Creativiteit en individualiteit gedijen in een klimaat van grondwettelijke garanties voor onze individuele vrijheid, de antithese van de collectiviteit der Social Justice kuddedieren. Hun maniakale streven naar “gelijkheid” probeert typisch menselijke ongelijkheid op schier axiomatische wijze te ontkennen en illusoire “gelijkheid” via inperking van onze wettelijke vrijheden af te dwingen in een communistisch dwangbuis.
Dat wettelijke en feitelijke ‘gelijkheid’ daarin altijd met elkaar zullen conflicteren is een feit, het is het één of het ander, net zoals er maar twee geslachten zijn en geen “gender-neutrale” seksloze biggen. Maar in het verkrampte wereldbeeld van de Social Justice wordt dit glashard ontkend omdat er in hun geborneerde ideologie geen ruimte bestaat om via “ongelijke behandeling” een gepaste benadering voor die “ongelijke” individuen te bieden. Wij zijn immers “gelijk” voor Karl Marx, dus waarom zou je dan met twee voeten op de grond gaan staan?
Dat is een concept voor jammerlijk falen en de dramatische communistische en socialistische experimenten van de vorige eeuw hebben aangetoond dat het fascisme de onverbiddelijke volgende stap is na het falen van die ideologieën.
Het – authentiek liberale – argument voor vrijheid richt zich niet tegen iedere vorm van organisatie, maar tegen monopolistische, élitaire vormen van op exclusiviteit gerichte organisaties die willen afdwingen dat niemand beter zal presteren dan een ander. De authentieke liberaal is in die context een gevaar voor Big Brother, want het is de bedoeling dat de grote massa – de komende generatie der veelal hersendode millennials zoals het robotje van D’66 – niet al te veel nadenkt maar, integendeel, klakkeloos de kant en klare ideologie accepteert. Het grote probleem bij deze gelobotomiseerde massa is dat zij van jongs af aan dermate geïndoctrineerd zijn dat zij klakkeloos iedere ideologie die Big Brother hen aanreikt “indrinken” en ervoor de straat opgaan, of het nu kruisraketten of het klimaat betreft.
De vrijheid om zelfstandig te denken, laat staan de daaraan onverbrekelijk verbonden vrijheid van meningsuiting, is daarmee het prerogatief der authentiek liberalen, als antipode der decadent-liberale exclusieve élite – gepersonifieerd in de toverkol van D’66 – die probeert zich het recht toe te eigenen om te bepalen wie eventueel nog zelfstandig mag denken en daarin geloven. Kwaliteiten als onafhankelijkheid, zelfstandigheid, bereidheid om risico’s te dragen en om de eigen (levens-)overtuiging tegen een meerderheid te verdedigen, zijn de bouwstenen van een ware liberale, individualistische samenleving, in tegenstelling tot het kuddegedrag van het socialistische collectief.
Dat collectief biedt geen enkel alternatief voor deze kwaliteiten maar slechts een holle geestelijke leegte waarin gehoorzaamheid wordt verlangd en dwang wordt uitgeoefend om datgene te doen wat in het belang van de Social Justice zou zijn. Hoe meer zo’n communistische of socialistische staat gaat ‘plannen’, hoe moeilijker het leven wordt voor de authentieke liberaal. De econoom Hayek heeft eens geschreven “als socialisten economie zouden bevatten, zouden zij nooit socialisten zijn; de taak der economen is om mensen te doen inzien hoe bitter weinig zij echt weten over datgene dat zij denken te kunnen creëren” ( lees: Utopia. )
Onze keuzevrijheid in een kapitalistische maatschappij staat tegenover het absolute monopolisme dat de gehele samenleving wil dirigeren en zelfs vertellen wat men moet eten en drinken in hun totalitaire delirium van absolute, fascistische macht. Het is maar een klein stapje van de idealistische geitenharensokkenbrigade naar de meedogenloze fanatici en dat is wat het linkse streven naar de vernietiging van onze democratie en dat monopolie zo onweerstaanbaar maakt, resulterend in een inktzwart toekomstbeeld.
