De ‘on-line’ Gestapo

De Oost-Duitse versie van de Gestapo, de Staats Sicherheitsdienst (Stasi) had een staf van 91.000 medewerkers en ruim 200.000 ‘politiek correcte’ informanten, toen de D.D.R. omviel omdat het fascisme nu eenmaal lemen voeten heeft. De meerderheid van de hedendaagse Social Justice activisten weet waarschijnlijk niet eens wat de D.D.R. was, laat staan de Stasi, terwijl zij in hun schiere intolerantie een blauwdruk creëren van Big Brother’s fascisme, een tweede Gestapo.  

Hun ‘hernieuwde fascisme’ manifesteert zich in lichamelijke en geestelijke terreur met de bedoeling iedere vorm van tegenspraak, iedere andere, onafhankelijke mening de kop in te drukken. Op straat gaat dat gepaard met bot geweld van AntiFa en BLM, elders met de terreur van de media, zowel van de schrijvende pers als van de ‘online mob’ op het internet. Voorbeelden daarvan worden nu concreet in een groeiende stroom van prominente klimaatwetenschappers die publiekelijk erkennen dat zij op hoogst onwetenschappelijke wijze hebben geprobeerd om de werkelijkheid te verkrachten opdat die in hun, door linkse ideologie ingegeven, wetenschap klimaatzwendel zou passen. U kent de ‘pedante politieke proleten’ wel die zich daarop beroepen, een Barack Obama of Jesse Klaver, met hun arrogante en brutale ‘science is settled’ misleidingen.

Desondanks is het onheil al gesticht en terroriseert hernieuwd fascisme de wereld onder de vlag van ‘politieke correctheid’. Na de afbrokkelende klimaatzwendel nu weer met de corona hype. In de USA heeft die de expliciete bedoeling om de herverkiezing van Donald Trump te dwarsbomen, maar in Nederland zijn het slechts domme, politiek correcte copycats die alle Amerikaanse uitwassen trouw imiteren. Dat daarbij onze eigen premier de onvergeeflijk ‘faux-pas’ maakt om een in de USA bij wet tot ‘binnenlandse terroristische beweging’ verklaarde Black Lives Matter te gebruiken voor eigen politieke consumptie, getuigt niet alleen van zijn slechte smaak maar ook van zijn bedenkelijke opportunisme.

Velen hebben George Orwell’s ‘1984’ gelezen , nog meer mensen citeren hem, maar zeventig jaar geleden reageerde hij al met dit werk op de opkomst van autoritair en totalitair denken, dat al van voor W.O.II dateerde met de opkomst der communisten in Rusland. Hij zag hoe de historie herschreven werd door Josef Stalin, die niet alleen geschiedschrijving maar zelfs fotomateriaal aanpaste aan zijn realiteit. Ook zag hij de voortdurende pogingen tot het controleren van de gedachtewereld van de mensheid en hun voortdurende indoctrinatie, zoals in de culturele revolutie van Mao. Dat minister Ollongren hier op verkleinde schaal dezelfde praktijken uithaalt door het referendum te slopen en dagelijks de informatiestromen te willen beïnvloeden met haar geleuter over Russich ‘fakenews’, wordt te weinig serieus genomen. Ook zij streeft naar een allesoverheersende staat, die met de beheersing van de informatie ook de gedachten van de bevolking kan gaan beïnvloeden en controleren. Onderschat dit niet, want de perfide NPO propageert dit dagelijks in hun NOS- Journaal.  Orwell heeft ons het handvat gegeven om ‘thoughtcrime’ in beeld te brengen, in het perspectief van zijn bekende slogan ‘ Big Brother is watching you’.

 In ‘1984’ werkt zijn protagonist Winston Smith voor het ministerie van de waarheid, waar hij de historie aanpast aan de propaganda van de partij. Orwell zag vlijmscherp hoe de volledige controle van de informatie, zonder enige beperkingen in een vrije pers, overheden toestaat om de werkelijkheid aan te passen aan hun ideologie. ‘Uiteindelijk zou de partij beweren dat 2+2= 5 en wee je gebeente als je dat zou tegenspreken…’, want de logica van hun fascisme gebood dat. Je liep niet alleen het risico om daarvoor ter dood gebracht te worden, maar het was niet ondenkbaar dat de partij gelijk had. Wie zegt dat 2+2=4?

Ook introduceerden de fascisten ‘newspeak’, een nieuwe ‘politiek correcte taal’ waarin D’66 uitblinkt teneinde iedere discussie met Big Brother op voorhand onmogelijk te maken. Vocabulaire en grammatica die als kritisch gezien zouden kunnen worden, werden afgeschaft. U kent de geschiedenis wel van de afschaffing van ‘blanke mensen’ en ‘negers’, terwijl het woord ‘bad’ verdween ten gunste van ’ungood’ . Big Brother introduceerde ook zijn ‘doublethink’, waarin twee onderling strijdige begrippen simultaan, naast elkaar gehanteerd konden worden , om uiteindelijk als logisch geaccepteerd te worden ten gerieve van de partij zodat deze de realiteit uiteindelijk volledig bepaalt. Zodoende worden alle partijleden medeplichtig aan hun eigen onderdrukking. Deze waanzin kristalliseert in het bedenkelijke: ‘ who controls the past controls the future: who controls the present controls the past.’ Triest, maar o zo waar…

De mensheid herleeft de geschiedenis in hun eigen herinneringen en identiteit, maar ik refereerde hierboven al aan het feit dat onze ongeletterde jeugd waarschijnlijk niet eens weet dat er een D.D.R. en een Berlijnse muur waren. Orwell signaleerde ook de groeiende kloof  tussen de generaties in zijn fictieve Oceania, waar kinderen enthousiaste leden zijn van de gedachtenpolitie, terwijl Winston Smith en andere ouderen hun eigen herinneringen bewaren en dus met geweld ‘behandeld’ moeten worden om die herinneringen uit te wissen.

