Op 26 februari jl. beschreef ik de genocidale moordpartijen in Syrië en Irak door de beul Putin, de Iraanse ayatollahs en Assad die, in de traditie van zijn al even onscrupuleuze vader Haffez al Assad, enkele tientallen geheime diensten in stand houdt “om zijn plekje onder de zon warm te houden”.
Daags daarna volgde een interessante reactie van Hein vanuit een historisch perspectief die ik door omstandigheden nog niet heb kunnen beantwoorden, maar hier toch een poging wil wagen omdat elk redelijk denkend mens zijn hamvraag deelt: “Moeten wij het hen maar laten uitvechten?”
Putin gaat glashard door met gifgasaanvallen, zelfs in Londen, en bombardeert en plundert VN- hulpkonvooien naar Goutah, Assad doet -letterlijk- pogingen om iedere burger in Goutah te vermoorden, maar wie doet hen wat? Internationale politieke druk? Helder dat dit niet werkt, gezien de grote belangen die de lokale hoofdschuldigen hebben bij de status quo, waarin zij rücksichtslos hun eigen mensen opofferen vanuit een perspectief van machtspolitiek enerzijds en religie anderzijds, een twee-eenheid die overigens in meerdere van de betrokken landen identiek is. Onze hersenloze premier Rutte debiteert bij gemeentelijke campagnes de gotspe dat vaderlandse slachtoffers van de door “progressief-links”, Obama, Putin en Merkel veroorzaakte migratiegolf “niet moeten zeiken achter de dijken” maar zich moeten manifesteren in de wereldpolitiek. Grote woorden voor een hol vat dat nog nooit één respectabele poging gedaan heeft voor de families van de MH17- slachtoffers om bij Putin de relevante radar-gegevens van de verkeersleiding in de Oekraïne op te vragen, die duidelijk zouden maken dat het Putins (inmiddels in Syrië actieve) Wagnerbrigade van Russische huurlingen is, die dan volledig voor het voetlicht zou staan. Tot zover Rutte’s “manifestatie in de internationale politiek”.
Kortom, het zal wel weer op Trump aankomen, die ook het Iraanse atoomakkoord dwars in de keel heeft zitten, of gaat Heins terechte vraag alsnog autonoom opgeld doen? Ik zie dit als een variant op het bekende gezegde dat betwijfelt “of wij al dan niet voor God willen of mogen gaan spelen”, maar de aanpak van de gewetenloze exploitatie en islamitische brainwashing der vaak bijzonder simpel gehouden lokale Midden-Oosterse bevolkingen lijkt soms inderdaad de enige uitweg – op termijn -omdat de islam al 14 eeuwen lang geen “respectabele” religie is waarin men gelooft om der wille van die religie maar slechts uit pure doodsangst voor die religie… Dat is het essentiële verschil tussen onze christelijke normen en waarden die zich verzetten tegen die wijze van “voor God spelen” en de van haat vergiftigde sharia en Putin die rücksichtslos de wereldheerschappij nastreven en tot alles bereid zijn.
Wij kunnen religie vanuit een eigen vrije, filosofische wil benaderen en verwerpen of accepteren; voor hen staat de dood op apostasie van een religie die niets anders is dan een fascistische terreur waartoe wij ons éérst zouden moeten verlagen om tot de beslissing te komen om “hen het zelf te laten uitvechten” en daarvan wordt dagelijks ruimschoots misbruik gemaakt, met name door de nihilistische vijfde colonne onder ons.
Wat betekent deze religieuze dimensie aan het probleem? Wat zijn wij anders, vanuit een filosofische benadering bezien, dan een stel tot op het bot geschokte primaten die op een kwade dag tot de ontdekking kwamen dat wij moederziel alleen gelaten zijn op een koud plekje in een gigantisch, koud en duister universum door een scheppende kracht waarvan onze voorouders zich instinctief afvroegen wat hij nog meer voor hen in petto had? Vanaf dat moment was de mensheid welhaast biologisch geconditioneerd om religie te vinden.
Onze religie en de daaruit voortspruitende normen en waarden komen tot uitdrukking middels oude legenden, mythen en andere literaire werken met als doel de creatie van een systeem van geloof, normen en waarden waarmee een cultuur en een samenleving bestuurd kunnen worden. De Thora en het Oude Testament zijn over meer dan twee millennia tot stand gekomen met eigen geloof en ratio tot grondslag. De koran kan hiermee niet concurreren als product van een haatdragende, pedofiele fascist en moordenaar als Mohammed, omdat het in feite één groot stuk plagiaat is op onze religie onder toevoeging van ziekelijke doses van (Joden)-haat, moord en doodslag tegen andere ongelovigen, volledig gebrek aan respect voor de eigen vrouwelijke bevolking en wrede slavernij tot op de dag van vandaag. Vanuit die primitieve invalshoek wordt die jeugd hun dagelijkse gif van Jodenhaat etc. ingedruppeld en daarmee vraag ik mij ook wel eens af wat het “laat de bom maar barsten” zou uithalen door de kwaadaardige elites van die theocratische staten uit te roeien als ook de jeugd op straat ook al zo onherstelbaar verpest is?
