One foot in the grave?

Wanneer kritische volgers van de klimaatwanhoop hun kanttekeningen en commentaren willen onderbouwen met zinnige teksten dan is het verstandig om artikelen te gebruiken die worden gepubliceerd op twee websites https://quadrant.org.au en www.spectator.co.uk.

Zeker als men meer te weten wil komen over het effect dat Climategate heeft veroorzaakt[1]. Op de website https://quadrant.org.au schetst Tony Thomas zijn gedachten 10 jaar na Climategate en het artikel dat John Delingpole[2] op de website www.spectator.co.uk publiceerde onder de titel “My finest Hour; a decade on the scam I exposed is stronger than ever” accentueert dat het bedrog dat 10 jaar geleden bloot gelegd werd, door onwetende politici, luie media en agressieve activisten desondanks nog steeds alive and kicking is. Informatie op die twee websites is gebruikt om dit artikel te schrijven.

We worden voordurend bij de beer genomen!

Tien jaar geleden werd Delingpole´s aandacht getrokken door een artikel op de website van Whatt is Up with That ? over een “huge cache of documents and correspondence retrieved from the Climatic Research Unit (CRU) at Britain’s University of East Anglia, one of the world’s main gatekeepers of climate science research”. Uit de informatie werd duidelijk wat wetenschappers verantwoordelijk voor de samenstelling van Assessment Reports van de IPCC, achter gesloten deuren over klimaat, klimaatveranderingen en klimaateffecten met elkaar communiceerden.

De informatie suggereerde dat die wetenschappers achter gesloten deuren en ramen een heel ander verhaal aan elkaar vertelden. Verhalen doorspekt van twijfel over de schaal en aard van de klimaatverandering en diens effecten voor de levensvatbaarheid voor de mondiale flora en fauna. Een deel van hen twijfelde aan de betrouwbaarheid van de toegepaste methodes zoals de diverse paleoklimatologische graadmeters als jaarringen om temperaturen in het verleden te schatten. Anderen twijfelden aan het feit of temperaturen zich wel zouden ontwikkelen als computer modellen voorspelden. Door die twijfel zochten ze naar opties om naar de fout toe te kunnen corrigeren en dat had niet veel met wetenschap[3] te maken.

Die hoofdzakelijk uitgelekte e-mails toonden aan dat vooraanstaande klimaatwetenschappers met cijfers en modellen knoeiden om het rampscenario te bevestigen dat de UN voorspelde. De niet-wetenschapper werd en wordt verondersteld die wetenschappers te vertrouwen, maar uit die cache werd akelig helder dat we te maken hadden en hebben met een verzameling leugenaars en bedriegers die meer gemotiveerd waren en zijn door donaties en onbetrouwbaar politiek activisme dan door de belangeloze zoektocht naar kennis. Kortom een waardeloze groep frauduleuze tweederangs lieden, die niet eens in staat is om een deuk in een natte krant met een basketbal te trappen, desondanks de verkregen ruimte van politici om te zwendelen met meer dan 1% van de wereldeconomie. Delingpole maakte van die informatie een leesbaar geheel en Climategate was geboren.

Dat is de ware schok. Dat mensen op wiens deskundige wijsheid de samenleving moet vertrouwen, biljoenen dollars belastinggeld besteden aan allerlei groene zinloze projecten. Wetenschappers die de argeloze kluit politici adviseren snel extreme maatregelen te nemen om  opwarming van de aarde te bestrijden; die deel uitmaken van de veronderstelde 97% die de klimaat modellen van het IPCC zouden ondersteunen met hun geleerdheid. De IPCC, een organisatie die door de arrogante Obama tot de gouden standaard van de klimaatwetenschap werd verklaard. 

Die verzameling wetenschappers heeft zich gedragen resp. gedraagt zich als politieke activisten die ongewenste informatie vernietigden om aan FOI onderzoeken te kunnen ontkomen; om artikelen in wetenschappelijke organen met voor hun resultaten ongunstige informatie te ridiculiseren en te stoppen; om andersdenkende wetenschappers monddood te maken en definitief te neutraliseren. Ze probeerden zelfs de geschiedenis naar hun inzichten te herschrijven door o.m. de opwarmingsperiode in de Middeleeuwen uit de boeken te willen schrappen. 