Politieke doctrine gaat in principe uit van de ignorantie der kiezers en zodra er in die massa stemmen opgaan voor vrijheid verstoort dat het sprookje van de kunstmatig door “links” gecreëerde “maatschappelijke problemen”, zoals het klimaatsprookje, waarvoor deze idioten ook zelf de oplossing pretenderen aan te dragen. Daarom is het zo ontzettend belangrijk om ons geloof in de kracht van onze “vrije” ideeën te bewaren en de strijd niet op te geven.
Alles wat twijfel kan zaaien over de wijsheid van Big Brother moet ver van de massa worden gehouden, iets waarin NOS Journaal en linkse pers specialiseren. Iedere mogelijke vergelijking met elders die twijfel aan Big Brother kan oproepen wordt onderdrukt of doodgezwegen ten gunste van de uniformiteit van het maatschappijbeeld der hersenloze collectiviteit.
Het mooie daarvan is ook dat niemand meer verantwoordelijk is omdat in het collectief geen morele remmingen bestaan die ons als individu nog eens aan het denken zouden zetten over de gevolgen van ons handelen. Daarom is het van essentie iedere vorm van individualiteit en creativiteit de kop in te drukken, door dagelijks het mantra van de “permanentrevolutie” erin te rammen, zoals de “barbie-pop’ Jetten recentelijk zo doorzichtig probeert.
Het maniakale gedram over de aanstaande klimaat-ramp is zozeer een eigen leven gaan leiden dat iedere twijfel of kritiek aan de schandpaal wordt genageld als sabotage, zonder enige overweging dat deze hele travestie aan onze eigen schuld te wijten is omdat wij zelf te weinig dromen van een realistische, mooie toekomst zonder Big Brother.
Het begrip “waarheid” heeft niets meer van doen met ons individuele geweten en objectiviteit, het wordt een begrip dat door de Social Justice wordt gedicteerd, “iets waarin geloofd moet worden” in het belang van de collectiviteit, maar altijd aangepast kan worden aan de behoeften van Big Brother zodra die een nieuw “maatschappelijk probleem” creëert, reden waarom het fascisme de onverbiddelijke volgende stap is na het falen van die ideologieën.
.
“Links” heeft er altijd voor gewaakt om ‘social justice’ helder te definiëren, maar Karl Marx helpt ons daar via een omweg aan, omdat “mensen die geld verdienen en daarmee bezittingen vergaren daar – de iure en de facto – geen recht op hebben”(sic!) Ik hoop dat u de logica volgt?!
Zo niet, en dat pleit niet tegen u, dan is de consequentie dat dat alles aan Big Brother toebehoort, die er vervolgens via sociaal rechtvaardige herverdeling voor zorgt dat iedereen precies even arm is in zijn “luilekkerland voor nietsnutten”. (hetgeen de meesten van ons “communisme” noemen…)
Je hoeft geen raketwetenschap gestudeerd te hebben om te kunnen begrijpen dat Socialisme een zelf destructief systeem is.
Het parasiteert op bestaande welvaart, en vernietigd deze al parasiterend.
Wat er dan volgt is exponentieel groeiende armoede, die op haar beurt een steeds gewelddadigere onderdrukking van het steeds luider morrende volk noodzakelijk maakt, zodat een steeds kleiner groeiend elitair clubje zijn welvaart en status kan behouden.
Socialisme is een vreselijke slopende ziekte die elke samenleving op den duur kapot krijgt, zodra de eerste symptomen zich aandienen dient er dus feitelijk meteen rigoureus ingegrepen te worden, voordat het te laat is.
Het enige effectieve geneesmiddel is de onverdunde waarheid, en isolatie van alles wat al te ver heen is.
Waarom noemen ze het niet gewoon wat het is; Socialist Justice, oftewel iets wat, zoals alles dat naar socialisme riekt, geen enkel verband heeft met de ervoor misbruikte bewoording.
Ik ben die hele arrogante over het paard getilde en tot op het bot verpeste linkse vertoning onderhand spuugzat.
Het lijkt wel een stelletje hysterische kleine kinderen, en maar drammen en zeuren.
Wat dit zooitje dringend nodig heeft is een flink pak voor de broek, en dan een uurtje in de hoek om af te koelen.