Hamas voedde de westerse MSM met gemanipuleerde informatie over de incidenten aan de grens met Israël en die trapten er met beide voeten in. Het waren vreedzame demonstraties van mensen die hun land terug wilden hebben.
Wie nog steeds in de veronderstelling leeft dat de Palestijn een volk is dat millennia geleden in het gebied tussen Jordaan en Middellandse Zee leefde[1], moet hoognodig een CT-scan van zijn hersens laten maken. Er is geen sprake van een verloren gebied. Net als in de Bosnische Burgeroorlog hebben de westerse MSM partij gekozen en uit de berichtgeving is duidelijk dat de keuze niet op Israël is gevallen. In het verlengde van die keuze is de echte journalistiek naar het kerkhof verbannen en zijn die MSM de beste propagandamachine die Hamas zich zou kunnen wensen.
Vreedzaam?
Misschien zijn de journalisten en reporters van de westerse MSM het vergeten, maar Hamas is een organisatie die te vinden is op de terroristenlijst van de EU. De reden is niet zo moeilijk te raden. De beweging pleegt aanslagen op Israëlische soldaten en burgers d.m.v. zelfmoordaanslagen en raketaanvallen op Israëlische burgerdoelen. De aanvallen op burgers zijn oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Vrouwen en kinderen worden herhaaldelijk als menselijke schilden gebruikt om gewapend optreden door militairen van de IDF uit te lokken. Scholen en ziekenhuizen worden gebruikt als lanceerbases van raketaanvallen en voor het inrichten van hoofdkwartieren.
In de berichtgeving worden de gewelddadigheden van de laffe Hamas-miljonairs gekwalificeerd als protesten, demonstraties of spontane opstootjes. Want dat zijn de termen die Hamas de wereld instuurt en door het Westen gretig als zoete koek worden geconsumeerd. Geen feiten controle, geen tweede opinie. Te veel moeite en zo´n feitencontrole doorkruist de sensatie, het schokkende karakter om de argeloze consument achter de Palestijnse zaak te doen scharen. Waarom ook? De informatie komt uit de boezem van het Palestijnse ministerie voor Volksgezondheid in de Gazastrook en vanzelfsprekend verspreidt dit door Hamas gestuurde en beheerde ministerie alleen maar feiten. Of misschien toch niet?
De Washington Post (WP) citeert deels de berichtgeving van dat Hamasministerie en spreekt in zijn artikel aanvankelijk van the vast majority of demonstrators were unarmed. Vreedzame protesten waaraan moeders, kinderen en baby´s deelnemen, die vlaggen en leuzen met zich mee torsen. Om het vreedzame beeld te completeren, wordt gesproken over eetstalletjes en muziek. Het moet blijkbaar allemaal wel leuk en gezellig blijven. De vraag of de WP zelf heeft vastgesteld dat het overgrote deel vreedzaam wilde demonstreren, kon de krant helaas niet beantwoorden. Wel constateerde de WP dat Hamas functionarissen de meute opzweepten om naar de grens te trekken en te proberen die te doorbreken. Verderop in het artikel wordt zelfs geschreven over jonge mannen met lange messen en draadscharen, gewapende mannen die stoer roepen dat zij Israëliërs zullen vermoorden zodra ze de grens passeren.
Er zijn ook beelden opgedoken van die vreedzame demonstranten. Verwarde mensen met een handgranaat, een molotovcocktail, een AK-47, messen en zelfs IED´s. Met die beelden kon men een groot aantal leden van de militaire tak van Hamas identificeren en vaststellen dat zij vrouwen en kinderen misbruikten als menselijke schilden. Het gerucht doet de ronde dat ook Iran zich heeft bemoeid met de gewelddadigheden aan de grens met Israël. Bevestigd is dat niet.
Hamas liet de westerse MSM ook berichten dat een acht maanden oude baby door de gewelddadigheden van Israëlische militairen gedood was. De vraag waarom een baby zich in de voorste linies van oprukkende demonstranten zou bevinden, wordt voor het gemak niet gesteld. Of het wel of niet waar is, die controle wordt ook niet gedaan. Op basis van anonimiteit heeft een arts uit de Gazastrook zijn twijfels uitgesproken over de juistheid van de informatie. De baby, Layla Ghandour, leed al lang aan een medisch ongemak en hij betwijfelde of zij zoals de roeptoeters van Hamas iedereen willen doen geloven, door het Israëlische traangas is gestorven.
