Een week geleden verscheen in de NRC een artikel van de hand van Willem Schinkel – filosoof en socioloog – die ‘open grenzen’ van de EU propageert voor Afrikaanse migranten.
Die hebben in eigen land geen toekomst dankzij grove misstanden als geïnstitutionaliseerde corruptie en geweld van kleptomane presidenten en hun moordzuchtige trawanten -die tot de rijksten op deze aardbol behoren- jegens hun bevolking die letterlijk crepeert. Dus die mensen moeten wij allemaal adopteren…. Dat daarbij deze wantoestanden in stand worden gehouden door onverantwoordelijke dwazen als Sigrid Kaag die ongelimiteerd geld blijven pompen in deze bodemloze putten is een gotspe, een blijk van linkse overmoed en hun hersenloze brutaliteit.
Uiteraard is het concept om zo’n probleem bij de wortel aan te pakken ‘te ver van hun bed’ voor deze, in hun eigen ideologie en loze dialectiek verzuipende, dwazen. Maar hoe wil je zoiets aankaarten in de moreel corrupte UN waar de grote meerderheid der zelfvoldane, achterstallige wanbetalers dit concept zèlf dagelijks in de praktijk brengt? Persoonlijk sancties tegen zo een corrupte kliek in de vorm van blokkades van hun (buitenlandse) bankrekeningen, reisverboden etc. zijn toch niet zo moeilijk? Maar als het merendeel van de Algemene Vergadering der ‘Mensenrechten Kampioenen aan de East River’ daarmee zichzelf in de vingers snijdt wordt het een onoverkomelijk dilemma.
Dat in Nederland een SJW-C.V. is prerekwisiet is voor een benoeming als hoogleraar zien wij al vele jaren met lede ogen, het is inmiddels net zo’n onuitroeibaar kwaad als het feit dat bijna iedere Afrikaanse politicus een gewetenloze dief en, soms, nog veel erger is. In die dubieuze context zien wij hier een Nederlandse ‘filosoof en socioloog’ die in 2000 afstudeerde, vijf jaren lang als assistent doormodderde en sinds 2005 universitair docent is in de ‘theoretische sociologie’, mogelijk zoiets als ‘de theorie van het luchtfietsen’. Schinkel publiceerde o.a. over de staat, geweld, integratie èn de sociologie van de liefde!
Deze bijzonder veelzijdige semi-intellectueel is een voorstander van wat hij ‘eidetische sociologie’ noemt. Dat is ‘een sociologie die er rekening mee houdt dat zij niet alleen deel uit maakt van de multipliciteit van de wereld die het poogt te beschrijven, maar dat zij daarbij net zo transformatief is als de rest van de sociale wereld, terwijl het bijdraagt aan de (her)structurering daarvan…’ Dat SJW-rookgordijn vertaalt in goed Nederlands: ‘ iemand die nog nooit een vak geleerd heeft en nog nooit iets gezien heeft van de trieste werkelijkheid in alle uithoeken van de wereld, pretendeert die wereld desondanks te beschrijven èn te hervormen omdat hij de ‘eidetische’ gave zou bezitten zich die in realistisch detail voor te stellen’. Daar zakt je broek toch van af, zulk gebazel?!
In de binnenlanden van Equatoriaal Afrika zou hij zich zonder de minste moeite met kralen kunnen tooien en voor medicijnman uitgeven!
De NRC, ons meest pretentieuze lokale sufferdje, eet uit zijn hand en presenteert de volgende stelling: ‘Maak een einde aan de dodelijke Europese migratiepolitiek’. Een prijzenswaardige suggestie, maar als je oorzaak en gevolg niet kunt onderscheiden heb je een serieus probleem!
Schinkel vervolgt: ‘Nederland moet verantwoordelijkheid nemen voor de Sea-Watch 3: zorg voor een veerpont op de Middellandse Zee en een fatsoenlijke asielprocedure’. Kennelijk ontbreekt op zijn eidetische toverkastje het volledige plaatje van het corrupte en moorddadige thuisfront van al deze ‘parels’ dat hen ertoe brengt om zich vrijwillig uit te leveren aan mensensmokkelaars. Die hebben een ‘gouden bestaan’ omdat zij op de gewetenloze collaboratie mogen rekenen van Carola Rackete en haar collegae NGO-kapiteins die volstrekte lak hebben aan Europese regelgeving inzake (illegale) immigratie.
