken worden genegeerd. Intussen wel kritiek hebben op Denemarken en Groot-Brittannië waar gelukszoekers worden geweerd, net als in Polen en Hongarije. Doch die landen hebben juist geleerd van de asielchaos elders.
Beloftes
Het Duitse parlement heeft inmiddels geconcludeerd dat diplomaten machteloos staan tegenover dictators zoals Poetin. Wellicht hebben diplomaten hun belang en invloed altijd al overdreven, want zonder een grote zak geld kon men ook bij Erdogan, Arafat, Hamas en de corrupte Afrikaanse leiders niets bereiken. Ook Duitse politici als Pfahls, Kohl, Schröder en een hele reeks lagere ‘goden’ waren niet vies van geld.
Nog dommer wordt het als politici diplomaat gaan spelen en allerlei beloftes doen, die ze niet waar kunnen maken en ook niet af kunnen schuiven op anderen. Zoals EU-politici in Kiev en Brussel, minister Hoekstra en premier Rutte in Kiev. Maar de gevaarlijkste politici zijn degenen die daadwerkelijk miljarden wegsluizen naar dictators, terroristische organisaties, corrupte landen etc. zonder daar veel ruchtbaarheid aan te geven. Niet alleen Cuba, Zuid-Afrika, Afghanistan en Syrië zijn daar voorbeelden van, maar ook Indonesië, de (moslim)leiders in Bosnië, de Palestijnse Autoriteit, de internationale hulporganisaties, Griekenland, de VN en de maffia in Suriname. Ook de beloftes aan Marokko, Turkije en Albanië hebben al veel geld gekost – net als het Vluchtelingenverdrag en het Schengenverdrag – maar ook daar is ‘niemand’ verantwoordelijk voor. Want diplomaten staan boven de wet en helaas denken sommige politici, dat zij ook tot die bevoorrechten behoren, doch vergeten dat ze dan de pers moeten mijden.
Biden-gate?
Naar verluidt kunnen via internet 128775 e-mails van een laptop van (Hunter) Biden worden gelezen. Als diens beveiliging zo slecht is, past hij goed in het rijtje van Hillary Clinton, Angela Merkel, Hugo de Jonge en vele andere knoeiers. Maar het aantal (800 MB) is zo onwaarschijnlijk groot, dat de geloofwaardigheid in het geding is. Met gemiddeld 300 e-mails per dag (ruim 100 duizend per jaar) houdt hij geen tijd over voor andere zaken. Bovendien is het nauwelijks interessant als alle geheime diensten de inhoud kennen; zie eerdere ‘lekken’ en schandalen (zoals in Bosnië en bij een Duitse crypto-firma).
Gezondheidszorg
Welke vaardigheden heeft de minister voor Gezondheidszorg getoond om deze post te mogen bezetten? Het lijkt erop dat hij zijn adviezen uit het verleden niet zelf kan uitvoeren; of waren die adviezen helemaal niet zo goed en is hij gewoon ‘beloond’ zoals vaker in de politiek?
NAVO-uitbreiding
De toetreding van Finland en Zweden tot het NAVO-bondgenootschap zal grote opluchting brengen in de Baltische staten. Niet alleen vormen deze landen een extra garantie tegen Russische agressie, maar demonstreren ze ook dat Moskou niets te zeggen heeft over democratische landen in de regio. Welke invloed deze ontwikkeling zal hebben op de dictatuur in Wit-Rusland en op de relaties met Turkije valt niet te voorspellen, maar in Brussel en Washington zullen die relaties met het enige dictatoriaal bestuurde (moslim)land binnen de NAVO ernstig moeten worden heroverwogen. Niet alleen de houding van Turkije tegenover Finland. Zweden en Griekenland is daarbij aan de orde, maar ook de discriminatie en onderdrukking van Koerden, vrouwen, oppositiebewegingen en de media.
Een land dat geen rechtsstaat is , zich in het verleden heeft onttrokken aan NAVO-operaties en geen respect heeft voor de wetten en belangen van andere (NAVO-)landen verdient geen plaats in het bondgenootschap.
Graaiers
Hoe hard politici en ambtenaren in de schatkist graaien blijkt onder meer uit de verdwenen 18 miljard waarvan de Algemene Rekenkamer geen verantwoording kan vinden en de organen die zich bezighouden met de uitkeringen aan Groningers voor gaswinningschade. De kosten van elke uitbetaalde euro schadevergoeding bedragen naar verluidt € 0,74 gemiddeld; dat is dus € 7.400 voor een uitbetaling van € 10.000. En denk niet dat dit uitzonderingen zijn: vele (advies)bedrijven, stichtingen, opleidingsinstituten, uitvoeringsorganen, cultuuractiviteiten draaien nagenoeg volledig op overheidsgeld waarbij de controles, accountantsverklaringen en jaarrekeningen volstrekt ontoereikend zijn of tot verbijstering aanleiding geven. Een kind kan zien dat de Staat en vooral de burger wordt bestolen, maar de Kamer kennelijk niet.
