“Kijk naar het verleden en leer voor heden en toekomst?” Een gezegde dat gelet op het heen-en-weer karakter van de maatregelen van het Kabinet zijn kracht niet heeft verloren.
Zij, daar op het Binnenhof, hadden heel wat lessen kunnen trekken uit de maatregelen die zijn genomen tijdens de SARS-COV pandemie in 2003 en de Mexicaanse/Varkensgriep van 2010. Beide virussen waren overdraagbaar van dier op mens en maatregelen die toen werden genomen wijken niet af van de maatregelen die het Kabinet wel of niet verplicht op basis van een zeker vooruitschrijdend inzicht de Nederlandse samenleving heeft aangereikt.
Social distancing, mondkapje; geen handen schudden, handen meerdere keren per dag wassen, huisarrest risicopersonen; binnenshuis verzamelplaatsen van groepen mensen verbieden, sluiten van scholen en luchthavens uitroepen tot biohazard-gebied. Niets vrijblijvends en de verantwoordelijkheid op de schouders van restauranthouders etc. schuiven. Nee, verplicht en niet opvolgen werd beloond met stevige boetes die een flink hap uit het maandelijkse inkomen van de doorsnee Nederlander zouden halen. Bovendien frustreerden die maatregelen het economische – en sociale leven van de samenlevingen van de betrokken landen niet of nauwelijks.
In de evaluatie van de SARS-uitbraak werd vooral veel kritiek geuit op de gebrekkige communicatie vanuit China, ‘Het duurde weken vooraleer de Chinese overheid wilde toegeven dat er iets aan de hand was. Het kwam China op een reprimande van de WHO te staan. Marc Van Ranst riep in 2003 daarom op een internationaal surveillancenetwerk op te zetten en de internationale communicatie over nieuwe virusuitbraken te verbeteren. China reageerde toen afwijzend: ‘We hebben de toestand onder controle’ en ook de WHO en nationale instanties hebben geen inhoud aan dat advies gegeven. En kijk wat er eind 2019 gebeurde in en met China.
Waarom doen andere landen het beter dan Nederland?
Die vraag heb ik een ander artikel gesteld en een antwoord heb ik uit de kelen van Minister-president en zijn paladijn ter rechter zijde niet gehoord. Overigens ook niet van andere experts die gretig aan de wauweltafels van NPO en commerciële omroepen aanschoven.
Waarom is de bestrijding in het Westen stukken slechter dan in Azië? Waarom is het in Nederland beter of slechter dan in andere Europese landen? Die laatste vraag weigert de politiek en hun adviseurs van RIVM categorisch te beantwoorden. Smarius geeft op de website Winiasweek daarover zijn visie. Volgens hem kunnen daarvoor diverse redenen aangevoerd worden die zich uitstrekken van mentaliteit van de inwoners ( het denk – en gedragspatroon van een persoon of een sociale groep) via ervaringen uit het verleden, reactietijd van de overheid, privacy, bestuursmodel tot de beschikbare mogelijkheden om doeltreffend tegen het coronavirus op te treden.
Na een diepgaand onderzoek kwam hij met de volgende uitspraken. In Nederland heerst een ik en wij (vooral bij sportwedstrijden en zangconcoursen) mentaliteit en wordt meer nadruk gelegd op rechten dan op plichten. Gezagstrouw handelen en verstrekte maatregelen opvolgen, blijken niet meer bestaande gedragsuitingen binnen de Nederlandse grenzen te zijn. Ondanks de waarschuwing in 2003 dat SARS-achtige besmettingen meer regel dan uitzondering kunnen worden, heeft Nederland in tegenstelling tot Aziatische landen niet geïnvesteerd in informatie/inlichtingen, preventieve maatregelen en ontbreekt het (nog steeds) aan snelle, efficiënte en effectieve test – en quarantaine maatregelen. Op dat gebied strompelen we verder als een kreupel paard. Wat de reactietijd van de overheid betreft: traag (China is toch wel heel ver weg); grenzen werden niet gesloten voor noch werden personen uit geïdentificeerde risicolanden gescreend, binnen – en buitenhuis groepsbijeenkomsten werden niet direct verboden (Carnaval werd gewoon gevierd); geen efficiënt testbeleid en medische vervolgzorg; vrijwel geen controle op naleven van maatregelen door gesloten gemeenschappen als sekten en religieuze gebedshuizen. Controle en verantwoordelijkheid werden bij de samenleving gelegd. Er werd voortdurend veel nadruk gelegd op het niet-schenden van privacy regels. Tenslotte werd niet het aantal COVID-19 overleden personen (IFR) of bezetting van IC bedden als vertrekpunt voor het beleid genomen, maar de resultaten van de onbetrouwbare PCR testen.
