Naast de spierballentaal van de Turkse wannabe-sultan Erdogan, die “met een leger van 5 miljoen man Israël van de kaart wenst te vagen”, begint de hoogbejaarde Iraanse geestelijk leider ayatollah Khamenei nu ook weer last te krijgen van soortgelijke anti-Israëlische oprispingen.
Afb: Vimeo screenshot
Ongetwijfeld dat deze oorlogszuchtige taal de aandacht moet afleiden van de binnenlandse problemen, waar Turkije en Iran mee te kampen hebben. Hoe het in Turkije gaat, werd al eerder op deze site geschreven door mijn gewaardeerde medescribent Ronald Dunki in zijn artikel over de duikvlucht van de koers van de Turkse lira en de dreigende ineenstorting van de Turkse economie; in Iran heeft het theocratische regime te kampen met een opstandige burgerbevolking, die na 39 jaar onderdrukking uit naam van Allah, die net als de zogenaamde ‘Arabische Lente’ de zeer eufemistische naam ‘Islamitische Revolutie’ draagt, inmiddels wel behoorlijk beu lijkt te zijn. In de mainstream media wordt daar overigens maar bitter weinig tot feitelijk helemaal geen aandacht aan besteed; op de sociale media wordt men echter behoorlijk op de hoogte gehouden, onder meer door de in ballingschap levende Iraanse ex-keizerin Farah Diba en haar zoon, kroonprins Reza Pahlavi. Die berichten worden grif gelezen, geliked en gedeeld, ook in Iran, ondanks de ijzeren vuist van de toenmalige sjah Mohammed Reza Pahlavi en ondanks de repressie van het huidige Iraanse regime.
Alle tekenen wijzen erop dat het Iraanse regime niet in staat lijkt te zijn deze ontwikkelingen de kop in te drukken; zo worden de in Iran verplichte hoofddoeken, in het Westen klaarblijkelijk een symbool van vrijheid voor moslima’s, maar in Iran het symbool van theocratische onderdrukking van vrouwen, meer en meer afgeworpen. Tel daarbij nog even op dat het Kremlin Teheran heeft laten weten dat Iran zich vooral niet meer met Syrië moet bemoeien, dat president Trump het Amerikaans-Iraanse atoomakkoord eenzijdig heeft opgezegd en dat er nog steeds economische sancties tegen Iran lopen. Er liggen dus nog wel wat hoofdpijndossiers op het bureau van de ayatollah. De veelbeproefde tactiek om vervolgens te proberen de aandacht van de binnenlandse problemen af te leiden door middel van een externe vijand[i] kan dan uitkomst bieden. Ayatollah Khamenei deed dit door middel van een walgelijk antisemitisch Twitterbericht waarin hij Israël ziet als een kwaadaardige tumor in West-Azië, die verwijderd en vernietigd moet worden. Volgens hem kán het, en gaat het ook gebeuren.
Dat voorspelt niet veel goeds, al lijken de moslims hierbij te vergeten dat die kleine, dappere kuststrook aan de Middellandse Zee er al tot twee keer toe in geslaagd is om op bewonderenswaardige wijze en binnen zeer korte tijd tegelijkertijd alle hen omringende landen verpletterend af te drogen en daarnaast nog enkele huzarenstukjes heeft uitgehaald[ii]. Als ik zelf zou behoren tot een volk, dat al sinds de oude Grieken wordt gepest, getreiterd, uitgesloten van deelname van het openbare leven, beroepsverboden opgelegd krijgt en vervolgd, culminerend in een ronduit duivelse, geïndustrialiseerde genocide, ja, dan zou ik ook op zijn zachtst gezegd ook geprikkeld reageren op de zoveelste raketaanslag door een groepering Arabische terroristen, die welk vredesvoorstel dan ook pokhouterig blijft afwijzen. Turkije en Iran kunnen, het verleden van 1967 en 1973 indachtig, hun borst maar beter natmaken: Israël is zo ongeveer de enige staat in het Midden-Oosten die het letterlijk waard is om voor te vechten en dat zullen de Israëli’s doen ook. Eén genocide was al teveel; dat een tweede hen bespaard moge blijven.
—————————————-
[i] Argentinië deed dat met de Britse Falkland-eilanden; de Franse president Sarkozy, wiens populariteit taande in de aanloop naar de presidentsverkiezingen, met Libië; de Franse president Hollande om dezelfde reden met Mali; Saddam Hoessein met Iran en zo kunnen er nog veel meer voorbeelden worden aangehaald; de laatste jaren is Argentinië weer bezig tegen Groot-Brittannië.
[ii] Denk hierbij onder meer aan het Israëlische bombardement op een in aanbouw zijnde kerncentrale in Osirak (Irak) in juni 1981; de Israëli’s waren alweer terug op hun basis, toen de Jordaanse interceptor jets nog moesten opstijgen…
Een uitermate interessant artikel en de portee, blijkt de verontwaardiging en de zorgen.
Het mijns inziens, pathogeen geloof, is zo dominant dat niet meer van “een Geloof” kan worden gesproken maar van een door de politiek gestuurde religie, waarbij de leiders lijden aan een vorm van idiotisme. Wat mij steeds opnieuw opvalt is de wijze waarop en de manier van de verdraaide feiten waarbij de HAAT de diep onderliggende gevoelswaarde vertegenwoordigd, kennelijk als geloofwaardig wordt ervaren.
Immers: zoals Oterdoom schrijft:” De veel beproefde tactiek om vervolgens te proberen de aandacht van de binnenlandse problemen af te leiden door middel van een externe vijand[i] kan dan uitkomst bieden. Ayatollah Khamenei deed dit door middel van een walgelijk antisemitisch Twitterbericht waarin hij Israël ziet als een kwaadaardige tumor in West-Azië, die verwijderd en vernietigd moet worden. Volgens hem kán het, en gaat het ook gebeuren” ***
Een kwaadaardige tumor betekend in dit geval ,dat de gehele bevolking van Israël gewoon vermoord kan worden door Iran. De grootheidswaan van Ayatollah’s en de dictatoriale attitude moet in de categorie “krankzinnigheid” ( Psychastenie) worden geplaatst.
Het is een oude constatering………. Helaas zijn velen van ons…….. psychisch ziek.