De karakteristieke fascistische weigering om de absolute macht af te staan en hun invasie in het privéleven der burgers, zelfs met betrekking tot hun seksuele interactie, werden door de partij in de kinderzielen gegrift met desinformatie en directe gedachtecontrole:  ‘ all beliefs, habits, tastes, emotions, mental attitudes that characterize our time are really designed to sustain the mystique of the Party and prevent the true nature of present-day society from being perceived.’

In Orwell’s nachtmerrie is het ultieme doel van de partij de volledige vernietiging van het individu, het individualisme – dit destructieve trekje zien wij vandaag ook in de laffe modus operandi van de Social Justice, die slechts in de veilige ‘safe space’ van het communistische collectief kunnen floreren. De gedachtenpolitie (lees de fascistische ‘online mob’ op Twitter) krijgt uiteindelijk ieder individu te pakken, ook al heeft hij of zij nog nooit een verkeerd woord op schrift gezet, want iedereen is schuldig aan ‘thoughtcrime’.

Die ‘misdadige gedachte’ is de essentie van ‘1984’. Het gaat er slechts om die misdaad aan te tonen, en wat is makkelijker dan dat voor Big Brother? Daarom is het typische kenmerk van de gedachtenpolitie – voornoemde ‘online mob’, bijvoorbeeld de oerdomme BN-kliek die zich niet eens realiseert waar zij mee bezig zijn – de geestelijke terreur die mensen uit pure angst dwingt tot zelfcensuur.   De moord op de vrijheid van meningsuiting.  

De Social Justice terreur is welhaast nog bloeddorstiger dan de Spaanse Inquisitie (als iemand vandaag nog weet wat dat is…) en wil bereiken dat de mensheid zijn greep op de realiteit verliest onder hun stortvloed van propaganda en machtsmisbruik.

Net als de gangsters in ‘1984’ wil de Social Justice zich tussen onze oren nestelen, maar wij moeten dan al zo ver geïndoctrineerd zijn door de fascistische gedachtenpolitie dat wij denken dat wij dat uit vrije wil toestaan.

Waar haalde Orwell die gedachtenpolitie vandaan? Hij was een idealist, een socialist in hart en nieren die, zoals velen, de jeugdige naïviteit projecteerde op de Spaanse burgeroorlog door daaraan mee te doen. In Barcelona schreef hij zijn ‘Hommage aan Catalonië’, maar toen hij zag hoe Stalin zelfs in Spanje zijn politieke zuiveringen doorvoerde onder de Catalaanse ‘werkende klasse’, hoe volgelingen van Leon Trotsky genadeloos werden vermoord, teneinde de Catalaanse bevolking loyaal te maken aan ‘Big Brother’ Josef Stalin, ging een lichtje branden. Simpele Catalanen, die slechts in opstand kwamen tegen de onderdrukking door Madrid maar nauwelijks benul hadden waar de hamer en sikkel nu eigenlijk voor stonden, werden plots door Russische NKVD agenten van fascisme beschuldigd en ‘en masse’ tegen de muur gezet in een gestage stroom van ‘politiek zuiveringen’ door een psychopaat in Moskou.

Niet dat de fascisten onder Franco ook maar een haartje beter waren, maar de NKVD manifesteerde zich in zijn volle wreedheid met schunnige moord- en martelpraktijken, waardoor Orwell zijn nachtmerrie van de  gedachtenpolitie vorm zag krijgen. Hij zag hoe macht de waarheid corrumpeerde en beschreef dit in ‘My country, right or left’.  Hij schreef over krantenartikelen die geen enkele relatie tot de waarheid hadden, bejubelde fictieve veldslagen enerzijds en complete stilte anderzijds na bloedige veldslagen die niet in de propaganda pasten (doen het NOS Journaal, de NRC en de rest van onze benepen pers eigenlijk iets anders?)

Zelfs in London zag hij kranten en, als altijd levensgevaarlijke, semi-intellectuelen fantaseren over niet bestaande gebeurtenissen in hun volstrekte minachting voor de waarheid en die propaganda maakte hem bang, doodsbang voor zijn eigen profetie van de gedachtenpolitie die steeds concretere vorm begon aan te nemen. Zijn ‘1984’ werd een dystopische profetie van wat wij nu dageljiks meemaken.

De constitutionele vrijheid van meningsuiting is onze grootste bescherming tegen deze fascistische praktijken, reden waarom een minister Ollongren in haar beperkte, geïndoctrineerde denkraamp,  geen strobreed in de weg legt aan de ‘cancel cultuur’ van de hedendaagse gedachtenpolitie. Zij en een generatie van hersenloze millennials, veelal zonder enig historisch perspectief en/of de minste eruditie, streven ernaar om 2+2=5 een dagelijkse realiteit te maken in hun verdwaasde wereld.

Maar dat betekent niet dat wij daaraan meedoen!