Na de lancering van ruim 600 raketten door Iran’s medeplichtigen in Gaza – Hamas en Islamitische Jihad – horen wij niets van de antisemitische linkerzijde van ons politieke spectrum, behalve hun obligate litanie dat de IDF ‘buitenproportioneel’ terugslaat.
Internationale verdragen stellen dat de lancering van ruim 600 raketten een daad van agressie is die kwalificeert als ‘oorlog’ en daarmee heeft de IDF het volste recht om Gaza binnen te trekken, Hamas te annihileren en er één grote parkeerplaats van te maken. Onze linkse padvinders komen weer met de valse argumenten over vrouwen en kinderen die slachtoffers worden van de Israëlische tegenaanvallen, alsof die 600 raketten geen doden en gewonden onder de Israëlische bevolking hebben veroorzaakt…. Desondanks riepen alle 20 Democratische presidentskandidaten in de USA de IDF op tot zelfbeheersing, alsof niet Israël onder vuur was genomen, met de obligate linkse selectie aan ‘schijnargumenten’.
Nadat Israël honderden doelen in Gaza heeft aangevallen is er een delicate wapenstilstand, maar de vraag is hoe lang de ayatollahs in Teheran nodig hebben om de zaak verder te doen escaleren. Nadat de Iraanse Revolutionaire Garde, de SS troepen van de ayatollahs, door de USA tot een terroristische organisatie zijn bestempeld worden zij steeds driester, reden waarom de USA nu een squadron bommenwerpers èn een aircraftcarrier-group met de Franklin D. Roosevelt naar de Perzische Golf dirigeert teneinde de vrije doorvaart in de Straat van Hormuz te garanderen en iedere vorm van verdere agressie af te straffen, uiteraard met het volste respect voor ‘proportionaliteit’.
Hamas en de Islamitische Jihad worden nu niet aangevallen omdat dàt Israël’s keuze is, maar het land heeft het volste recht om zich te verdedigen tegen deze door Iran gevoede agressie, dus een invasie van Gaza is gerechtvaardigd en de volledige uitroeiing van Hamas eveneens omdat 600 raketten een oorlogsverklaring zijn van een leger genaamd Hamas. Tot zover het ‘oorlogsrecht’, maar als de IDF de vergelding al ‘proportioneel’ zou willen houden, dan bemoeilijkt het feit dat de lafaards van Hamas zich verschuilen tussen hun vrouwen en kinderen alle ‘proportionaliteit’.
Dat maakt Hamas niet tot een gewoon leger maar een laffe terroristische organisatie die om onbegrijpelijke redenen nog steeds financiële steun uit Den Haag ontvangt. Onder die omstandigheden maken die terroristen het de tegenstander bewust onmogelijk om te voorkomen dat er burgerslachtoffers vallen en mogen zij ook nog eens rekenen op de steun van moreel corrupte antisemitische politici in het Westen. Hamas doet hiermee impliciet afstand van alle rechten uit de internationale verdragen inzake oorlogsvoering en diskwalificeert zich als immoreel, terroristisch tuig door hun eigen vrouwen en kinderen als schild te misbruiken. Zolang de IDF alle redelijke inspanningen doet om volgens het ‘oorlogsrecht’ de ‘collateral damage’ onder burgers te beperken is het Hamas dat de verantwoordelijkheid daarvoor draagt en in feite pure oorlogsmisdaden begaat.
Dat ontzegt Israël geenszins het recht om zich te verdedigen tegen de Iraanse ayatollahs en hun handlangers en dat hoeft ook ècht niet met één hand op de rug gebonden, zoals de westerse antisemieten pretenderen. In de recente slag om Mosoel vochten Amerikaanse eenheden samen met Iraki’s om ISIS uit te roeien en de ‘proportionaliteit’ is te zien op luchtfoto’s: er is niets overgebleven omdat ISIS zich ook, als goede, dappere moslims achter de rokken van het vrouwvolk verborg. Als wij het hebben over morele en juridische aansprakelijkheid, dan kunnen wij ook nog even kijken in Falluja, Najaf en Raqqa. Deze totale vernieling is wat ISIS wenste door hun futiele verzet blok per blok te voeren, wetend dat slechts de burgerbevolking hun slachtoffers zouden zijn. Israël heeft zich daar sowieso nooit toe laten verleiden, hoewel het daar volledig toe gerechtigd is.
Desalniettemin staan de westerse antisemitische politici, zoals hier G.L. en D’66, te trappelen van ongeduld om met hun dubbele maatstaven hun antisemitisme te bedrijven door Hamas te verheerlijken en de IDF aan ‘proportionaliteit’ te herinneren.
Wellicht is het tijd om de wereld eraan te herinneren dat Israël veel minder schade veroorzaakt in hun gematigde reactie dan de USA in Mosul en Raqqa, dit geheel binnen de grenzen van het ‘oorlogsrecht’, terwijl Hamas niet eens probeert dat te respecteren maar zich feitelijk dagelijks schuldig maakt aan hun laffe ‘oorlogsmisdaden’ tegen hun eigen bevolking. Laat Den Haag eens beginnen met alle financiële steun aan deze moordenaars stop te zetten en stelling te nemen.
.
Toch goed om weer eens te lezen dat er mensen zijn die werkelijk weten hoe het met Gaza zit. Top!
Volgens wat we vroeger internationaal recht noemde, het recht dat alle landsgrenzen op aarde bepaald, is Gaza Israëlisch grondgebied dat inmiddels al een eeuw lang illegaal door Arabieren bezet wordt.
Die Arabieren voeren vervolgens al een halve eeuw oorlog tegen de rechtmatige eigenaren van het gebied dat zij bezetten.
En daarbij rijgen zij de ene oorlogsmisdaad aan de andere.
Als er in de hele wereld één situatie militair ingrijpen rechtvaardigt dan is het Gaza wel.
Tijd dus dat de IDF Gaza binnentrekt, Hamas en aanverwante organisaties vernietigd, en alle betrokken oorlogsmisdadigers voor een oorlogstribunaal brengt.
En nadat Gaza heroverd is mag de huidige bevolking dan alsnog de keuze maken die hun voorouders in 1923 al hadden behoren te maken; blijven als het gezag respecterende Israëliërs of ophoepelen naar Jordanië.
Gerechtigheid noemen we zoiets.
Helemaal mee eens. Hetzelfde geldt voor Judea en Samaria, door linkse idioten ten onrechte de Westbank genoemd. Beide gebieden behoren al sinds 1923 tot Joods gebied, evenals Transjordanie, dat door Churchil aan een bevriende arabier is gegeven en dat nu Jordanie heet.
Transjordanië is in 1923 in Arabische handen gekomen als gevolg van de, naar ratio, verdeling van de landstreek Palestina tussen de toenmalige Joodse en Islamitische bevolkingen.
Maar wat Judea en Samaria betreft heb je helemaal gelijk.
De Arabieren hebben het Trans in Transjordanië geschrapt omdat een land dat, “aan de overkant van de Jordaan” heet lastig grondgebied aan beide kanten van die rivier kan claimen…
Het enige huidige Israëlische grondgebied dat de Joden niet in 1923 is toegewezen is de Golan.
Maar ook dat kan Israël, volgens de internationale spelregels, claimen omdat het op een agressor veroverd is.
De enige “bezetters” in de regio zijn de door Arafat ooit “Palestijnen” gedoopte Arabieren.
Een niet bestaand volk met niet bestaande rechten.
Hoogste tijd dat er aan die hele door de Arabieren opgevoerde en door links gesponsorde charade eens een einde wordt gemaakt.