De opkomst is bij de laatste vier verkiezingen (twee landelijke – en twee gemeenteraadsverkiezingen) steeds verder gedaald. Politici hebben daarvoor natuurlijk een goede reden gevonden die zich uitstrekt van luiheid via “Oorlog in de Oekraïne” (Rutte, echt waar?) tot democratische onverschilligheid.

Uitspraken die bevestigen dat politici los gezongen zijn van de werkelijkheid. De tenenkrommende reacties van politieke leiders van PvdA, Groen Links en D66 na het horen van de verkiezingsresultaten demonstreren dat losgezongen dedain nog duidelijker. Denken en beweren gewonnen te hebben terwijl het voor iedereen duidelijk is dat je stevig hebt verloren.

Het laatste decennium is welvaart en welzijn van het doorsnee lid van de Nederlandse samenleving stelselmatig afgebouwd. De sociale cohesie en het sociale vangnet heeft door diverse oorzaken een dreun gekregen waardoor wetvolgende burgers geconfronteerd werden en worden met financiële, fysieke en geestelijke verarming. Dat hardwerkende en belasting betalende deel is in dat decennium bloot gesteld aan de ronduit criminele daden (b.v. kinderopvangtoeslagen) van een onbetrouwbare, liegende en bedriegende politieke kaste. Een politieke kaste die deelnemers van een al of niet gedwongen migratie boven de eigen bevolking stelt – en die keurig hun verplichtingen nakomen- waardoor die bevolking voortdurend geconfronteerd wordt met teleurstelling en achterstelling. Waarom dan gaan stemmen? 

Geen vertrouwen

Blijkbaar is het de politocratie ontgaan dat daardoor het vertrouwen in de landelijke politiek de laatste jaren drastisch gekelderd is en nog maar 26% de huidige politieke generatie steunt. Het betekent dat ruim 70% zich niet herkent in de samenstelling van regering, parlement en het geconcipieerde regeringsbeleid. De politocratie beseft blijkbaar niet dat daarom delen van het electoraat bewust niet naar de stembus zijn gegaan en daarvoor valide redenen hebben.

Als een regering, een parlement, een overheid geen electorale rechtmatigheid meer bezit en het overheidsbeleid niet de uitgesproken voorkeuren van het merendeel van het electoraat reflecteert, dan heeft het uitbrengen van een stem nul waarde, nul betekenis, nul effect op het gevoerde beleid. Daarom heeft een groot deel van het electoraat bewust niet gestemd, omdat niet-stemmen het enige duidelijke signaal is om die ontevredenheid kenbaar te maken. Bewust ‘niet stemmen’ is geen teken van onverschilligheid of desinteresse, maar juist een signaal dat zo’n besluit niet lichtzinnig is genomen. Een niet-uitgebrachte stem is een tegenstem.

Gewoontestemmers

Er zijn genoeg mensen die elke vier jaar juist wel stemmen, omdat ze gewoonweg er nooit over hebben nagedacht dat het ook anders kan en daardoor blijkbaar niet doordrongen zijn van betekenis en strekking van hun stem. Ze stemmen uit gewoonte, omdat hen verteld is dat stemmen goed is, maar op de vraag ‘waarom’ blijven ze het antwoord schuldig. Ze hebben geen flauw benul van het belang van rechtsstatelijkheid, rechtmatigheid en rechtvaardigheid. Stemmen op een lokale partij, terwijl je ziet dat die onvoldoende tegenwicht kan bieden tegen de landelijke en provinciale gevestigde orde. Er is op dat overheidsniveau onvoldoende kennis en ervaring en het ontbreekt om een sterk tegenwicht te vormen tegen de scheve-schaatsen-rijdend politocratie. Veel erger; ze varen gewoon mee in dat kaduke politieke bootje en proberen het zinkende platform drijvende te houden. In feite doen ze hun uiterste best om een gevestigde, disfunctionerende orde legitimiteit te verschaffen. Ik vraag me af of de club die toch is gaan stemmen daaraan gedacht heeft. Vermoedelijk niet.

