Tijdens een oefening in Duitsland kreeg ik van mijn Britse chef het volgende advies: “Feed the beast and feed it what it wants”, een advies dat opgeld doet op de huidige ontwikkelingen om het Westerse democratische model een pijnlijke dood te laten sterven.
In dit geval is niet een Britse militaire eenheid die wij stevig aan de tand voelden, het spreekwoordelijke beest, maar de Nederlandse elitocratie die vol zit van deugen, cancellen, diversiteit, inclusiviteit en vooral zelfschuld en zelf beklag. Omdat het eigen geld ondanks draaiende drukpersen, schaarser dreigt te worden schreeuwt (een deel van) die elitocratie om geld om binnenlandse en buitenlandse hobby’s te kunnen financieren,.. Plat gezegd het geld raakt op en de samenleving is niet meer van plan om geld te steken in initiatieven waar die samenleving zelf niet beter, maar juist slechter van wordt. Uitgaande geldstromen worden dikker en inkomende geldstromen dunner.
Een optie voor noodlijdende segmenten van de elitocratie is om de tering naar de nering te zetten, om het eigen huishoudboekje eerst op orde te brengen, om minder kwistig resp. minder afhankelijk te zijn met/van subsidies. Dat gaat weliswaar ten koste van invloed, van macht om de samenleving de eigen wil op te leggen, van de mogelijkheid om die te hersenspoelen, de publieke opinie in de gewenste richting te manipuleren. en dus is dat in de hoofden van die noodlijdende segmenten een no-go optie. Het geld moet ergens anders vandaan komen om “in leven te blijven”.
Gevaarlijke sponsoring
Kwaadwillende figuren als Soros, Schwab, mediapodia als Amazon en rijke vertegenwoordigers van de Deep State zijn er dan snel bij om het financiële gat op te vullen en instelling en opstelling van die noodlijdende segmenten een zwaai in de door hen gewenste richting te geven. Dat proces loopt al jaren en gezien de groeiende sponsoring van media en onderzoekstructuren loopt dat soepel.
Waarom dat lange intro? Om te accentueren dat gegeven geld nooit gratis is en er altijd een tegenprestatie wordt verlangd. George Soros en de door hem met miljarden gevoede Open Society Foundations (OSF) financieren instanties en structuren door radicale opvattingen als goede doelen voor te stellen en ze als gangbaar te presenteren. In Nederland houden het netwerk van Soros, Rijksoverheid (subsidies), Postcodeloterij (sponsoring), media (framing, doxing en nepnieuws), actiegroepen (protesten en demonstraties) de zich zelf als onafhankelijke afficherende maar niet meer zichzelf bedruipende instellingen op de been, die dan de door die combinatie gewenste boodschap de samenleving in roeptoeteren (het gedachteloze kopieer gedrag).
Soros sponsort in Nederland instanties en programma’s en Wouter Roorda ontdekte dat in Nederland een web aan non-profitorganisaties op die manier een biotoop heeft gecreëerd, waarin opvattingen die pretenderen de wereld te willen verbeteren kunnen gedijen en hun weg vinden naar buiten. Volgens hem is het niet meer dan vriendschapsbanden en geld dat de wereld overstroomt met beweerde goede bedoelingen, waar klassieke opvattingen over vrijheid en democratie een ondergeschikte rol zouden spelen.
Persoonlijk denk ik, de motieven van Soros bestuderend, dat hij te optimistisch is. Een man die een Nieuwe Wereld Orde van de grond wil trekken en daarvoor miljarden dollars voor reserveert en aan besteed, houdt zich niet alleen bezig met vriendschapsbanden. Vooral niet als hij en de zijnen begrippen als democratie, vrijheid van meningsuiting en nationalisme beschouwen als vloeken in de kerk. Hoe dat dan gaat heeft een clubjes als Milieu Defensie bewezen. Levend van subsidie en sponsoring (eigen inkomsten zijn er nauwelijks) is die club er met behulp van de Groningse aardbevingen, in geslaagd de indruk te wekken dat aardgas als eerste weg moet, inclusief het transportnetwerk. Nederland heeft zich grotendeels ontkoppeld van het eigen gasnetwerk, is afhankelijk van een dure en onbetrouwbare gastoelevering uit het buitenland, exporteert gas naar Duitsland en accepteert dat door dreigende schaarste het dagelijkse leven ernstig gehinderd kan worden. Wie het begrijpt mag het zeggen.
Subsidiering ten koste van de samenleving
Betekent sponsoring vooral het uitdragen van een eigen wereldbeschouwing en ordening van de mondiale samenleving; subsidiering is ook een optie om de eigen beleidsvisie uit te dragen en zodanig te doen onderbouwen dat die visie behapbaar en geloofwaardig wordt voor argeloze delen van de samenleving.
In Nederland werden advies – en rekeninstanties als RIVM, NIBUD, CPL en CBS in de achterliggende jaren te vaak betrapt op uitspraken die wel heel ver afweken van de realiteit en/of bestaande wetenschappelijke consensus. Teksten die het overheidsbeleid de gewenste body gaven. Hoe vaak wilde de regering zijn gelijk bewijzen door gesubsidieerde rekeninstanties in te schakelen (PBL, CBS) als de Algemene Rekenkamer de vinger op de zere overheidsbeleid legde. Een voorbeeld was de manier waarop het NIBUD herhaaldelijk vaststelde dat het heel goed ging met de firma Nederland, terwijl de inhoud van de portemonnee van de doorsnee belastingbetaler steeds leger raakte. Er kwamen berekeningen op tafel die de juistheid van de gekozen beleidskoers onderbouwden.
