Slechte ideologie, dogma en onvolwassenheid

De gedoodverfde burgemeester van Amsterdam stamt uit de communistische hoek van de oude CPN, inmiddels modieus vermomd als ‘vooruitstrevende’ politieke partij vol van linkse ideologie en dogma en zij creëert een perfect dilemma voor rechtschapen weldenkenden. 

Femke Halsema. Afb: flickr.com

Zij heeft al jaren geleden, met de rest van de crypto-kapitalistische-bakfiets-club, voor de zekerheid haar kind van ‘een zwarte school’ gehaald, dus van enig gezond verstand is zij niet gespeend.

Hoe strijdig is dit met de valse façade die haar communistische marionettenspeler ‘Raspoetin Duyvendak’ haar wil laten presenteren aan de naïeve buitenwereld en hoe hypocriet is zij?  Voor iemand die altijd het credo beleden heeft er voor haar kiezers te zijn waren haar abrupte afscheid van de 2^e kamer en de aperte verklaring dat zij ‘het helemaal gehad had met de politiek’ een epifanie; zoveel innerlijke tegenstrijdigheid en onbetrouwbaarheid wordt slechts geëvenaard door de achterbaksheid om nu het burgemeesterschap van Amsterdam te ambiëren terwijl zij ’nooit meer zou terugkeren in de politiek’.  Een ware gotspe!

Probeer dit manipulatieve gedrag eens te projecteren op iemand die niet in de politiek acteert en de conclusie is al snel gerechtvaardigd dat dit een hoogst onscrupuleus mens zonder enige principes is, maar met Femke Halsema is er verder geen enkel  probleem! Voor integriteit krijgt zij een nul, voor consistente ideologie ook een nul en voor goedkoop opportunisme een tien met de bekende griffel! De communistische ideoloog Duyvendak lacht in zijn kleffe vuistje, want zijn landjepik strategie wordt zowaar door het domme kartel beloond…

Is ideologie een begrip, zelfs een criterium, waarop je iemand kunt afrekenen? Neem de onverzoenbare standpunten rond het abortus debat dat vandaag de USA verdeelt: de linkse activisten schreeuwen van de daken dat zij vrijelijk beschikken over hun eigen lijf, de conservatieve vleugel kijkt veeleer naar de belangen van een levend wezentje dat, vaak al in een vergevorderd stadium van een zwangerschap, wordt geaborteerd, en ondergetekende zou het liefst een rationele afweging van dit emotionele hete hangijzer zien door naar beide lichamen en levens te kijken, en komt er daardoor niet uit met een simpel éénsluidend standpunt dat rijp is om als ideologie te dienen.

Het gaat hier om interpretatie van een feitelijk gebeuren met een potentieel enorme emotionele lading waarvan ik mij niet aan enige beoordeling durf te wagen. Ik weet dat de foetus al heel snel een levend wezentje is met een kloppend hart en geen kleffe klodder weefsel in de uterus, waar sommigen wèl en anderen niet een menselijk leven in (h)erkennen, waaraan men al dan niet een morele status en rechten wil toekennen, maar er zijn ook vrouwen die hier geen enkel probleem mee hebben, zeker als de ingreep in een vroeg stadium plaatsvindt.

De Democraten in de USA gaan hierin echter mijns inziens véél te ver door de walgelijke en immorele ‘partial birth’ te propageren, door een natuurlijke bevalling na 9 maanden te onderbreken zodat de baby nog niet uit het geboortekanaal is, om vervolgens de schedel van het kind open te knippen en de herseninhoud te elimineren.  Dit kan ik niet anders dan als pure moord bestempelen; een kandidaat voor de Supreme Court genaamd Robert Bork noemde dit vele tientallen jaren geleden misdadig en werd door een hysterische bende Democratische activisten ‘gekruisigd’ en kon zijn kandidatuur vergeten. Tot zover de rationele en ethische benadering…

Waar was ik? Beide zijden in dit debat hanteren dogmatische en ideologische overtuigingen, maar de toepassing ervan verschilt nog al. Degenen die de – mijns inziens treurige –  ‘morele moed’ kunnen opbrengen om geen enkel recht aan een levend wezentje toe te kennen dat in een echografie na een maand of twee al duidelijk menselijke karakteristieken vertoont, staan lijnrecht tegenover hen die een beginnend en groeiend menselijk wezentje willen beschermen tegen het ‘argument’ dat slechts de moeder over haar eigen lichaam beschikt en verder geen andere overwegingen accepteert.  Twee abstracte ideologische posities die niet al te vast in de schoenen staan zodra de realiteit de lelijke kop opsteekt en zelfs vrouwen die slachtoffer van een verkrachting zijn weigeren om hun zwangerschap te onderbreken.

De’ progressieve’ Femke Halsema die de mond vol heeft van gelijkheid en openbaar onderwijs met gelijke kansen staat net zo zwak in de ideologische schoenen zodra de keuze haar eigen kind betreft en de ‘kampioen van de vrije markt’ CEO die een beroep doet op subsidie of bescherming tegen concurrenten hoort ook in dit rijtje van wankelmoedigen.  Moraal van dit verhaal, ideologie is volledig opportunistisch en zwicht in principe voor gezond eigenbelang – kijk maar naar Wim Kok en Wouter Bos –  dus wat is een goede en wat is een slechte ideologie?.