“Aan de echte problemen
wordt niets gedaan”

Waarom stemmen op een politieke elite dat zorgpersoneel in het begin van de afgekondigde pandemie in eerste instantie bejubelt om vervolgens door dwang te vermangelen in vaccinatieplicht. Een politieke elite die de zwaksten, de meest kwetsbaren geen voorrang geeft bij het nemen van maatregelen en hen aan hun lot overlaat in verpleeg- en verzorgingshuizen. Een regering die regelmatig verzandt in draaien, liegen en bedriegen om de geestelijke en fysieke vrijheid te kunnen beteugelen. Het krimpende kiezersvolume bevestigt dat Nederlanders het niet eens zijn met het voortdurend zaaien  van tweespalt onder de bevolking. Ze zijn klaar met de dehumaniserende genderneutrale woke-agenda die discriminatie en racisme aanwakkert en mensen wil knechten in een onnatuurlijk ziekelijk mensbeeld. Ze zijn klaar met het wegkijken van mensenhandel die gefaciliteerd wordt onder de paraplu van de zoveelste vluchtelingencrisis. Ze zijn klaar met het miljarden verslindende energiebeleid dat alleen maar resulteert in structurele verarming. Ze zijn klaar met de verplichte inclusiviteit – en diversiteitagenda die dwing om mensen tot vervelens toe te beoordelen naar huidskleur, afkomst en religie en er niets gedaan wordt aan de daadwerkelijke problemen.

Voorgekauwde opvattingen

De meeste mensen die wauwelen dat mensen die niet stemmen geen recht hebben op klagen, weten niet eens wààrom ze dat zeggen. Ze echoën repetitief onnadenkend na wat hen al jaren door media en politiek is voorgekauwd. Onder andere via de televisie waarin ze zich elke avond, dag in dag uit, blijkbaar volledig gehypnotiseerd verliezen. Vaak wordt dat stemgedrag vertaald als strategisch stemmen en het is en blijft voor mij onduidelijk wat aan dat stemgedrag strategisch is? Heeft die groep er wel eens aan gedacht dat mannen en vrouwen in Den Haag die zich ten onrechte volksvertegenwoordigers noemen, als de dood zijn voor een teruglopende stemdeelname? Dat ze daarom grote geldbedragen stoppen in verkiezingscampagnes om de doorsnee burger op te roepen om te gaan stemmen. D66 stopte bijvoorbeeld ruim € 600.00 in zijn verkiezingscampagne. Desondanks groeit het aantal niet-kiezers per verkiezingsronde, omdat die weigeren om een regeringsbeleid te legitimeren dat de medeburger vertrapt in kindertoeslagenaffaires, aardbevingsdossier en de weigering om de waarde van gespaarde pensioenen te waarborgen. Hebben stemmers daaraan gedacht voordat ze weer eens de neiging krijgen om die niet-stemmers in een verdomhoekje te plaatsen?

Het getuigt van een verstrekkende arrogantie en gebrek aan bereidheid tot zelfreflectie bij politici en stemvolk om de oplossing van de historisch lage opkomstcijfers te willen bereiken door stemmen verplicht te stellen. Zonodig onder dreiging van repressieve maatregelen.  In lijn met de oplossingen die Rutte c.s. hadden voor het begrenzen en dempen van de coronapandemie. Zijn ze daar in Den Haag vergeten dat door de afschaffing van het raadgevende referendum, de Nederlandse staatsburger sinds 2018 de vrijheid heeft om wel of niet te gaan stemmen en niet-stemmen een van de weinige mogelijkheden is om de diepe onvrede over het functioneren van de Nederlandse politiek en rechtsstaat aan de kaak te stellen?

Een krimpend kiezersvolume betekent inherent dat het overheidsbeleid niet de belangen van de bevolking heeft ondersteund en politieke partijen moeten uitleggen waarom hun jarenlange gevoerde politieke beleid allesbehalve in het belang van de Nederlandse bevolking en samenleving is geweest Op de dag dat geen enkele kiezer meer zijn stem geeft aan een van hen, vallen hun maskers voorgoed af.