Irreële dubbele standaard
Het is de laatste jaren overduidelijk geworden dat intelligente mensen een onwerkbare dubbele standaard toepassen als het over de activiteiten van Israël gaat. Ook nu. De internationale wetgeving benadrukt dat een soevereine staat het recht heeft om de integriteit van zijn grenzen te beschermen tegen een staat, criminele organisatie of terroristische beweging of een combinatie daarvan, die de intentie heeft, resp. hebben, om die grenzen met geweld te passeren en de bevolking te terroriseren. Vanuit die invalshoek bekeken weet ieder weldenkend mens dat een schending van een grens resulteert in chaos en geweld met slachtoffers als resultaat. De vraag is opportuun wat staten als Frankrijk en Duitsland etc. zouden doen als hen hetzelfde zouden overkomen. De deur opengooien en iedereen vriendelijk binnen laten? Het zijn geen volgelingen van Gandhi of van Martin Luther King die naar de grens opmarcheren. Het zijn keiharde, niets ontziende moordenaars die met liefde hun eigen familie, buren of vrienden opofferen om hun doel te bereiken. Het antwoord is duidelijk, maar blijkbaar gelden die internationale regels niet voor de paria staat.
Terugkeer?
De Grote Terugkeermars? Hoezo terugkeren? In de eerder genoemde artikelen is herhaaldelijk benadrukt dat Palestijnen geen afstammelingen zijn van de Filistijnen, maar
- Arabische moslims die in hun veroveringsdrift vanuit het Arabische schiereiland, in de 8ste eeuw tussen Jordaan en Middellandse Zee zijn blijven steken en zich hebben gevestigd in een aantal enclaves zoals Tiberias, Galilea, Safed, Jeruzalem en Hebron.
- Turkse moslims uit Anatolië en Arabische moslims uit Algerije, die in 1878 door de Ottomaanse sultan naar de regio zijn gedeporteerd om het gebied leefbaarder te maken.
De Arabische historicus Philip Hitti bevestigde dat van een politieke entiteit met de naam Palestina nooit sprake is geweest: “Historisch gezien is er nooit sprake geweest van een politieke entiteit met de naam Palestina”. De oprichter van de PLO, Zahir Muhsein, onderstreepte in twee uitspraken dat de identificatie van Arabieren als Palestijnen een politieke daad is geweest en niets te maken had met de ontwikkeling van een etnische entiteit tot een etniciteit[2]. In 1964 legde hij in een interview in Trouw uit “Wij zijn een volk, nl. Arabieren. Voor politieke doeleinden onderschrijven wij een Palestijnse identiteit. Belangrijk als tegenwicht tegen het zionisme”. Na de Arabische nederlaag tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 verklaarde hij in 1968 “die Palestijnse identiteit is er alleen uit tactische overwegingen en de eis om een Palestijnse Staat is een nieuw instrument om de Arabische eenheid te herstellen in het Midden-Oosten. Daarom moet Israël verdwijnen. Net als de Bosnische identiteit is de Palestijn een uit politieke drijfveren gefabriceerde etnische identiteit.
Twee Arabieren, twee moslims verklaren dat noch een Palestijnse staat noch een Palestijnse etniciteit heeft bestaan. Wanneer een etnische entiteit die zich Palestijnen noemt en zich voortdurend beroepend op een – weliswaar onjuiste – historische relatie met Filistijnen een claim legt op territoir in het gebied tussen Jordaan en Middellandse Zee, dan kan zo´n claim alleen betrekking hebben op de Gazastrook. Wanneer Hamas de huidige rellen wil betitelen als de Grote Terugkeermars dan is dat een terugkeer naar de Gazastrook.
Propaganda-instrument
Mocht een weldenkende neutrale westerse burger toch de behoefte hebben zich op basis van feiten op de hoogte te stellen van de ontwikkelingen buiten de eigen landsgrenzen dan is – vooral als die berichtgeving over Israel en zijn buren gaat – de informatie van de MSM niet de meest betrouwbare. Net als tijdens de Bosnische burgeroorlog heeft de gevestigde media zich aan de kant van het veronderstelde slachtoffer geschaard en zal daardoor zijn informatie op die keuze afstemmen om die als juist en ethisch te bevestigen. Omdat een bepaald segment van de westerse samenleving niet de wil, talent en de bronnen bezit om door die vooringenomenheid van de media te prikken, zal de propaganda van staten, volken en bewegingen in het westen grote groepen op de been brengen die bereid zijn hun doelen te ondersteunen.
Hamas, een terroristische beweging, krijgt steun van westerse media. Inherent houdt het in dat journalisten, reporters en eindredacties die de daden van Hamas door een roze bril bekijken en de criminele aspecten vergoelijken, zich manifesteren als de mediatak van Hamas. Zij stimuleren door hun berichtgeving de dodelijke intenties van Hamas en daardoor de dood van onschuldige mensen aan beide zijden van de grens. Lekker bezig dus.
————————————————–
[1] Zie artikelen “Ken de geschiedenis”, “De Palestijnse zaak”, “Vragen zonder antwoorden” en “Zucht” die alle op de website van Stapal zijn gepubliceerd.
[2] Een politieke eenheid met een eigen door de eeuwen heen gevormd gemeenschappelijk erfgoed, uitgedrukt in taal, schrift, religie, cultuur, gedrag en biologische eigenschappen of ras.