Slechte ideologie verwart “datgene wat is” met “hetgene wat zou moeten zijn” , een subjectief uitgangspunt dat wij bijvoorbeeld in de USA herkennen in de losbrandende strijd om de opvolging van de opperrechter Kennedy in de Supreme Court, waarin 4 links-ideologische rechters zitting hebben die onbeschaamd de grondwet ter zijde schuiven en bereid zijn om ter plekke de wetgevende macht van het Congres te usurperen door zèlf wetgeving te creëren van hun kansel.

Het feit dat mensen die de hoeksteen onder een democratie willen wegtrekken om hun arbitraire ideeën over ‘wat zou moeten zijn’ aan de natie op te dringen, zichzelf ‘progressief’ noemen is curieus.  De meest manipulatieve ideologieën nemen aan dat mensen kneedbaar en manipuleerbaar zijn en schoppen dagelijks tegen de harde historische  lessen van onze beschaving aan ten gunste van hun luchtkastelen, terwijl ‘andersdenkenden’ wordt verweten dat zijn hun medemensen het geluk ontzeggen!  Na W.O.II schreef George Orwell al over ‘het ministerie van geluk’…

Andere ideologieën zijn net zo ignorant, zoals de nutteloze nieuwe klimaatwetgeving die onze politieke partijen kritiekloos accepteren terwijl ieder rationeel mens ziet dat de hele klimaat hysterie niet anders is dan dat:  wetenschappelijk onbewezen, politieke hysterie van intolerante ‘progressieven’ die fortuinen kost en nergens toe dient.

In de USA vindt momenteel een scheiding der geesten plaats tussen het Democratische ‘establishment’ en de extreme linkervleugel, waarbij de standpunten niet gek genoeg kunnen zijn op grond van de oude romantische droom van Karl Marx dat een vrije economie bedrog zou zijn en dat iedereen recht heeft op vrije huisvesting, vrij onderwijs, gegarandeerd werk en al het andere lekkers dat in het luilekkerland van Utopia aan de bomen groeit.  Voeg daaraan toe dat degene die zich verzetten nazi’s, racisten en/of fascisten zijn die weigeren te voldoen aan de rechtmatige eisen der ‘progressieven’ terwijl zij die wensen gemakkelijk van de ene dag op de andere zouden kunnen inwilligen.  Zelfs ouders die zwemmen in het geld zullen hun kinderen niet op zo’n intens onverantwoordelijke wijze opvoeden, maar de epidemische infantiliteit der ‘progressieven’ kent geen grenzen. Dat is wat ouders doen met hun kinderen, maar de linkse politiek doet dit niet met volwassenen, waaraan vandaag de dag een groot gebrek lijkt te zijn

In die schijnwereld waarin verwende  linkse onvolwassenen alleen maar rechten schijnen te hebben op voorkeursbehandeling zoals de verdwaasde feministen pretenderen, proberen zij al 18 maanden lang president Trump het regeren onmogelijk te maken, hetzij door achterbakse complotten van de ‘deep state’ die langzamerhand door de mand beginnen te vallen, hetzij door de wetgever en de rechterlijke macht te corrumperen zoals de Democraten nu weer proberen om de opvolging van de Supreme Court rechter Kennedy te saboteren met niets dan oneigenlijke ideologische argumenten en, uiteraard, daarna puur geweld van de AntiFa troepen van Georg Soros als het Congres niet wenst te wachten tot na de verkiezingen van november as.

Dit zou het hogere doel dienen dat ‘de mensen’ konden beslissen i.p.v. de door de grondwet daartoe aangewezen organen. De New York Times jammert om het hardst dat de republikeinse leider in de Senaat Mitch Connell een zetel in de Supreme Court heeft ‘gestolen’ van Obama door de benoeming van Neil Gorsuch als nieuwe opperrechter, daarbij vergetend wie de democratische meerderheid in het Congres had, mede dankzij de groeiende impopulariteit van Obama bij het electoraat.  Dit soort hypocrisie gooit nu olie op het Democratische vuur dat veroorzaakt wordt door hun extreme linkervleugel die radeloos is door deze nieuwe tegenvaller en insisteert dat hun vertegenwoordigers in het Congres coûte que coûte Trump’s benoeming van een nieuwe opperrechter dwarsbomen.

Omdat daar wettelijk geen enkele kans toe bestaat voorspel ik nu al dat de AntiFa gangsters binnenkort weer de straat opgaan om een centje bij te verdienen van Soros.   De extreme Democratische vleugel stelt dat Trump de democratie en de wet verkracht, maar het is navrant dat het juist Trump is die de wet hier aan zijn zijde heeft in de bemanning van een Supreme Court die zeer tot het ongenoegen der extremisten de grondwet zal respecteren, evenals het recht van vrije meningsuiting en de godsdienstvrijheid.

Eén der ‘argumenten’ van die extremisten is dat de Supreme Court het beruchte Roe vs. Wade precedent inzake abortus zal herroepen, hetgeen alleen maar aangeeft dat het delicate thema van abortus voor hen slechts een opportunistische ideologische stok is om de andersdenkende hond te slaan. Als dit dossier de Democratische partij innerlijk verscheurt en Trump binnenkort nog één, wellicht twee, opperrechters kan benoemen zal de strijd tegen de ideologische ‘deep state’ en hun salon-socialisme plots veel meer perspectief krijgen en is er een gerede kans dat hun ideologische kwaad definitief uitgebannen kan worden. Nu Femke Halsema nog…