Hoewel Climategate niet eenduidig heeft kunnen bewijzen dat de mens geen enkele rol in de opwarming van de aarde speelt, kon wel bevestigd worden dat het klimaatdoemdenken één grote zwendel is om angst in te boezemen bij de samenleving; de jeugd te hersenspoelen zoals dat gebruikelijk was in de voormalige Sovjet-Unie, Oost-Duitsland en tegenwoordig in extreem islamitische staten; de belastingbetaler met nieuwe, hogere belastingen te kunnen belasten en regels in te voeren; firma´s de gelegenheid te geven misselijkmakend veel te verdienen aan energietransitie en miljardairs goede sier te doen maken door grote sommen geld te schenken voor het redden van de aarde.

Als politici op basis van een in wetenschappelijk opzicht dun onderbouwd verhaal ruim 2% van het mondiale BBP (een kleine $1,5 biljoen per jaar) aan voorzorgsmaatregelen willen besteden om te voorkomen dat de aarde vergaat, dan is dat weggegooid geld. Dat excuus geldt ook voor andere veronderstelde bedreigingen zoals UFO´s die bevestigen dat de aarde wel eens door buitenaardse wezens bedreigd kan worden. Daarvoor wordt ook geen belastinggeld gereserveerd voor het nemen van voorzorgsmaatregelen.

Het is inmiddels duidelijk geworden dat de wetenschappelijke waarde van de IPCC, diens modellen en de veronderstelde 97% wetenschappelijke consensus, misleidende yardsticks zijn om klimaatverandering te voorspellen resp. te bewijzen dat klimaatverandering volledig aan de mens is toe te schrijven, Desondanks heeft de Klimaatindustrie monstrueuze vormen aangenomen en wordt een groot deel van nationale BNP´s gereserveerd voor maatregelen om de veronderstelde klimaat effecten te verminderen. Geld dat ontzegd wordt aan andere speerpuntgebieden waardoor betonrot is ontstaan in de funderingen van welvaartsstaat en verzorgingstaat. Betonrot dat zelfs wordt gekoesterd door politici, gesubsidieerde en gesponsorde wetenschappelijke instellingen en rekeninstituten en activisten. Door de wanstaltige groene maatregelen worden welvaart en welzijn van de machteloze burger in veel westers georiënteerde staten ernstig bedreigd.

Time is on our side?

Nog lijkt de Groene samenleving aan de winnende hand te zijn. Nog, want tijd en economie zijn in het voordeel van de criticaster. Tijd zal uitwijzen of en in hoeverre doemvoorspellingen realiteit zijn resp. worden. In de achterliggende perioden is bevestigd dat veel, zo niet alle voorspellingen, geen realiteit zijn geworden. De voorspellingen van Al Gore die hij in zijn twee instructiefilmpjes doet om de samenleving op te voeden (hij bedoelde hersenspoelen), zijn nog steeds niet uitgekomen. Ook van de voorspellingen die John Hansen, klimaatdeskundige van NASA, dertig jaar geleden deed is vrijwel niets realiteit geworden. Uit die voorbeelden kan worden vastgesteld dat voorspellingen niet meer zijn dan dat en vaker niet dan wel uitkomen.

Wat de economie betreft. Verschuiving van economische prioriteiten ten faveure van energietransitie resulteren nu al in volumineuze bosbranden, desastreuze verschuivingen van aardlagen, oplopende frequentie en hoeveelheid stroomuitval, stilleggen van infrastructurele projecten, woningschaarste, sluiting van medische verzorging instellingen en uiteindelijk een groeiende werkeloosheid. Het volk mort en gaat de straat op. Gele hesjes, boze boeren en bouwvakkers op het Malieveld in Den Haag, op af en opritten langs snelwegen en bij provinciehuizen. Er zullen geen winnaars of verliezers zijn.

Wanneer aan het einde van de dag de rekening wordt opgemaakt, blijkt dat iedereen verloren heeft. In termen van vertrouwen, geld, werk en gebroken families.

[1] Voor de groffe beeldvorming kan ook worden volstaan met de door Martien de Wit vertaalde tekst op de website https://ejbron.wordpress.com d.d. 27 november 2019.

[2] Executive editor van Breitbart in Londen

[3] Wetenschap werkt als iemand een stelling poneert en deze ondersteunt met de gegevens en methoden die hij heeft gebruikt om de stelling te onderbouwen. Andere wetenschappers vallen vervolgens de stelling aan door onder meer te proberen het werk van de eerste wetenschapper te repliceren. Als ze het niet kunnen repliceren, houdt de stelling geen stand.

.