De extremistische gelederen gaan zich sluiten. Opnieuw. Eerst waren het Europese anarchistische groepen als Rode Armee Fraktion, Brigate Rosso, Action Directe en IRA die in de periode 60-80 van het vorige millennium op zoek gingen naar een samenwerkingsverband met de PFLP[1] beweging en het Libië van Khadaffi[2] om hun heilige doel – het omver werpen van regeringen – te kunnen realiseren.
Het moderne Europa maakte voor de eerste keer kennis met de destabiliserende effecten van terrorisme. Daarna was het Al Qaeda (AQ) dat in het begin van het huidige millennium contact zocht met derde generatie bendes (die als gemuteerde vormen van stadsrebellie werden beschouwd) om m.b.v. criminele activiteiten terroristische aanslagen te kunnen maskeren en te financieren. Bovendien bleken die bendes uitstekende rekruteringsbronnen te zijn. In de achterliggende twee jaar, huurt IS de diensten van mensensmokkelaars in om het Jihadisme onder de dekmantel van migrantenstromen naar de z.g. Kruisvaarderslanden in Europa en op het Amerikaanse continent te exporteren.
Onlangs ontdekte de FBI dat door Soros[3] gesponsorde Amerikaanse anarchistische bewegingen zich willen aansluiten bij AQ en IS resp. aan hen gelieerde groeperingen om zich het terrorisme in termen van instrumenten, middelen en tactieken eigen te maken. Bovendien kan en mag niet worden uitgesloten dat die nieuwe combinatie net als AQ en IS eveneens gebruik gaat maken resp. maakt van andere grensoverschrijdende netwerken[4] waartegen het westen binnen het raamwerk van GWOT sinds 2003 ten strijde trekt. Het is een macaber déjà vu, dat niet veel goeds voor de nabije toekomst voorspelt.
Historisch Perspectief[5].
Hoe was het ook alweer en kunnen we daaruit lering trekken? Omdat het PFLP van alle verzetsorganisaties ideologisch het meest met de Russen verwant was, adopteerde de leiding van de Sovjet-Unie het PFLP als favoriet breekijzer voor het bereiken van de doelen van zijn Midden-Oosten politiek. In 1970 vond op aanwijzing van Joeri Andropov, chef van de KGB, de eerste grote wapenleverantie aan het PFLP plaats en er zouden talloze volgen. Door de politieke, materiële en financiële steun van de Sovjet Unie groeide het PFLP uit tot een goed geoutilleerd wapendepot en trainingscentrum voor radicaal-linkse groepen van over de hele wereld.
Het werd in de wereld van de stadsguerrilla al snel bekend dat het PLFP bereid was om radicale groepen op diverse manieren te ondersteunen en diens marxistische signatuur bleek een grote aantrekkingskracht te hebben op linkse groeperingen. De een na de andere klopte op de deur van PFLP huizen in het Midden Oosten[6] en de gasten uit Duitsland (vooral leden van Rote Armee Fraktion (RAF), Rote Zellen en Bewegung 2 Juni), Frankrijk (Action Directe), Ierland (IRA), Spanje (ETA, Baskenland), Zweden, Nederland (Vrije Zuid Molukse Jongeren), Italië (Brigate Rosso), Griekenland, Turkije, Iran, Armenië (Armenian Secret Army for the Liberation of Armenia), Japan, Argentinië, Chili en Nicaragua werden warm ontvangen. Sommigen kwamen hun solidariteit betuigen, anderen om hulp te verlenen, weer anderen om (stad) guerrillatrainingen te ondergaan.
Verbonden door de honger om het westerse establishment gesymboliseerd door kapitalisme, imperialisme en militair-industrieel complex, van diens troon te stoten, is het niet verrassend dat ideologische grenzen nogal eens vervaagden en verschoven. Zo groeide het anarchistische terrorisme in de jaren zeventig uit tot een internationale aangelegenheid en het PFLP was de spin in het terroristische web. Die leverde wapens, trainingen en geld aan radicale groepen uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Ierland, Spanje, Japan en Nederland. Bovendien bleken de Palestijnse kampen ideale toevluchtsoorden te zijn, waar leden van ondergrondse bewegingen weer op adem konden komen. Vanzelfsprekend werd een wederdienst verlangd[7].