In haar rapport CDC-006-00019, Revision: 05 van 13 juli 2020 erkent de CDC (het US RIVM) op blz. 39 e.v. dat de PCR test een onbetrouwbaar criterium is voor het vaststellen van een COVID-19 besmetting. De PCR test zoekt naar RNA deeltjes die misschien van een virus komen waarvan het bestaan nog niet objectief is aangetoond. Het lukt met de PCR test niet om het levende SARS-COV 2 virus te isoleren en de aanwezigheid aan te tonen. Omdat de test daardoor geen andere ziekten kan uitsluiten die veroorzaakt worden door andere bacteriële of virale ziekteverwekker, kan niet worden gezegd dat het coronavirus de oorzaak is dat mensen met griepachtige verschijnselen in het ziekenhuis worden opgenomen. Kary Mullis, uitvinder van de PCR test en die daar ook een Nobelprijs voor ontving, zei in 2018 dat hij zich schaamde voor zijn collega’s in de wetenschappelijke medische wereld. Die gebruikten zijn PCR test om virusinfecties aan te tonen, terwijl die test dat volgens hem niet kan, niet doet, en daar ook niet voor bedoeld is.
Maar …het Kabinet, RIVM en OMT blijven vasthouden aan de resultaten van de PCR test voor het formuleren van het overheidsbeleid. Zij die roepen dat niet de uitslag van een PCR test het vertrekpunt van beleid moet zijn, worden door geborneerde geesten weggezet als Corona ontkenners.
Grafieken die een andere taal spreken dan het duo Rutte-De Jong
Op de website Zie https://swprs.org wordt middels een aantal grafieken onderbouwd dat de Nederlandse regering een verkeerde koers vaart. Ik heb er een vijf uitgehaald.
Het aantal bevestigde COVID-19 doden bedroeg mondiaal 1 miljoen versus ongeveer 40 miljoen overall. In oranje de middels een PCR test geconstateerde personen met COVID-19 kenmerken. De paarse lijn reflecteert het aantal COVID-19 doden. Het blijkt dat die tijdens de pandemie relatief constant is gebleven terwijl de via de PCR test besmette personen o.m. door de groei van het aantal testen sterk gestegen is. Verwacht wordt dat de levensverwachtingen van meer dan 1,5 miljard mensen sterk in gevaar is gekomen en men verwacht dat tegen het einde van 2020 nog eens 130 miljoen volwassenen en 150 miljoen jongeren naar de rand van hun bestaan worden geduwd.
In bijna alle Westerse staten blijkt het griepvirus bij personen onder de 50 een dodelijker effect te hebben dan het COVID-19 virus. Bij personen boven de 50 is het omgekeerde het geval.
In westerse landen is het effect van COVID -19 vergelijkbaar met een gemiddelde griep pandemie; in Japan en grote delen van Afrika met een seizoensgriep golf.
In deze grafieken wordt een vergelijking gemaakt tussen de IFR van de totale Belgische (omdat die het zwaarste werd getroffen in Europa) bevolking (inb verpleeg en verzorgingshuizen) versus het deel van de bevolking dat niet in die huizen hun dagelijkse leven inhoud probeerden te geven. Bovendien wordt dat nog gesplitst in vrouwen en mannen.
