Een erudiete auteur als de in Turkije vermoorde Jamal Khashoggi zou in het Westen zonder meer verketterd worden door ‘progressieven’ om zijn eerlijke observaties, gespeend van iedere ideologie – bijvoorbeeld over de Islam of zijn eigen land.
afb: Wikimedia-commons
Het totalitaire Saudi koninkrijk kan echter niet met kritiek overweg en de rampzalige gevolgen zijn helder, terwijl Saudi uit pure nood toch een Westerse bondgenoot is en blijft en, sinds kort, zelfs relatief ‘close’ is met Israël als tegenwicht in de koude oorlog met de Iraanse ayatollahs. Dat zijn harde geopolitieke realiteiten, ondanks het beestachtige gedrag der Saudi’s maar een mensenleven heeft in het Midden-Oosten bitter weinig waarde, in feite ook nooit gehad….
Het geborneerde Saudi is in de UN zelfs voorzitter van de ‘mensenrechtenclub’ als toppunt van ironie en is nu tijd aan het rekken om te bedenken hoe het koningshuis buiten schot kan worden gehouden voor deze moordpartij. Saudi is al lang een héél grote bedreiging voor Nederland met hun financiering en export van het fundamentalistische Salafisme en moet daarom in geopolitieke termen aangeduid worden als een ‘noodzakelijk kwaad’, want er valt eigenlijk niets positiefs over dit middeleeuwse land te vertellen.
Khashoggi droeg ‘columns’ bij aan de Washington Post in de Global Opinions sectie en was, uiteraard, een briljante analist van de ontwikkelingen in Saudi omdat hij met één voet in het Saudi establishment stond en met de andere op vaste grond. In de loop der jaren had hij de Saudi regering al groen en geel geërgerd met kritische artikelen terwijl hij hen desondanks op paradoxale wijze zijn diensten aanbood, zoals hij in zijn eerste WaPo-column zèlf signaleerde. Dat deed hij jarenlang tot hij het spuugzat was en naar de USA uitweek. Hij hield ongetwijfeld van zijn land maar voelde daarom des te meer de plicht om geen blad voor de mond te nemen.
Toen leidende media de machtsovername door kroonprins Mohammed bin Salman zagen als een veelbelovende ontwikkeling, bleef Khashoggi dwars liggen omdat hij Salman als een onvolwassen, kinderlijke heerser zag die slecht kritiek kon verduren en te zeer ‘dronken van zijn eigen macht was’ om zijn eigen ‘fake’-PR campagne naar het Westen in te vullen, hetgeen nu op monsterlijke wijze bewaarheid lijkt te worden. Als de oppervlakkige bewijzen betrouwbaar blijken dan zal Salman het moeilijk krijgen om zich te handhaven tegenover de buitenwereld, in het bijzonder de USA. Secretary of State Pompeo wordt niet zomaar op stel en sprong als Trump’s boodschappenjongen naar Saudi gestuurd.
Het Turkse Saudi consulaat is voor iedereen goed zichtbaar. Khashoggi’s verloofde stond voor de deur te wachten terwijl hij wat huwelijks-documentatie in orde ging maken en er zijn legio CCTV beelden van zijn aankomst, maar niets van zijn vertrek, terwijl er – toevallig op die dag – liefst 15 Saudi’s ‘een bezoek brachten’ aan het consulaat, waaronder zelfs een begrafenisondernemer. Maar de Saudi’s schreeuwden hun onschuld van de daken.
Inmiddels hebben zij een ‘misverstand’ geopperd, maar de feiten zijn niet in hun voordeel dus de brutale ‘vermoorde onschuld’ uithangen is het slechtste wat zij tegenover de buitenwereld kunnen doen. Ronald Reagan sprak over ‘the axis of the evil’, maar hier kan nauwelijks anders dan van ‘the nation of the evil’ gesproken worden; een ‘normaal land’ is Saudi per se niet! In de jaren waarin ik in het M.O. woonde, op een steenworp van Saudi in Bahrein, was Saudi altijd al een grotesk land waaruit mij de meest verschrikkelijke verhalen van collegae en bekenden bereikten, variërend van fantastische corruptie op het niveau van ‘duizend en één nacht’ tot uiterst primitief, welhaast middeleeuws gedrag met afschuwelijke standrechtelijke mutilaties en onthoofdingen, zelfs op de parkeerplaats voor hun kantoor, door de beulen van de religieuze politie.
Dat sinistere beeld bestond in feite wereldwijd, reden waarom Saudi meende dat de cosmetische introductie van een nieuw gezicht wonderen zou doen voor hun globale imago als problematische partner, maar prins bin Salman was uiteindelijk toch veel meer een product van die archaïsche cultuur dan een 21e eeuwse ‘deus ex machina’. En inderdaad, een schrijver als Kashoggi, die noch radicaal noch subversief was, bevestigde zijn correcte mening over dit sinistere regime met zijn eigen tragisch einde.
Als de Penthouses, Klavers en andere politiek-correcte potentiële landverraders eindelijk ook eens zouden willen inzien dat ieder spoortje van goodwill onzerzijds daarom volkomen misplaatst zou zijn is evident, juist omdat het middeleeuwse Saudi zich al jaren hondsbrutaal schuldig maakt aan actieve Salafistische subversie van ons land en onze cultuur, waarvoor zij slechts de grootste minachting koesteren.