Wij wisten hoe het zou eindigen met het Nederlands elftal dat slechts leunde op het talent van Arjan Robben, maar wanneer de veiligheid van Europa in het geding is en pas wanneer Trump met de vuist op tafel slaat, kan er net genoeg geld af voor de bouw van een halve onderzeeër.
In de afgelopen decennia keken de meest parasitaire NATO-partners – waaronder expliciet Nederland – voor hun verdediging naar de USA, omdat Europa door een fase van zelfdestructief salonsocialisme ging en nog steeds niet schijnt te willen beseffen aan welke gevaren wij bloot staan. Maar wat als Trump er nu eens de brui aan geeft?
Hij heeft zijn handen politiek, economisch en militair vol aan Azië waar China, zowel in het Verre Oosten als rond het subcontinent, aan iedereens stoelpoten zaagt en ook Noord-Korea inspireert tot sabotage van de vage afspraken uit Singapore inzake denuclearisatie van Korea.
Het pretentieuze Europa is een gedegenereerd continent van loze babbelaars zonder visie, zowel politiek als economisch, dat zelfs de integriteit niet heeft om voor de eigen veiligheid op te komen. Naast deze mentaliteit op nationaal niveau, heeft de socialistische EU slechts de destructieve ambitie om deze lijn door te trekken om zo snel mogelijk in Utopia te arriveren. Dus als wij niet snel het zelfrespect opbrengen om onze eigen broek op te houden lopen wij het risico dat Trump, terecht, de stop uit de NATO trekt, want het is de parasitaire mentaliteit van Europa die de NATO uitholt als een gruyèrekaas.
De hamvraag is nu: Is er nog iemand
geïnteresseerd in Europese veiligheid?
Als Trump ons luid en duidelijk herinnert aan onze verplichtingen conform het verdrag, lopen ego’s als de oudgediende communist Angela Merkel hardop te mokken i.p.v. de consequenties te aanvaarden. Dat is ook de reden dat de re-evaluatie van de NATO nu op de agenda staat, niet omdat Trump gekozen is, maar dankzij onze eigen subversieve mentaliteit. De NATO kan een bron van kracht zijn voor de USA en Europa, maar is een gevaar geworden voor haar eigen voortbestaan dankzij de halsstarrige negatieve instelling der Europese ‘partners’.
De hamvraag is nu: is er nog iemand geïnteresseerd in Europese veiligheid? Het enige verwijt dat men de USA kan maken is dat, toen Europa meer en meer verdwaalde in het salonsocialisme, de Amerikanen vrijwillig de ontstane last op hun brede schouders namen gedurende de laatste halve eeuw, met name omdat Europa in de jaren ’50 nog herstellende was van WO-2. Maar daar was het Marshallplan voor bedoeld, zodat Europa kon herbouwen. Na de val van de Sovjet-Unie was er geen enkel excuus voor de Europese parasitaire mentaliteit in de jaren ‘90.
Na 9/11 werd voor het eerst een beroep gedaan op de solidariteit van de partners in Afghanistan, maar de opbouw en vernieuwing van de Europese strijdkrachten werd schandelijk verwaarloosd, terwijl de linkse subversie van onze maatschappij er bewust op aanstuurde om het militaire apparaat nog meer te kortwieken, ook door de opkomst van de EU, waarbij brutaal gespeculeerd werd dat de USA wel door zou gaan om alle lasten te dragen van de veiligheidsdeken over Europa.
Europa reageerde niet
Ondertussen groeide de NATO van 12 naar 29 staten tot Montenegro in 2017 toetrad, hetgeen logisch was nadat twee generaties Oost-Europeanen door het communisme geteisterd waren. Mede omdat het verzwakte Rusland volledig leeggeplunderd werd door Jeltsin en zijn vrienden leek het geen probleem, maar die tijden zijn voorbij want de USA moest zich richten op contra-terrorisme in Afghanistan en Irak, reden waarom Rusland Georgië in 2008 annexeerde, vervolgens de Oekraïne binnenviel en in 2014 de Krim annexeerde, terwijl Europa niet eens reageerde!
De Europese strijdkrachten werden sindsdien niet of nauwelijks gemoderniseerd en de politieke top in Nederland scheepte Defensie zelfs op met een dame, wier militaire kennis werd gedragen door een irrelevante Schoeversopleiding. Moet Amerika zich nog steeds over ontfermen over de militaire slagkracht van dergelijke landen en hun falen blijven toedekken? Zij hebben er waardering voor dat de NATO-partners conform het verdrag bijsprongen in Afghanistan na 9/11, maar de Europese mentaliteit ondermijnt hun vertrouwen in onze goede bedoelingen. Er is alleen maar bezuinigd op defensie en geen cent geïnvesteerd in updates van bijvoorbeeld onze luchtmacht, waardoor het op de Amerikanen aankomt om moderne Russische lanceerinstallaties te attaqueren, maar ook in defensief opzicht is onze luchtverdediging niet adequaat, waardoor de Russen alle voordeel hebben in deze hi tech-areas. De Europese marines zijn gereduceerd en niet meer in staat om Russische onderzeeërs in de Noord-Atlantische oceaan te bestrijden, zodat de Amerikanen in tijd van oorlog voor ons moeten vechten om hun troepen op Europees grondgebied te kunnen landen, inclusief hun tanks want die hebben wij zelf natuurlijk al lang afgedankt. Eigenlijk zal Europa alleen maar een blok aan Amerika’s been zijn in tijd van oorlog.
Daarom is het zaak voor Europese leiders om goed te begrijpen dat de toekomst van de NATO ligt in hun eigen handen en niet in die van Trump. Wakker worden en volwassen worden!