Donderdag 5 september 2019 zat Erik Akerboom, korpschef van de landelijke politie, bij Matthijs van Nieuwkerk in diens praatprogramma DWDD.
Het gebruik van de z.g. ‘taser’ voor politieagenten was daar onderwerp van gesprek. Akerboom deed eerder een dringende oproep in ‘De Telegraaf’ aan de politiek, om op te schieten met het geven van toestemming aan de politie voor aanschaf van dit stroomstoot-wapen. Die oproep van Akerboom kwam overigens pas nadat de politiebonden aan dezelfde krant hadden vertelt dat de gewone agenten het halfzachte gebazel van de korpsleidingen meer dan zat zijn, maar dat terzijde.
Het geweld jegens de agenten wordt immers steeds erger. Ieder uur kampt een agent met mishandeling of bedreiging, zover is het nu al vertelde Akerboom. Matthijs veinsde schrik en wilde weten hoe kon het zover komen. Naast Akerboom zaten nog twee agenten uit Amsterdam die uit eigen ervaring vertelden hoe zij beide het ziekenhuis in zijn geslagen.
Maar hoe kon het zover komen dan? Er werd van alles genoemd. Drugs, alcohol, maar de olifant in de kamer werd zorgvuldig gemeden. Wedden dat de kijker wel beter wist? Drugs en alcohol waren in de hippie jaren zestig en zeventig zeker niet weinig gebruikt. Wat is het verschil dan met nu? Precies, de enorme groei en de verdere toestroom van dragers van premoderne waarden, met name uit Turkije en Marokko, na die vredige en mooie jaren van ‘make love, not war’.
Deze groep allochtonen, dragers van premoderne waarden, zien dat de politie in dit beschaafde land met een andere, joods-christelijk moraal, helemaal niet hard optreden bij overtredingen, zelfs niet als ze worden bespuugd, geslagen en getrapt. Dat is zó anders dan in hun landen van herkomst. Integendeel, hier blijven ze met je ‘praten’, ze zijn slap en bang, aldus deze groeperingen van ‘Nieuwe Nederlanders’.
Sterker nog, ook als het zover komt dat het tuig worden opgepakt en voor de rechter gesleept, dan worden zij zeer mild gestraft of soms zelfs helemaal niet, zoals de agent bij DWDD uit eigen ervaring vertelde. Hij was aanwezig bij de rechtszaak tegen diegene die hem het ziekenhuis in had geslagen. Die werd simpelweg vrij gesproken en lachte buiten de geslagen agent nog eens recht in zijn gezicht uit, vertelde hij aan Matthijs van Nieuwkerk.
Matthijs vroeg niet door, ook niet naar de bekende ‘getinte huidskleur’ van de daders. Deze agenten werd ongetwijfeld verboden daarover iets los te laten in het programma. Waarom? Het is niet politiek correct, etnisch profileren mag niet. Als dit nu het probleem zou oplossen, zou ik daar ook achter kunnen staan. Maar dat is niet het geval: integendeel.
Ten eerste: een
probleem dat je niet benoemt kun je ook niet oplossen.
Ten tweede: na het relaas van deze agenten zullen de kijkers alle misdragingen, voor
honderd procent zeker, evengoed aan allochtonen toeschrijven.
De winst bij het wèl benoemen van de etnisch achtergrond, is dat de problematiek in haar feitelijke oorzaak adequaat kan worden aangepakt. Overigens moeten we niet uit het oog verliezen dat Akerboom’s optreden in het programma vooral werd geïnspireerd door de felle kritiek vanuit de korpsen, met name over het slappe optreden van de korpsleidingen die drukker schijnen te zijn met ‘diversiteitsquota’s’ en iftar-toespraken.
Voormalig hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie, Eric Noordholt had in zijn tijd al een rapport klaar waarin stond dat het aandeel in de misdaad van met name Marokkanen schrikbarend hoog en onevenredig met hun aantal bewoners in de stad was. Toenmalig burgemeester Ed van Thijn (PvdA) heeft de publicatie van dat rapport toen tegengehouden.
Wie is geholpen met deze struisvogel politiek? De daders (allochtonen zelf)? De slachtoffers (autochtonen)? Geen van beide.
.