Kruik
‘Een kruik gaat zo lang te water tot ze barst’ is niet alleen van toepassing op de irritaties tussen premier Rutte en de Kamer. Ook de bijna wekelijkse nieuwe druk op de samenleving, zal uiteindelijk niet tot de (gewenste?) intimidatie leiden, maar tot opstand. Nu weer het dreigement dat op korte termijn bijna iedereen een – al dan niet hybride – warmtepomp moet aanschaffen, terwijl niemand weet wat de (kosten)effectiviteit daarvan is, naast de overlast en de uitvoerbaarheid. En zo zijn er tientallen problemen waarvoor een oplossing achterwege blijft, omdat de regering weigert wetten en regels aan te passen aan de realiteit of aan een gezond-verstand aanpak. Integendeel; bewindspersonen lijken telkens op zoek naar nieuwe mogelijkheden om beleidsblunders af te schuiven op de samenleving, heilige huisjes te ontzien en daadkracht, betaalbaarheid en uitvoerbaarheid te negeren of zelfs te (laten) saboteren. Terwijl intussen de benodigde miljarden verdampen of verdwijnen in (onbekende?) zwarte gaten.
Schuld
Burgers die klagen over de (tien)duizenden illegalen, de uit de hand gelopen immigratie, de energie- en woonkosten, de honderdduizenden werkweigeraars met een uitkering boven het minimumloon, de incompetentie van de regering, de woningnood, de onveiligheid in de steden, het machtsmisbruik door de staat, de corruptie en verspilling bij de EU, de toestand van het leger en de invloed van de klimaatmaffia moeten zelf naar schuldigen zoeken en dan vooral beginnen met de vraag op wie ze hebben gestemd.
Stroomoorlog
De klimaatdrammers zijn zo bang voor terugkeer van het gezond verstand bij de Europese regeringen, dat men snelle beslissingen (lees: verplichtingen) wil, vóórdat er miljarden naar de NAVO-troepen, bouw van kerncentrales, wederopbouw van Oekraïne en de woningbouw gaan. In het linkse denken hebben die zaken geen prioriteit, waarbij gemakshalve wordt verzwegen dat groene stroom zonder kerncentrales een land zeer kwetsbaar maakt voor oorlog/sabotage en terrorisme. In dergelijke gevallen dient namelijk de overcapaciteit (atoomstroom) van een ander land te kunnen worden benut om de uitval op te vangen. Het saboteren van (zee)kabels is namelijk zeer eenvoudig, evenals aanvallen op de brandstof voor centrales, verdeelstations en op hoogspanningsmasten. Ook het hacken van computers van (gas)centrales en beveiligingssystemen behoort tot de mogelijkheden. Bij alle recente discussies door defensie- en veiligheidsdeskundigen is nauwelijks aan de orde gekomen welke gevolgen het uitschakelen van de elektriciteitscentrales in Oekraïne kan hebben, waar nu gelukkig geen sprake is van volledig fossielvrije energie. En terwijl westerse landen zich laten intimideren door bedreiging met kernwapens, maken ze zich niet druk over de gevolgen van een stroomoorlog. Zo zou Taiwan zich moeten afvragen waar de eerste ‘militaire’ aanvalsactie door Peking uit zal bestaan. Inzet van onderzeeboten met sabotageploegen en kruisvluchtwapens – naast hackers, stoorzenders en drones – behoort zeker tot de mogelijkheden, evenals de inzet van kernwapens hoog boven de kust met een krachtige elektromagnetische puls. Een stroomoorlog zonder radio-actieve fall out op de grond is bij ver gaande afhankelijkheid van elektrische energie zeker denkbaar, met grotere gevolgen dan de huidige gas- en olie-oorlog.
Toetsing
Indien er jaarlijks 50.000 ‘immigranten’ ons land binnenkomen – het zullen er wel meer zijn, omdat nagenoeg alle overheidscijfers onbetrouwbaar blijken – en ruim 80% daarvan is gelukszoeker, dan worden er dus 40.000 per jaar weer uitgezet. Van de rest – 10.000 plus ‘gezinshereniging’ – vindt naar verluidt 70% geen baan, ondanks de vraag naar arbeidskrachten die hier (laag-betaald) werk kunnen doen. Maar bij verschillende incidenten is gebleken, dat een groot deel van hen niet beschikbaar is voor werk, omdat ze niet (willen) integreren, bepaald werk in strijd achten met hun cultuur of zich in het land van herkomst bevinden! Toen dit ook zichtbaar werd in Afghanistan – ondanks de oorlog – werd door de regering een onderzoek beloofd. Kennelijk is daarvoor het wachten op Kamervragen of een rapport van de Algemene Rekenkamer. De conclusies zijn voorspelbaar: de Staat houdt zich niet aan haar eigen wetten, belast de verkeerde, incompetente bewindspersonen met de dossiers Immigratie resp. Arbeidsparticipatie resp. Woningbouw resp. Justitie, en verklaart die ‘heilige’ immigratiewetten zelf onuitvoerbaar. Wordt het niet hoog tijd dat ook in dit dossier de rechter het handelen van de overheid toetst; of worden hier rechters geïntimideerd, net als bepaalde politici. Dan maar beter de wetten veranderen, zodat tenminste een begin wordt gemaakt met het weren van profiteurs en illegalen, alsmede het verminderen van de honderdduizenden die hier zoveel uitkeringen ontvangen dat ze ervan kunnen reizen, dan ongestraft niet beschikbaar zijn voor arbeid en tevens de leugenachtigheid van hun asielaanvraag bevestigen. Oh, zijn het geen honderdduizenden? Dan graag de werkelijke getallen; ook van de bed-bad-brood illegalen en de werklozen uit EU-landen en geassocieerde landen (zoals Turkije).