Wat te denken van het onder de mat vegen van de negatieve gevolgen van Energie- en Klimaatakkoord op de lasten van de Nederlandse samenleving. Voortdurend werd er gehamerd op het positieve effect – het terugdringen van CO2 en stikstof emissie – en het negatieve effect – de kosten voor de kleine gebruiker, de huishoudens – werd angstvallig weggemoffeld. De duistere bewegingen rond het Energie akkoord uit 2013 had de bezorgde doorsnee gebruiker al aan het denken moeten zetten en had zijn weerstand tegen het Klimaat akkoord stevig moeten aanzetten.
Of het RIVM op wiens adviezen OMT en Regering blind voeren en de Nederlandse samenleving langer en vaker dan andere landen herhaaldelijk werd geconfronteerd met onjuiste prioriteiten, vrijheid beperkende maatregelen en vaccins die zoals uit diverse onderzoeken is gebleken weinig invloed blijken te hebben gehad op een effectieve langdurende bescherming tegen diverse varianten van het SARS-Cov2 virus. Het rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV) over de regeringsaanpak van de eerste golf uit is vandaag gepubliceerd en volgens een drietal leden van de OMT ziet het er voor het RIVM niet florissant uit: geen oog voor de echte risicogroep, de ouderen in verzorging – en verpleeghuizen, omdat specialisten op dat gebied niet in het OMT zaten. Overigens ook geen specialisten op sociaal-economisch gebied.
Het OVV rapport schoffeert o.m. de roeptoeter van die adviezen met de woorden: “tijdens de eerste golf in 2020 manifesteerde hij zich door een terugkerend patroon van teveel beloftes, waardoor hij de druk op de betrokken partijen nodeloos verhoogde, de samenleving herhaaldelijk teleurstelde en het draagvlak voor het overheidsbeleid afkalfde”. In zijn reactie deed hij het voorkomen alsof niet hij maar de OVV heeft gefaald en onderstreept dat hij echt niet beseft wat zijn taak als bewindsman primar inhoudt: het vertegenwoordigen van de belangen van de samenleving en vooral die van de zwakkeren!
Brood etc.
Sponsoring en subsidiering hebben beide beïnvloeding en sturing van de publieke opinie als doelstelling. Een sturing die herhaaldelijk in het nadeel valt van de zwakkeren binnen de Nederlandse samenleving en in het voordeel van de links-liberale elite die het allemaal beter weet. De elitaire politieke partij Volt gesponsord door de steenrijke families Dreesmann en Van Lansschot en vertegenwoordigd door de bovenmeesters Lubach, Mak en Boekesteijn, toont deze dagen waartoe een ongepaste arrogantie leidt: het beschadigen en monddood maken van een lid van het Parlement; het ondergraven van de democratie en het bevlekken van de Grondwet. Het kan allemaal in Nederland.
Daarom is het interessant hoe Rutte gaat reageren op de vaststellingen van het Meerjarig Onderzoek die op donderdag 17 februari 2022 bekend gemaakt gaan worden. Het is inmiddels duidelijk dat de drie noodlijdende onderzoekinstituten KLTV, NIOD en NIMH zich niet aan de onderzoeksopdracht van de regering noch aan de regels van wetenschappelijk onderzoek hebben gehouden. Terugkijkend hebben ze hun eigen visie op papier gezet door de gebeurtenissen te bekijken op basis van hun huidige normen en waarden en geplaatst in een kader van deugen, cancellen, framing, doxen en het brengen van gemanipuleerde informatie a.k.a. nepnieuws. Wanneer Rutte dat accepteert dan weten we ook hoe hij denkt over de verschrikkingen die het Nederlands-Indische deel van zijn familie, heeft moeten ondergaan.
Inmiddels weten we dat. Hij heeft diepe excuses gemaakt voor het “extreme geweld”. Hij maakt excuses waar de Indonesische regering helemaal niet op zit te wachten en valideert het werk van onderzoekers die zich niet aan zijn geschreven opdracht hebben gehouden. Geheel in lijn met het gezegde “wiens brood men eet, diens woord men spreekt” lijken die drie onderzoekinstanties body te hebben gegeven aan de mening die hij decennia als gemankeerde historicus over die periode heeft; Nederlandse veteranen zijn oorlogsmisdadigers en rebellerende inheemse groepen zijn helden. Dat hij en passant voorbij gaat aan de ontberingen die zijn vader en diens kinderen, zijn halfbroers en zuster, hebben moeten ondergaan tijdens de Bersiap en de daaropvolgende periode van angst, is kenmerkend voor zijn instelling.
Uit de diverse onderzoeken en peilingen beseft de Nederlandse samenleving dat het land bestuurd wordt door een deugdenker, een feitenontkenner, een windvaan; een persoon die door zijn honger naar politieke macht en aanzien door de ondergrens van de menselijke maat is gevallen. Je kunt het in zijn ogen lezen: “pienter boesoek”. Daarom zouden Indië-veteranen geen enkele waarde moeten hechten aan de uitspraken van deze man. Ik doe dat zeker niet.