Het gevaar van dubbele paspoorten (en één loyaliteit) is in het verleden door de PvdA onderschat, gezien de Turkse leden van de Denk-fractie. Dat Geert Wilders hierop wijst en tevens op de verworvenheden van de moslimcultuur, maakt hem tot een ‘bedreiging’ van de gevestigde orde die liever wegkijkt.
En de brenger van de slechte boodschap zelfs buiten de deur houdt, zoals in Molenbeek waar de burgemeester kennelijk beducht is voor onthullingen over haar incompetentie. Wilders hoeft daarvoor niet eens naar België: in Nederland is nog genoeg aan de kaak te stellen, zoals in Blerick.
Griffierecht
Het voornemen om het griffierecht te verhogen wordt naar verluidt mede gemotiveerd door de verwachte vermindering in (civiele) rechtszaken, met name hoger beroep. Dit houdt de oplichter zonder legaal inkomen echter niet tegen om na een bodemprocedure toch in beroep tegen zijn veroordeling te gaan, waarbij hij/zij straks de benadeelde wederpartij kan sarren door deze extra kosten op te leggen. Kosten voor advocaat en griffierecht die niet verhaalbaar zijn op een ‘armlastige’ dader die op kosten van de Staat mag procederen. Minder rechtszaken dienen te worden bereikt door advocaten af te rekenen op hun eed en gedragscode; niet door de slachtoffers van criminaliteit nog meer schade toe te brengen.
MeToo
De meeste mannen zijn niet vrouwonvriendelijk, maar ook niet blind voor de wijze waarop vrouwelijkheid wordt ‘ingezet’ in bepaalde (werk)situaties. Wat daarbij ontbreekt zijn de eenduidige signaalcodes die al in de 18e eeuw werden gebruikt om aan te geven of een vrouw/meisje gehuwd was, of alleen maar uitdaagde dan wel beschikbaar was voor een relatie. In hogere kringen had men die codes niet nodig, want daar golden eigen mores. Ook in de huidige tijd zijn er zelfstandige vrouwen ‘beschikbaar’ voor een relatie die niet meteen tot een huwelijk moet leiden. De Britten hebben daar het woord available voor, doch dit had/heeft een negatieve bijklank. ‘Danseresjes’ met oudere vrienden, zelfs actrices, hadden vóór de tweede wereldoorlog geen goede reputatie in de ogen van brave burgers en de kerk, hoewel billenknijpen of zelfs een klap erop – met name ook bij dienstertjes – oogluikend werd toegestaan. In betere kringen waren er de ‘losgeslagen’ Charleston-meisjes en maîtresses. Normvervaging en schijnheiligheid, maar vooral het wegkijken door de kerk en de leefomgeving bij ernstige vormen van seksueel getinte misdragingen, zijn vervolgens omgeslagen in Calvinistische krampachtigheid. Geen seks voor het huwelijk, niet samen onder een dak slapen en zeker geen ongehuwd samenwonen of zonder hoofdbedekking naar de kerk. In landen als Frankrijk moet men met verbazing hebben gekeken naar het naoorlogse Nederland.
Gelukkig kwam hier toen de seksuele ‘revolutie’ die een einde had moeten maken aan alle schijnheiligheid, maar door sommige mannen werd geïnterpreteerd als een vrijbrief voor dominant gedrag. Bij ongewenste seksuele toenaderingen werd dan een tik op de vingers of een mondelinge afwijzing niet geaccepteerd, terwijl in landen als de VS en Groot-Brittannië de dubbele moraal van mannen met macht ‘normaal’ begon te worden. Politici, militairen, bankiers, werkgevers, collega’s, geestelijken en artsen begrepen de ‘signalen’ van aantrekkelijke vrouwen verkeerd of negeerden die opzettelijk, wat nu tot een reeks MeToo-onthullingen heeft geleid. Dit mag echter geen nieuwe preutsheid in de toenadering tussen mannen en vrouwen tot gevolg hebben, maar wel een gedragscode waarmee meisjes en vrouwen gevrijwaard zijn van seksueel geweld en hun recht op ‘neen’ wordt gerespecteerd zonder intimidatie of beduchtheid voor de gevolgen.
Trollen
Momenteel wordt nepnieuws vooral in verband gebracht met een informeel ministerie in Sint Petersburg. De bedoeling zou zijn om de publieke opinie en ook beleidsmakers of politici te beïnvloeden, zonder dat deze dit beseffen. Doch wie de nieuwsuitzendingen van Nederland, Engeland, Duitsland en België vergelijkt, beseft dat ook hier een ‘trollenfabriek’ bestaat met de opdracht mensen te misleiden, informatie te vervalsen, selectief commentaar te leveren en de gevestigde orde te beschermen. Daarbij gaat het niet alleen om wat er wordt geschreven en gezegd, maar tevens wat er wordt weggelaten.