In het verkeer tussen het PFLP en de links-radicalen speelden vrouwen een opmerkelijke rol. Zij namen in de westerse groepen vaak vooraanstaande posities in. Zo werd een Nederlandse groep die naar Zuid-Jemen reisde, door een vrouw geleid en bestond voor bijna de helft uit vrouwen. Ook in Duitse cellen waren vrouwen prominent aanwezig. Opmerkelijk genoeg bleken vrouwen gemakkelijk in het Palestijnse wereldje te aarden, verbleven er vaak langer dan de mannen, gingen niet zelden relaties aan met Palestijnen en kregen soms kinderen van hen.
In de jaren tachtig raakte het netwerk van Palestijnse bevrijdingsorganisaties en westerse terreurgroepen in verval. Beide partijen gingen zich heroriënteren. Binnen westerse groepen vond een ideologische omslag plaats van het strenge marxisme-leninisme naar een postideologisch anarchisme. Palestijnen gingen zich intensief concentreren op de verwezenlijking van een eigen staat en het uit manoeuvreren van Israel op het internationale podium. Het idee van een wereldrevolutie waarin de gewapende strijd in de derde wereld een hoofdrol vervulde, raakte op de achtergrond. Israël en de Palestijnen waren geen kwestie meer. Groepen als Brigate Rosse en Action Directe gingen zich vrijwel exclusief op nationale of hooguit Europese doelen concentreren en de term euroterrorisme dook op. De groepen pleegden hun aanslagen op landelijk bekende personen en instellingen die symbool stonden voor kapitalistische uitbuiting en militair imperialisme.
Resumé. Uit het bovenstaande blijkt dat de Sovjet Unie aan de wieg heeft gestaan van het internationale anarchistische terrorisme en zijn beschermeling, het PFLP de katalysator is geweest voor het ontstaan van het euroterrorisme, waar niet de ideologie noch religie, maar het destabiliseren van het kapitalisme de echte drijfveer was. In die grensoverschrijdende beweging speelden vooral bij Europese anarchistische bewegingen vrouwen vaak een sleutelrol. Het Midden Oosten bleek in die periode bij uitstek de ideale omgeving voor veilige havens, trainingskampen, wapenleveranties en sponsoring.
Een macaber Déjà Vu[8].
Tijdens het onderzoek naar de groeiende anti-Trump gewelddadigheden op Universiteit campussen stuiterde de FBI tegen de intense samenwerking tussen Amerikaanse anarchisten bewegingen en islamitisch extremistische netwerken. Binnenlands en religieus extremisme die beiden geweld als ideaal breekijzer zien om hun ideaal – de val van het westerse kapitalisme in het algemeen en Trump in het bijzonder – te realiseren, gaan hand in hand de strijd aan met het westerse establishment. De nachtmerrie van westerse veiligheidsdiensten en een déjà vu van de periode 60-80 toen stadsguerrilla groepen hun heil zochten bij de PFLP, later PLO en het Libië van Khadaffi. Het gewelddadige oproer in Hamburg waar leden van de Antifa beweging uit Oakland participeerden, bevestigde de Amerikaanse FBI onderzoek resultaten. Verrassend is alleen dat de Antifa afsplitsing uit Oakland en niet die uit Portland als eerste de hand naar het islamitische extremisme heeft uitgestoken. Volgens Homeland Security is die afsplitsing – Red City Antifa – die zijn gewelddadige activiteiten concentreert op Republikeinen en studenten, uitermate gewelddadig.
Die observatie kan en mag de volger van het islamitische extremisme en de vernielzucht van Antifa bewegingen in Amerika en Europa niet verbazen. Het verlies aan territoir in het Midden Oosten dwong IS al eind 2014 en zeker na het instappen van Rusland eind 2015 tot een aanpassing van zijn strategie om een mondiaal Kalifaat te stichten. In de periode 204-2017 nam hij een aantal besluiten waardoor de krimp van de IS invloedsfeer in het Midden Oosten in andere regio´s zou worden gecompenseerd en zelfs meer dan dat.
