Niet alleen in Duitsland menen politici en activisten dat de wet niet voor hen geldt. Ook in de VS is dit fenomeen wijd verspreid: advocaten, bankiers, politici tot op het hoogste niveau, anti-abortusactivisten, politie-agenten, inlichtingendiensten, media e.d. achten zich (te) vaak boven de wet verheven.
Zelfs complete steden negeren wetten, met name op het gebied van het bestrijden van illegale immigratie. Men weigert gewoon democratische besluiten uit te voeren en accepteert het verlies aan overheidsgezag als irrelevant. Is Europa daar nog niet aan toe of worden weigerende bestuurders ook hier reeds getolereerd?
COA
Nu de incompetentie en geldsmijterij van het COA publiekelijk zijn bevestigd, verdient de gang van zaken een nader onderzoek. Neen, niet door een politieke commissie, maar de Algemene Rekenkamer.
Krijgsmacht
Een militair die ontslagen dreigt te worden, omdat hij als klokkenluider optreedt, kan zich wenden tot de ‘ombudsman’ van de krijgsmacht: de Inspecteur-Generaal. Het wordt echter lastiger als er ook (psychische) gezondheidsproblemen of publicitaire activiteiten een rol spelen. De top van de krijgsmacht zit niet op pijnlijke onthullingen te wachten, nieuwe ministers reizen liever in plaats van dossiers te lezen en het parlement … heeft andere ‘prioriteiten’. Deze ontnuchterende werkelijkheid kan hard aankomen bij een bekwame en enthousiaste officier, maar de Staat – of wat daarvoor doorgaat – heeft zo haar eigen belangen.
Macron-Erdogan
Nu Juncker, Draghi en Merkel hun beste tijd hebben gehad, meent president Macron zich een opvallende rol te kunnen veroorloven door de Turkse dictator te ontvangen op een staatsbezoek. Frankrijk had al geen beste reputatie, waar het gaat om internationale contacten, maar dit is niet uit te leggen. Wat wordt daar bekokstoofd en waarom is naar verluidt Erdogan geschoffeerd? Spreekt Macron nu (ook) namens de EU? Of namens de NAVO sinds Turkije geen Franse luchtverdedigingsraketten heeft besteld…
Selectie
In de ‘partij’ van mevr. Simons zit naar verluidt een kandidaat-politicus die zo weinig zelfvertrouwen heeft, dat ze zich een status als psychiater zou hebben toegeëigend. Dit zou eenvoudig na te trekken moeten zijn bij de betreffende universiteit, maar kennelijk valt dit onder de privacy.
Het fenomeen is niet nieuw, zoals ook in Duitsland meerdere malen naar buiten kwam, en tegelijk onbegrijpelijk. Waarom zou iemand met een afgeronde universitaire opleiding een goed politicus zijn? De interviews met oud-premiers gaven een heel ander beeld in zake de eisen: integer, onverwoestbare gezondheid (gezien de werkdruk en korte nachten) en niet gericht op het eigenbelang resp. verdere carrière. Helaas heeft de partijselectie in Nederland nog te veel bla-bla-figuren doorgelaten.
ZZP-dossier
De regering zal zich alsnog over het ZZP-dossier moeten uitspreken. Daarbij valt te hopen dat men ook eens overlegt met de belastingdienst, zodat er een eenvoudiger aangifte ontstaat en de ZZP-er niet gedwongen wordt een boekhouder in te huren. Want zo winstgevend is ruim 50 uur per week werken nu ook weer niet.