Is er nog enige hoop op een halfopen achterdeurtje in de religieuze invalshoek, dat pas de laatste halve eeuw zo wreed door de sharia wordt geëxploiteerd, zelfs ten koste van andere – “ongelovige” – moslims? Als wij in eigen land of Duitsland al zien hoe onmogelijk het is om dat illusoire achterdeurtje open te krijgen dankzij onze eigen oliedomme en nihilistische ‘progressieven’, wat is er dan te verwachten in het hartje van die gloeiende oven van de duivel? Het geloof kwam ons van nature aangewaaid wanneer wij voor onoplosbare problemen kwamen te staan, maar het bestaan van de islam en vooral de sharia belichaamt juist problemen i.p.v. oplossingen… De mens is geprogrammeerd om te overleven en dat uit zich o.a. in die biologische imperatief “om de soort in stand te houden”, niet om de andere helft der mensheid uit te roeien of te onderwerpen in slavernij. De mens gelooft zoals hij ademt, maar dat moet wèl een vrije keuze blijven.
Omdat bijna niemand op dit punt een goed antwoord heeft op het morele vacuüm in ons universum, de dood , de zin van ons bestaan zoekt men verder, eventueel in de vorm van een seculaire religie genaamd atheïsme om de gaten te vullen. Zelfs zonder de inflexibele, intolerante en hegemonische islam hebben landen, rassen en culturen elkaar bestreden om vervolgens weer vrede te sluiten. Slechts de salafistische islam is en blijft compromisloos, want elke concessie aan ongelovigen wordt gezien als een nederlaag in de, in de koran dwingend voorgeschreven, strijd tegen de ongelovigen. Zolang niemand daar een grote schop onder geeft of een geleidelijke verbetering in creëert, zal geen Palestijns of Syrisch vredesproces mogelijk zijn omdat die schijn religie zo angstig omarmd wordt door de grote massa, terwijl de vaak gewetenloze bovenlagen dit slechts zien als op zich dubieus, maar vooral toch wel erg handig voor het ordinaire eigenbelang om zo de onderdanen te manipuleren om ‘namens hen dit (artificiële) conflict uit te vechten in naam van Allah”. Lucratieve baantjes en miljarden voor machtshongerige en inmiddels steenrijke Midden-Oosterse elites die met hand en tand vechten voor hun bevoorrechte positie aan de trog.
Die vorm van ziekmakend nihilisme wordt getrouw bij ons weerspiegeld in de decadent-liberale clubjes van moreel-corrupte farizeeërs als vooral Pechtold, maar ook Asscher en Klaver, die dit historisch perspectief ten enenmale ontberen maar vanuit hun eigen indoctrinatie en brainwashing hun kortzichtige roeping volgen. Het lijkt erop dat via onze kiezer deze – werkelijk populistische – kliek eindelijk eens wordt afgerekend op hun wandaden in het spoor van de PvdA.
Dat deze ontwikkeling het “point of no return” in het Midden-Oosten al lang gepasseerd is zal voor niemand een vraag zijn, maar in landen als Zweden en Duitsland zijn de neomarxisten ook aardig op weg, omdat de kiezers daar ook al decennia lang van kleins af aan gebrainwashed zijn.
Mijn antwoord aan Hein: het is, mede gezien mijn persoonlijke ervaring ter plekke, verleidelijk om het Midden-Oosten tot één grote parkeerplaats te reduceren, maar Putins kracht is onze grote zwakte: “Laat hij die onschuldig is de eerste steen bom gooien”.
Mis ik in dit geheel nu de niet te onderschatten rol van de neo-Ottomaanse wannabe sultan Erdogan, die klaarblijkelijk druk bezig is om een nieuw kalifaat uit de grond te stampen, dan wel bezig is aan het herstel van oud-Turkse grenzen…?
Ronald, daar is weinig veranderd. Wij zouden de rozen kunnen plukken cq heel misschien terroristische strijdgroepen rücksichtslos kunnen uitroeien. Maar dat past niet binnen onze “morele beschaving”. In tegendeel, onze nep-elite haalt deze problemen zelfs naar hier.
Een flinke filosofische benadering van meerdere problemen. Het is mbt Syrië niet alleen de morele/filosofische vraag “Moeten wij het hen maar laten uitvechten?” maar ook simpelweg de praktische vraag “Wat is er mogelijk met dergelijke groeperingen/volkeren?” En vervolgens pas de vragen “Wat zouden wij (het westen) kunnen betekenen en “Zijn wij bereid om dat te doen wat noodzakelijk is, moreel gezien en wat betreft eigen verliezen? Met onze “morele beschaving” zijn wij niet in staat dergelijke problemen het hoofd te bieden.
Hein, de wereldvreemde Obama vatte jaren geleden het futiele plan op “om toenadering tussen Sunni en Shia groeperingen tot stand te gaan brengen” als agendapunt voor zijn buitenlandbeleid (en dat voor iemand die zich voor muslim uitgeeft….).
Enerzijds werp jij zelf al de practische vraag op wat er mogelijk is met uiteenlopende groepen van miljoenen primitieve muslims die kans hebben gezien om, op puur tribaal niveau, de kunst om elkaar te haten te verfijnen tot de n² macht. Zij gunnen elkaar het licht in de ogen niet, dus het antwoord laat zich raden.
Anderzijds stel jij de meer filosofische follow-up vraag: ‘wat zijn wij bereid resp. moreel verplicht te doen’?
Dat tweede antwoord zou logischerwijze identiek moeten zijn, want wat heeft de westerse wereld voor morele verplichtingen jegens ons puur vijandig gestemde en vreemde culturen om onze eigen, voor hen incompatibele ideeën op te dringen die hen niet aanspreken?
Daar ligt de crux, want democratie en westerse ‘verlichte’ waarden spreken niet aan in een wereld waar slechts het recht van de sterkste geldt, lees de Sharia.
Hammurabi zei al 3.750 jaren geleden tegen zijn onrustige onderdanen in Babylon “dat hij hun hoofden zou plukken als rozen”, indien nodig. Wat is er veranderd?