China, Rusland en Iran hebben gemeen dat zij oude, machtige naties waren en hun huidige leiders hebben aspiraties om die historische rol weer op te pakken, waarbij zij in concurrentie geraken met de USA, die weliswaar geen groots historisch verleden kent maar de leider van de (vrije) wereld werd door een gemeenschappelijk beeld onder de bevolking van een grootse toekomst.
Daarmee loopt het globalisme tegen een barrière aan genaamd de nationale staat, een begrip waarmee zij grote moeite hebben omdat deze hun aan slijtage onderhevige ideologie doorkruist.
Grapjassen als Macron proberen ‘nationalisme’ in een kwaad daglicht te stellen door spoken uit de jaren dertig/veertig van de vorige eeuw op te roepen, maar dat is puur kwade trouw om de slijtage van zijn globalistische ideologie te compenseren. Het nationalisme is echter geen ‘overjarig modelletje’ zoals zijn ietwat vermoeide globalisme, dat nu onder vuur ligt van alle kanten.
Dat hij en Merkel uit pure frustratie zelfs zo ver daarin gaan om zich tegen onze natuurlijke partner en beschermheer de USA te keren geeft wel aan op welke wolk zij ongeveer zweven; hun streven naar federalisering van de EU strijdt met iedere vorm van democratie, die juist in de nationale staten veel beter gewaarborgd blijft.
Nationalisme is vaak gruwelijk ontspoord, bijvoorbeeld door het te ijken op nationaal socialisme en racisme in combinatie met een veronderstelde superioriteit van eigen ras en natie, maar in die tijd konden Spanje en Frankrijk er ook wat van, terwijl alle Europese pluchezitters erbij stonden en ernaar keken, zoals wij nu wederom op het Binnenhof zien bij salonsocialistische excessen. Die élites hadden en hebben het druk om hun eigen belangen te dienen, terwijl dwazen als Merkel de ziekelijke raciale vermenging van Coudenhove Kalergy ongestoord praktiseren, waarbij zij de ondemocratische EU volledig naar haar hand zet. Trek die ontwikkeling door en creëer een tweede ‘instant-Hitler’.
Wat de USA ontbeerde om een leidende democratische natie te worden was een roemruchte historie, maar wat het beter deed was de positieve consensus over een roemruchte, democratische toekomst, terwijl Rusland, China en Iran allen in de achteruitkijk spiegel zitten te turen zonder een constructief toekomstbeeld. De combinatie van die twee criteria lijkt mij essentieel voor een evenwichtige, democratische nationale staat, maar de ‘Founding Fathers’ in de USA hebben zich prima gekweten van hun verantwoordelijkheid om misbruik van macht door de staat tegen te gaan met een systeem van ‘checks & balances’. Dat is de reden dat de Amerikaanse Democraten zo graag de ‘Constitution’ willen afschaffen om hun tirannieke Big Brother ruim baan te geven….
Europa zal nooit een federatieve staat als de USA worden die alle anderen absorbeert omdat onze culturele verschillen te uitgesproken zijn, hoewel wij ook geen primitieve Batavieren meer zijn. De leden der EU zijn vervlochten geraakt als rechtsstaten met hun eigen grondwet, democratieën met elk hun eigen geweldmonopolie, vrijheid van meningsuiting en respect voor minderheden. Maar om die nationale staten nu te demoniseren is een infantiel trekje van Macron dat slechts hem isoleert. Desondanks zoekt hij zijn heil bij Merkel, zeker nu Brexit de Franse positie in Brussel versterkt, in de hoop dat het opkomende ‘populisme’ hem nog de tijd zal gunnen voor zijn natte machtsdroompjes.
Putin en Chi willen hun land weer ‘groots maken’, zoals hun grote voorbeeld en concurrent Trump dat ook dagelijks belijdt. Khomeini wilde niet zozeer een groots Iran maar het hernieuwde (Sjiitische) Kalifaat nastreven, waarbij de koppen van alle ‘andersdenkenden’ moeten rollen in naam van de ’religie van de vrede’. Putin doet landjepik in de Oekraïne en Georgië en creëert een bruggenhoofd in Latakia ten koste van de slachting van een half miljoen Syriërs en de diaspora van nog eens een paar miljoen richting Merkel & co.
Xi Jinping mikt op een ‘grootse verjongingskuur ’ van China met zijn Zijderoute Initiatief waarover ik afgelopen jaar al meermaals schreef. Hij investeert miljarden uit zijn enorme handelsoverschot in de militaire opbouw en steelt wereldwijd nog eens voor honderden miljarden aan intellectuele eigendom.
Kleine landen worden wereldwijd ‘geholpen’ met wurgcredieten waartegenover zij grote stukken van hun soevereiniteit kwijt raken en er per saldo slechts geannexeerd worden. Xi de ‘loan-shark’ dicteert wereldwijd dictatoren die de laan uitvliegen als zij niet luisteren, zoals Mugabe.
Na W.O.II besloten de globalisten hun wensdroom los te laten op de creatie van een ‘permanent vreedzaam Europees Utopia’, met de oprichting van de EGKS, later EEG en uiteindelijk de dictatoriale EU, waaruit de UK momenteel probeert te ontsnappen, daarbij zwaar gehinderd door sabotage van een ongekozen ‘deep state’ in Brussel die als de dood is dat hun imperium in elkaar kan storten. Ook de rampzalige United Nations dateert van eind 1945 en berokkent ons met de dag meer en meer ellende met hun geldverslindende hersenspinsels over klimaat, mensenrechten en Marrakesh.
China, Rusland en Iran hebben één gemeenschappelijk belang en dat is de macht van de USA zoveel mogelijk ondermijnen, liefst van binnenuit met de hulp der volkomen doorgeslagen Democraten.
De EU is ambivalent in hun minderwaardigheidscomplex jegens Trump, maar doet zijn uiterste best om diens sancties tegen Iran te saboteren uit pure ‘socialistische hufterigheid’. Daarbij wordt Brussel standvastig gesteund door onze D’66-coryfee Sigrid Kaag die zich slaafs in tafellakens hult om de ayatollahs te tonen dat zij ook een grote meid is. Als de familie Trump op bezoek gaat bij de koning van Saudi gaat Melania uit respect voor de gastheer keurig gekleed in een conservatief broekpak, maar zonder laffe concessies van een Beatrix, Maxima en Kaag.
Merkel gaat ook gestaag verder met Nordstream en de drie neo-imperialisten bouwen gestaag verder aan hun autoritaire, jegens onze westerse democratie vijandige, nieuwe wereldorde. Is er nog iemand in Europa die de ogen opent en ook eens aan de rem gaat hangen?
.