Misdaadorganisatie

Zwaarbewapende antiterreureenheden van de Dienst Speciale Interventies (DSI) hebben zaterdagochtend in Rotterdam vier mensen aangehouden op verdenking van het voorbereiden van terrorisme. De arrestaties passen in een lange reeks. Wat de mannen precies van plan waren, is nog onbekend. De politie onderzoekt de komende dagen ’de aard en omvang van de terroristische dreiging’ en wil daarom nu niets kwijt over de achtergronden. Meteen na de arrestaties doorzochten de rechercheurs onder leiding van het Openbaar Ministerie de plekken waar de mannen werden opgepakt. Dat schrijft het dagblad De Telegraaf vandaag.

De krant somt daarbij een lijstje van voornemens en daadwerkelijke terroristische activiteiten op, en concludeert dat ‘Rotterdam een broeinest van terrorisme’ is. Bijna vanzelfsprekend gaat het hier weer om aanhangers van ‘de meest voorbeeldige en vredige religie’ die we ooit hebben gezien: de islam. Wanneer binnen het protestantisme of het katholicisme dergelijke grootschalige misdaad voorkwam, dan zouden organisaties op die religieuze terreinen onmiddellijk tot misdaadsyndicaten zijn verklaard en de pastoors en dominees veilig achter slot en grendel zitten. Gevalletjes TBS, u kent dat wel. Echter niet met de islam en ook niet in ons land. Liever kijken de autoriteiten weg van de werkelijkheid en onderzoeker Ruud Koopmans (De helft van de moslims in de wereld hangt volgens hem een “intolerante vorm van de islam aan”) kan wel op het dak gaan zitten.

We zullen eerst moeten erkennen dat het terrorisme waarmee we tegenwoordig geconfronteerd worden, vooral een religieus-ideologische basis heeft. Dat betekent niet dat geen andere factoren een rol spelen bij terrorisme, maar de uitgesproken (“Allahu Akhbar!”) overtuiging van de daders kan men niet zonder meer buiten beschouwing laten. En dat is nu precies wat toch vaak gebeurt. Bijna alle regeringsleiders filteren de religieus-ideologische overtuiging van de daders weg en concentreren zich op huisvesting, identiteitsproblemen, al dan niet vermeende discriminatie, et cetera. Maar mensen doen wat zij menen en denken dat zij moeten doen. En dat denken is bovenal een religieus-ideologisch bepaald denken: het hedendaags terrorisme is veelal een uitvloeisel van theologisch-ideologisch denken, waarin de terrorist met dodelijk geweld zijn wereldbeeld aan anderen op wil leggen.

Het is niet dat uitsluitend de islam volgelingen voortbrengt die bereid zijn geweld toe te passen. De moord op de Israëlische premier Yitzhak Rabin in 1995 door de Joodse Yigal Amir was evenzogoed religieus geïnspireerd. Ook onder Christenen zien we af en toe een uitbarsting van dodelijk geweld, zoals de moord op de Amerikaanse abortusarts George Tiller in 2009 door Scott Roeder, een radicale Christen die om religieuze redenen bezwaren had tegen abortus. Maar als het om theologisch geïnspireerd geweld gaat, dan bekleedt de islam zonder enige twijfel de toppositie.

Naast een theologische component heeft de islam ook duidelijke opvattingen over staatsinrichting en bevat het een rechtssysteem: de sharia. Daarmee is de islam veel meer een ideologie, gevestigd op een zekere theologische basis. Moslimse ‘geleerden’ menen uit de Koran te kunnen distilleren hoe Allah’s ideale wereld eruit zou moeten zien. Klaarblijkelijk kunnen de meeste moslims maar moeilijk of helemaal niet leven onder condities die door hun imams niet in orde zijn bevonden. Volgens Koopmans blijkt uit het onderzoek waaraan hij meewerkte dat “van die 500 miljoen mensen (de helft van alle moslims – TN), is 10 tot 20 procent bereid om geweld te accepteren – ook tegen burgers – om de islam te verdedigen. Dat zijn minstens 50 miljoen moslims”.

Misschien wordt het gewoon tijd dat te erkennen en de islam, net als het nazisme, tot een levensgevaarlijke en ongewenste ideologie te verklaren. De islam zou niet onder de ‘religies’ moeten worden geschaard, maar als een vijandige ideologie worden bestempeld.

Dat scheelt een heleboel doden en gewonden