Op zaterdag 23 januari 2021 deed Hoekstra bij de aftrap van de CDA verkiezingscampagne een Bokitootje. Hij roffelde met beide handen luidruchtig op de borst en slingerde de volgende, krachtige tekst de zaal in: “De gebroken belofte is de erfenis van 10 jaar VVD”.
Hoekstra die principiële man die niet de consequenties wilde trekken uit zijn schadelijke rol in de Toeslagenaffaire. Hoekstra de man die zich niet kandidaat wilde stellen, maar na het wegvallen van De Jonge en het negeren van Omtzigt toch maar de handschoen opnam, want :”hij kon dit keer niet weigeren”! Die Hoekstra stond op de kansel een beetje spierballentaal te spuien en vergat dat hij medeschuldig is geweest aan het beschadigen van welzijn en welvaart van de Nederlandse samenleving. Hoekstra: met de H van Hartstikke Hypocriet.
Hij vindt dat de VVD niet de partij is die het gedaalde vertrouwen in de politiek zou moeten herstellen en zei tussen de regels door dat zijn partij wel de aangewezen reparateur is. Het ademloos luisterende publiek kreeg nog andere gedragen teksten te horen:
“Niet de markt, niet de overheid, maar de samenleving stelt ons de vraag: wat geef jij, wat geef ik, wat geven wij allen terug aan dit geweldig mooie land, waar zovelen van ons alles aan te danken hebben…. Voor nieuwkomers is het geen recht om hier te zijn, maar een ’voorrecht…ik roep werkgevers op om actief werk te maken van een divers personeelsbeleid en ik vraag van ons allemaal om op te staan tegen het gif van discriminatie, uitsluiting en antisemitisme… In de winters van mijn jeugd schaatste ik met mijn vader. Soms langer dan me lief was, maar wat was het mooi. Dat schaatsen op krakend, zwart natuurijs wil ik ook mijn kinderen nalaten. We kunnen en mogen niet wegkijken voor de ernstige gevolgen van klimaatverandering…”.
Alsof beslissingen over bezuinigingen, energietransitie, migratie en toeslagen zijn genomen tijdens het dringende toiletbezoek van Wopke (mag ik hem zo noemen, ja dat mag ik, want tutoyeren is in het huidige Nederland bon ton geworden). Hij is toch de persoon die meende met een simpel “sorry” de ellende van 26.000 gezinnen die door ministers, rechters en Belastingdienst als fraudeurs gebrandmerkt werden, weg te kunnen strepen. Wopke die voor zover mijn geheugen nog zuiver tikt, niets wezenlijks aan de Nederlandse samenleving heeft gevraagd, laat staan dat hij iets in diens voordeel heeft gerealiseerd. Hij beseft niet eens dat hij de pot is die de ketel verwijt dat die zwart ziet of is of wellicht is de uitdrukking wie met pek omgaat wordt er mee besmet een betere typering. De man is door zijn kapotte morele kompas helemaal de weg kwijt.
Hagenezen en sommige Hagenaars gebruiken voor een dergelijk optreden de uitdrukking: “Mot je ’n aai voâh je braudmaulûh?” en dan is het voor hem te hopen dat hij zich met de snelheid van een opgevoerde Solex zich uit de voeten kan maken.
Rutte zal het geheel met u eens zijn: ‘Inderdaad: weg met deze concurrent! Maakt niet uit dat hij veel minder lang dan ik te maken had met dit toeslagenbeleid. Zijn ambt van minfin compenseert meer dan genoeg zijn veel korter kabinetslid zijn dan ik, evenals zijn minder belangrijke post dan ik heb: de premier’. Ik ben geen CDA’er, maar ben wel toe aan iets anders dan Rutte. Artikeltjes zoals dit helpen dar niet bij.
Vanmorgen vroeg was Wopke op WNL ook niet zo overtuigend door Rutte’s beleid in feite stap voor stap te onderschrijven en obligaar schande te spreken van rellende demonstranten. Maar, hoe cynisch dan ook, hij en het CDA zijn realistisch gesproken onze enige hoop dat wij ooit van Pinokkio afkomen