Zodra er iemand die ‘zielig’ is aan de horizon verschijnt, gaat het handboek van Karl Marx open om de westerse samenleving nog verder te ondermijnen, met Schinkel voorop. Deze doet uit de doeken hoe Carola zich genoodzaakt zag om zonder autorisatie de haven van Lampedusa binnen te varen en daarbij een schip van de Italiaanse kustwacht ramde dat haar de toegang expliciet ontzegde. Volgens Schinkel beweren boze rechtse agitatoren reden dat er sprake was van het ‘rammen’ van een schip ‘dat zo gepositioneerd was dat Rackete aangeklaagd zou kunnen worden’, terwijl zij slechts zachtjes tegen de boorden van dat schip aanschuurde…. De medicijnman is kennelijk ook nog helderziend.
Onze Willem pretendeert dat het grens-management van de EU niet deugt en een belangrijk moment daarin is ‘de instelling van het Schengenregime vanaf 1985, met vrij verkeer binnen de Schengenzone, maar ook de weigering van visa voor veel niet-Westerse burgers, die daardoor alleen via irreguliere routes konden reizen. De illegalisering van migratie ligt dus in het design van de Schengenzone, en vormt al jaren een institutionele versterking van het extreemrechtse narratief van een wit Europa dat bedreigd wordt door migratie’. Eindelijk zijn wij weer op vertrouwd Marxistisch terrein!
Als een soevereine staat op democratische wijze wetgeving creëert inzake immigratiebeleid, dan komen Willem en zijn ‘eidetische’ filosofen met de stelling ‘…dat beleid is ondertussen een welbewuste politiek van de dood: het bestaat ten koste van duizenden levens. Humanitaire redding is daarom geen verlengstuk van mensensmokkel, maar effect van een dodelijk EU-beleid. Na 2014 namen ngo’s redding op zee over van de Europese Unie nadat de Italiaanse operatie Mare Nostrum, waarbij tot kort op de kust van Libië gepatrouilleerd werd, afgelost werd door de Europese actie Triton, die door het Europees grens- en kustwachtagentschap Frontex gecoördineerd werd. Met Triton zorgde de EU ervoor dat mensen uit het zicht van EU-schepen verdronken. In reactie hierop werden gedurende enkele jaren veel migranten op zee van een verdrinkingsdood gered door schepen van onder meer Artsen Zonder Grenzen, Jugend Rettet en Sea-Watch.’
Interessant is dat –in Willem’s op zieligheid geënte denkraampje – een soevereine staat met democratisch tot stand gekomen wetgeving kennelijk wijkt voor zijn ‘hoge(re) morele standaard’. Via wat uitstapjes langs Libische concentratiekampen – geen toeval dat de linkse SJW in de USA, die uit hetzelfde Marxistische handboek soldaat tapt, dit zelfde fenomeen meent te bespeuren aan de Mexicaanse grens – meent de N.R.C. ook nog te mogen steunen dat de EU zelfs slavernij in Libië financiert, hetgeen een erkende islamitische sport is. In ‘Stort Italië Europa in een welverdiende financiële crisis? d.d. 13 juli jl. schreef ik over Salvini’s anti-illegale-immigratie beleid: “ Illegale migratie loopt al zichtbaar terug dankzij zijn initiatief – 181.000 illegalen in 2016 tegen 300 tot de medio van dit jaar”.
Let wel dat het de Italiaanse kiezers zijn die zich hiervoor hebben uitgesproken, maar dit zal dan wel weer ‘fascisme’ zijn omdat het ‘populisme’ zich laat gebruiken voor beperking op de binnenkomst van ‘vermeend wezensvreemde migranten, alsof zij het zijn die de groeiende ongelijkheid tussen de één procent en de rest van de mensen veroorzaken. In plaats van economische systeemverandering krijgen we ficties voorgeschoteld over onze eigen volkspuurheid’. Dus ook nog een beetje Adolf Hitler om op ons verdorven gemoed in te werken, maar wat ik hier node mis is het obligate uitstapje naar het racisme, maar dat komt volgende week wel weer.
De tweehonderd kilo gorilla die hier uit de mouw komt, en leest u daar s.v.p. niet overheen, zit in Winkel’s: In plaats van economische systeemverandering krijgen we ficties voorgeschoteld over onze eigen volkspuurheid’. Die “communistische systeemverandering” is precies waar Big Brother – dus ook zijn gevaarlijke neefje Willem Schinkel – op uit is, vandaar de klimaat terreur die daar al hard mee op weg is en alle andere kul als massa-immigratie met een sausje van racisme en fascisme overgoten.
Deze Marxistische gotspe wordt volledig door de intellectueel zeer beperkte NRC omarmd terwijl al deze kromme prietpraat over een ‘eidetische wereld’ ter introductie van het communisme God noch gebod erkent, laat staan de eigen wet. Ook geen woord over de feitelijke, praktische oorzaak van alle ellende op het thuisfront van deze stakkers waardoor de Libische kampen volstromen en de mensensmokkelaars hun zakken vullen! Sociologie, een gelimiteerd communistisch denkraampje en gebakken lucht gaan hand in hand, als altijd.
.