Democratie onder druk

Zowel in Rotterdam als Barendrecht zijn werkelijk draken van colleges samengesteld uit coalities die erop gericht waren om partijen in de categorie ‘Leefbaar’ buiten de deur te houden, ondanks dat juist die partijen veel gemeenteraadszetels wisten te behalen. In Rotterdam is er zelfs geen geheim van gemaakt dat Leefbaar Rotterdam opzettelijk buiten de coalitiebesprekingen is gehouden. Gelet op de cijfers van de uitslagen kan er zonder meer van een ordinair cordon sanitaire worden gesproken. De naam ‘Onleefbaar Rotterdam’ is dan ook een vlag die de lading van de nieuwe coalitie meer dan uitstekend dekt.

Afb: wikimedia-commons. Rob. C. Croes (Anefo) Nat. archief.

Ook in Amsterdam is een monsterlijke coalitie tot stand gekomen. Tenzij deze voortijdig struikelt, zullen de grachtengordeldieren van Amsterdam (ik heb het niet over Amsterdammers, die wonen voor het grootste deel toch al in Purmerend en Almere) de komende vier jaar worden getrakteerd op een stijgende lastendruk en vooral veel groen, milieubewust, energie- en genderneutraal en communistisch gedram, in combinatie met het vertroetelen en knuffelen van migranten en minderheden met stapels subsidies. Het idee van jkvr. Kajsa Ollongren (D66), voormalig wethouder en thans minister van Binnenlandse Zaken, om van Amsterdam een onafhankelijke stadsrepubliek te maken, klinkt menigeen heden ten dage dan ook bijna als muziek in de oren: dan is de rest van Nederland er tenminste vanaf. Zet er maar een hoog hek omheen ook, om de zaak hermetisch af te sluiten, en bestempel het als quarantainegebied. Je weet maar nooit hoe besmettelijk koekwauzeritis en hersenverweking zijn. Daar moet het overige deel van Nederland geen last van krijgen.

Veel mensen die van hun democratisch recht gebruikmaken en naar de stembus gaan, doen dat op basis van de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen. In de praktijk komt er van dergelijke programma’s weinig tot niets terecht, omdat geen enkele partij ooit een absolute meerderheid behaalt en ik dat met het enorme aantal partijen dat zowel Nederland zelf als de gemeenten telt, ook niet zo snel zie gebeuren. Er moeten dus altijd coalities worden gevormd en dat gaat ten koste van de nagestreefde onderwerpen in de verkiezingsprogramma’s; in het geval van D66 zelfs tot het te grabbel gooien van alle kroonjuwelen waarvoor de partij destijds was opgezet. Een prestatie van formaat, al is dat bepaald niet positief bedoeld. Hans van Mierlo draait zich niet zomaar om in zijn graf, de hem omringende overledenen hebben inmiddels zelfs gevraagd of het misschien wat zachter kon.

Veel beter is het om bij de stembusgang de zittende politieke partijen af te rekenen op de geleverde prestaties van de afgelopen vier jaar. Ik ben werkelijk zeer geïnteresseerd in het aantal stemgerechtigden dat dit doet, maar ik heb zo het vermoeden dat dit per partij nogal sterk uiteenloopt. Dat zou kunnen verklaren waarom een partij zoals bijvoorbeeld de PvdA is gedecimeerd  en waarom de VVD bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen na alle gebroken beloftes en een waslijst aan malverserende partijleden ondanks enig zetelverlies opnieuw als grootste partij uit de bus kwam. Op de één of andere manier lijkt de VVD over een grote schare hondstrouwe (of blinde en doofstomme) aanhangers te beschikken en is de aanhang voor het aantoonbaar antidemocratische en inmiddels beginselloze D66 met zijn hautaine en geschonken flatjes aan zee verzwijgende lijsttrekker zelfs om mij volkómen onbegrijpelijke redenen ook nog eens fors gegroeid.

Ik plaats dan ook inmiddels grote vraagtekens bij de intellectuele capaciteiten – met name het geheugen – van een groot deel van het Nederlandse electoraat en breek me het hoofd over het antwoord op de vraag of het algemeen kiesrecht wellicht aan een herziening toe is, en zo ja, welke criteria hier dan aan ten grondslag zouden moeten liggen. De hautaine D66-lijsttrekker heeft er immers nooit echt een geheim van gemaakt dat hij het electoraat te dom vindt om te mogen stemmen, om nog maar te zwijgen van het schandalig arrogante gedrag van de minister van Binnenlandse Zaken. Als ik zou eens kijk naar hun partij, waarvan voorgedragen burgemeesterskandidaten zich maar wát graag door de Kroon lieten benoemen, het beginselloze partijprogramma, nota bene toegegeven door diverse partijleden (waarom ben je dan überhaupt nog lid?), het te grabbel gooien van de aloude kroonjuwelen en al wat dies meer zij, betreft dit in hoofdzaak het electoraat van D66 zelf.

Nu het referendum over de Donorwet – de onteigeningswet van uw organen, welke nota bene van D66-huize afkomstig is – niet doorgaat vanwege het niet behalen van het vereiste aantal handtekeningen om een referendum aan te kunnen vragen – voordat het referendum van zichzelf definitief de nek wordt omgedraaid – past het het merendeel van het Nederlandse electoraat niet langer om nog commentaar te leveren op het gebrek aan inspraak en democratie. U hebt als stemgerechtigden uw kans gehad, blijkbaar vindt u het niet belangrijk, prima – dan ook niet langer lopen jammeren en klagen, u hebt zichzelf schaakmat geplaatst.