Klimaat of kinderpardon

Nadat de klimaattafels waren gesloten en de VVD haar handtekening onder het akkoord had gezet, duurde het niet lang of de fractievoorzitter van diezelfde VVD veegde de vloer aan met het akkoord. Het afgekomen resultaat van de ‘onderhandelingen’ was te duur en bovendien sloeg het door, terwijl de milieuwinst ernstig moest worden betwijfeld, aldus de fractievoorzitter van regeringspartij VVD. “Bedankt voor het advies en het harde werk, maar de kans dat ik het akkoord letterlijk ga uitvoeren is nihil”.

De inkt van de kranten was nog niet droog of een groene golf van verontwaardiging overspoelde de Kamer en sloeg een gat in de fundamenten van het begrip democratie. Volgens de Christen Unie kun je een “gemaakte afspraken maar niet zo breken” en het CDA vreesde eerder dat het ‘akkoord niet goed zal uitpakken voor de burger’, maar tekende namens hun kiezers evenwel zonder blikken of blozen bij het kruisje. De fractievoorzitter van D66 bleek voor minder al bereid om in de gordijnen te klimmen en van de GroenLinks leider is nu eenmaal bekend dat nadenken en rekenen niet zijn sterkste kant is. Overigens zijn die laatste eigenschappen een bindende voorwaarde om in het politieke bedrijf hoge ogen te gooien; zie slechts GroenLinks Amsterdam, een stad al bijna verworden tot een ruïne waar de toenmalige resten van Carthago nog bleekjes bij afsteken. (Amsterdam is zó niet-Nederlands…)

Maar zie: onze politieke elites bedrijven geen politiek zonder reacties die kant noch wal raken, laat staan dat het afwijkt van een populair kinderspelletje: kwartetten. Daags na de klachten namens de VVD kwamen de gewraakte partijen met een oplossing: “als het klimaat niet gered kan worden, dan willen wij van u de kaart: illegale in ons land verblijvende kinderen tot Nederlanders naturaliseren”. De perfecte gijzelaars waren gevonden. Kinderen zijn een geweldig middel om mee te scoren en je voelt je ’s avonds bij thuiskomst ook nog eens een flinkerd. Het is opvallend dat de politiek zo geweldig graag wil scoren op zaken die ofwel niet waar zijn, zoals problemen met het klimaat, ofwel illegalen legitimeren, waarna ze geruisloos in de sociale uitkeringen verdwijnen. Linksom of rechtsom: u zult meer betalen dan u lief is of wat billijk is.

Maar er is verandering op til. Nieuwe politieke partijen schieten als paddenstoelen uit de grond in de Westerse wereld. Politiek wetenschapper Colin Crouch ziet een terugkerend patroon: nieuwe partijen zijn vaak gefixeerd op een duidelijk merk met een sterke leider als boegbeeld, een pragmatische, weinig samenhangende ideologie die vooral electoraal veel mensen kan aanspreken en in sommige gevallen hechte banden met het bedrijfsleven. De nieuw-rechtse partijen van Europa, zoals de PVV, Alternative für Deutschland en de Zweedse Democraten zijn hier voorbeelden van. Ook is vaak te zien dat deze jonge politieke stromingen heel goed weten hoe ze effectief met media moeten omgaan, waardoor ze sneller en flexibeler kunnen werken dan hun traditionele tegenhangers, die daardoor hopeloos ouderwets overkomen. Het succes van Donald Trump in de Verenigde Staten is hier een goed voorbeeld van.

Het tij keert voor de zittende elite en op het scheiden van de markt willen zij kennelijk hun gedroomde puinhoop voltooien. Voorlopig is het nog wel even hommeles in Nederland, evenals in de rest van Europa. De ‘gele hesjes’ zijn nog maar een schuchter begin. Meer en meer zullen mensen in de gaten krijgen dat de politiek weliswaar verklaart namens de burger te handelen, maar ook in de gaten krijgen dat onder het huidige politieke juk, hun stem na het sluiten van de stembussen in de prullenbak ligt, waarna ‘de politiek’ haar eigen agenda volgt. Kijk de verkiezingsprogramma’s van de laatste drie verkiezingen er nog maar eens op na. Is er geleverd wat er werd beloofd?

De vraag stellen is het antwoord. Zo ook nu, dames en heren politici: ook al veranderd het klimaat (zoals het al miljoenen jaren doet) dan nog veranderen jullie dat niet met meer belastingen. Begin maar eens met het doodslaan van alle vliegende insecten op deze wereld.

Die brengen namelijk tien keer zoveel CO2 in de atmosfeer dan wat de mensen en hun machines in de atmosfeer brengen…

.