In de meeste Westerse landen vertegenwoordigt het IFR deel van Verzorging – en verpleeghuizen tussen de 40% (Duitsland) en 80% (Canada en sommige US staten) van de COVID-19 doden. Die maken echter slechts 0,6% van de totale bevolkingen uit. Die IFR (30%) is 100 keer hoger dan de IFR van de totale bevolking (0,3%) en ongeveer 10 keer hoger dan de IFR van een vergelijkbare groep (75+) overleden personen buiten verpleeg – en verzorgingshuizen. Uit die data blijkt dat men een verschil moet maken tussen wel en niet overleden in verzorging/verpleeghuizen om een juist inzicht in de COVID-19 overlijdensdata te krijgen. .
De grafiek presenteert het beeld tussen voorspellingen en realiteit in Zweden, De voorspellingen werden gedaan door het Imperial College/professor Neil Ferguson in Londen. De Oranje lijn voorspelt het aantal COVID-19 doden zonder maatregelen; de grijze lijn met beperkte maatregelen en de blauwe lijn de werkelijke overlijdensgegevens. Ruim 70% van de overleden personen komen uit verpleeg/verzorgingshuizen en de overlijdensdata van personen onder de 65 jaar liggen onder het vijfjaarlijkse gemiddelde. Opnieuw kan worden vastgesteld dat voorspellingen niet meer dan voorspellingen zijn en richting kunnen geven aan overheidsbeleid, maar dat altijd een slag om e arm gehouden moet worden.
De politieke maatregelen en vooral de lockdowns in alle soorten en maten hebben geleid tot de ergste post-1945 banen recessie. Miljoenen mensen hebben hun baan verloren en mondiaal zijn tussen de tien en honderdduizend bedrijven failliet gegaan.
Welke conclusies kunnen uit die grafieken getrokken worden? Het is misleidend om personen die middels de PCR test beschouwd worden als zijnde COVID-19 besmet, te categoriseren als ziek. Bij de discussie over IFR moet onderscheid gemaakt worden in de fase van de COVID-19 pandemie en moeten overleden personen in verzorging/verpleeghuizen eruit gefilterd worden. Zonder onderscheid te maken in categorie personen (wel of niet in verpleeg/verzorgingshuizen en leeftijdscategorie) is het onjuist om hardnekkig te blijven beweren dat de COVID -19 besmetting erger is dan een stevige griep. Zoals ook bij de klimaatmodellen al is vastgesteld, voorspellen in dit geval epidemiologische modellen niet de werkelijkheid van een pandemie. Het is en blijven voorspellingen en kunnen in het beste geval als richtlijn gebruikt worden.
Slotopmerking
Ben ik nu zo slim en ….Natuurlijk niet, maar mijn nieuwsgierigheid naar de juistheid van uitspraken en informatie stimuleert de zoektocht naar een onderbouwing om te kunnen vaststellen of een uitspraak of informatie gebruikt kan of zelfs moet worden. Door die zoektocht blijkt dat bepaalde maatregelen die de samenleving moet ondergaan, op zijn zachtst gezegd – wat de effectiviteit betreft – discutabel zijn. Herhaaldelijk rijst de vraag of het paard niet achter de wagen gespannen wordt dan wel of het kalf niet al verdronken is en het dempen van de put niet meer hoeft. Van nadenken wordt overigens niemand slechter.
Het is de overheid niet te doen om de volksgezondheid.
Het gaat om verdeeldheid en paniek te zaaien, mensen murw te beuken met valse cijfers om de mensen klaar te krijgen voor de grote reset, om ze hun stem te ontnemen.
Alles wat Mark Rutte c.s. de afgelopen tien aan beleid heeft gevoerd is hierop gericht geweest,het is misschien niet geheel toevallig dat in de ons omringende landen precies hetzelfde gebeurd.