De pot Erdogan en de ketel Salman haten beiden storende ‘andersdenkenden’, ‘ongelovigen’ en in het bijzonder journalisten die deze beide eigenschappen in zich verenigen – wie niet?
Erdogan heeft, met zijn simplistische borst- en tromgeroffel, niet alleen meer journalisten opgesloten dan Salman, maar ook meer dan China of Rusland: begin oktober waren 169 journalisten in voorlopige hechtenis in afwachting van hun – zekere – veroordeling, terwijl er na ruim 2 jaren van gerechtelijke willekeur pas 68 ‘veroordeeld’ zijn en dan zijn er nog 148 opsporingsbevelen uitgevaardigd tegen journalisten die gevlucht zijn naar het buitenland of in Turkije ondergedoken.
Salman deed dat ook al jarenlang, in eigen huis, alleen heeft hij nu – uit pure gewoonte – een journalist uit eigen land ‘ per ongeluk’, vermoord bij zijn aartsvijand Erdogan op de stoep in ‘een naar misverstand’, waarbij 18 toevallig aanwezige vriendjes van Salman de arme man in stukken hebben gezaagd (met een zowaar voorradige, ouderwetse botzaag zoals de scheeps-chirurgijn die vroeger bij de V.O.C. hanteerde).
‘s Lands wijs, ’s lands eer, dus een kniesoor die daar iets verkeerds van denkt, temeer omdat de mondiale linkse mensenrechten-kliek in de USA en Europa hier geen oog voor heeft, laat staan de UN waar Saudi notabene de scepter zwaait over de mensenrechten-club.
Maar nu wil de opportunistische Erdogan er een slaatje uitslaan door dagelijks naar zijn nieuwe beste vrienden – de paar nog overgebleven journalisten!? – te lopen om hen uit te leggen hoe oprecht verontwaardigd hij is over deze wandaad jegens een journalist…. Kennelijk denkt de simpleton dat de rest van de wereld plots niet meer weet hoeveel journalisten, plus tienduizenden andere hem onwelgevallige ‘andersdenkenden’, hij al om zeep heeft geholpen of zonder vorm van proces doet wegkwijnen in de gevangenissen. Dit is een unieke kans voor Erdogan om Saudi Arabië zwart te maken, alsof dat hem zelf ook maar één spatje beter maakt in de wereldopinie, maar wat wil Erdogan met deze simplistische actie? Het simpele antwoord luidt ‘macht’.
Dat de Saudi’s daarbij stom genoeg waren om ook nog eens een rampzalige Khashoggi-impersonatie op te tuigen met een verkleedpartij voor de CCTV camera’s moge getuigen van de totalitaire dikke mist die in hun bovenkamers hangt, maar voor Erdogan is dit ‘gefundenes Fressen’ om, in zijn naïeve zegetocht, voor de camera’s te gaan staan glunderen. De Turken krijgen er niet genoeg van om aartsvijand Saudi voor schut te zetten, zoals zij in het recente geschil tussen Saudi en Qatar ook al de zijde van Qatar kozen in hun diepgewortelde minderwaardigheidscomplex. Daarom slaan zij zo door in hun roekeloze brutaliteit; de relatie met Saudi is definitief kapot, althans zo lang Salman leeft en/of heerst.
Er is een vreemde alliantie ontstaan die de relatie tussen Saudi en de USA wil breken, dus Trump moet op een dun koordje dansen terwijl een dwaas als Erdogan probeert de wereld te overtuigen dat er geen land zo rot is als Saudi ( zelfs Turkije niet…). Navrant is natuurlijk dat de principeloze opportunist Obama nog niet zo lang geleden heerlijk bij de ayatollahs onder de veren lag.
Hoe ziet de andere kant van deze medaille eruit? Op 18 oktober jl. schreef ik al in ‘de paradoxale realiteit van Saudi Arabië’ over het groteske, middeleeuwse rijk dat geregeerd wordt door een corrupte kliek van meer dan 5000 ‘prinsjes’. Die doen alles wat Allah hen verboden heeft, bij de genade van de Wahhabi’s die het land, in ruil daarvoor, in een ijzeren religieuze greep mogen houden waaraan Salman per se niet zal (mogen) tornen, afgezien van een beetje autorijden voor de dames op de Bühne.
Zolang de salon-socialistische mensenrechten kliek in de USA en West Europa niet eens kikt over de stuitende toestanden in Saudi en de feministen het te druk hebben met #me.too, probeert de al Saud familie om Salman uit de wind te houden door zijn 18 handlangers te arresteren en, als het opportuun lijkt, glashard te onthoofden opdat het westen zal erkennen dat Salman inderdaad onkreukbaar is.
Dit soort ‘alibi’s’ – telkens verschillend tot er één blijkt te ‘passen’ – is natuurlijk een aanfluiting bij een moord met voorbedachten rade, maar het al-Saud koningshuis heeft nog nooit met ‘de billen bloot’ gestaan en weet daar ook geen raad mee, terwijl zij panisch de relatie met de USA moeten bewaren om de hegemonie in het midden oosten niet kwijt te raken aan het tanende ayatollah regime of het al even wankele Turkije. Het gevaar is dat Trump en Pompeo dit volstrekt ongeloofwaardige spelletje gaan meespelen, terwijl de Republikeinen moord en brand gillen. Maar als Trump zo dom zou zijn dan gaan alsnog alle salonsocialisten in deze wereld plots de buitenkans benutten om hem hierop af te maken. Het probleem is dat er geen goed alternatief is voor dit verschrikkelijke regime omdat Iran dan weer vrij spel krijgt en de Wahhabi’s volledig de vrije hand krijgen, met alle gevolgen voor ons in de vorm van nog meer subversieve haatbaarden.
Mijns inziens is het onvermijdelijk dat het westen met heldere blik en strikt zakelijk dit middeleeuwse rijk voor de keuze stelt: of jullie vliegen collectief de deur uit of Salman moet wegwezen. Opvallend is dat Trump nu tijd wint, terwijl hij de man is die de knoop doorhakt, want geen Europees land durft ‘de laffe bek open te trekken’ met een heldere en respectabele mening, want principes kennen wij nu eenmaal niet in de politiek.