- De eerste stap was zijn twitter bericht van 13 november 2014 waarin hij opdracht gaf vijf nieuwe wilayata´s[9] te stichten. Die vijf kwamen overeen met de opties die de leiding van AQI (Al Qaeda in Iraq) al in 2012 in het hoofd had om het Jihadistische netwerk uit te breiden. Namelijk in Libië, Egypte, Sinaï, Saudi-Arabië, Jemen en Algerije. De bedoeling was om daar nieuwe fronten te creëren om van daaruit IS doelstellingen na te streven en de invloedsfeer van IS uit te breiden.
- De tweede stap was geconcentreerd op het Arabisch schiereiland en Europa. Aanvankelijk had Abu Bakr besloten om de Jihad eerst te intensiveren op het Arabisch schiereiland. Om zich in Jemen te ontdoen van Sjiitische groepen en daarna vanuit Jemen de Al-Saud familie uit Riyad te verjagen. Hij besloot gelijktijdig het IS Jihadistische netwerk in Europa uit te breiden door gebruik te maken van migranten stromen vanuit Turkije en Noord Afrika[10]. Afsplitsingen van de IS Geheime dienst (EMNI)[11] hebben het actiegebied voor terugkerende Jihadisten op Frans en Duits grondgebied gemodelleerd, Die twee West Europese landen kunnen gezien de ontdekkingen van wapenarsenalen, slapende cellen, EMNI afsplitsingen, aanwezigheid van de operationele arm Amn al-Kharji, en de uitgebreide moslim gemeenschappen in die twee landen beschouwd worden als de belangrijkste uitvalshavens om in (West) Europa om aanslagen te plegen.
- Hij gaf in de loop van 2016 opdracht om de strijd met AQ in Afghanistan, Centraal Azië en de Kaukasus aan te gaan en een Wahhabistisch deken te stichten bestaande uit de verbinding van het Khorosan Emiraat en Noord Kaukasus emiraat. Met die deken wilde hij een verdere uitbreiding van de Sjiitische invloed van Iran in noordelijke richting voorkomen. Dit was zijn derde stap.
- De vierde stap was richting Afrika. Nu de geesten rijp daarvoor waren, wilde hij de IS invloed in de Nigeria-Kameroen regio, Bangladesh, Indonesië en de Gaza strook ten koste van AQ en aan AQ gelieerde groeperingen intensiveren.
Resumé. Het samengaan van links extremistische Marxistisch georiënteerde bewegingen en religieus extremistische structuren was een kwestie van tijd en is een volgende IS stap te zijn om zijn invloed op het Amerikaanse continent te intensiveren. Dat is door het FBI onderzoek eindelijk op tafel gekomen. Net als in de 20-jarige periode van het vorige millennium zal het erop neerkomen dat IS, AQ en afsplitsingen ven een of van beide netwerken graag terroristische kennis, ervaring, training, tactieken, veilige havens en explosieven zullen aanreiken en in ruil daarvoor zullen links extremisten zich hard maken voor de uitbreiding van Jihadisme in de westerse wereld en in het verlengde daarvan de vergroting van het islamitisch Kalifaat die beide mondiale extreem islamitische bewegingen nastreven.
Andere sponsoren, andere extremistische steun, zelfde doelen.
Het is inmiddels bij onderzoekers duidelijk geworden dat de strategie van Al Zawahirri om westerse instituties te infiltreren om de westerse samenleving stap voor stap een islam kleur te geven[12], ook door andere islamitisch extremistische netwerken zoals Moslim Broederschap en IS zijn geadopteerd. In de USA opereren islamitisch extremistische netwerken net als in Duitsland, Frankrijk, België, Zweden en op termijn ook in Nederland op twee Lines of Operations: infiltratie in instituties en aanslagen op religieuze en overheidsbolwerken en nationale symbolen[13]. De Moslim Broederschap is een van die islamitische stromingen die de Useful Infidel gebruikt om zijn invloed in de USA uit te breiden met het doel de Amerikaanse samenleving van binnenuit te destabiliseren. Het FBI onderzoek bevestigt dat ook AQ en IS zich van die methode bedienen en daarvoor Antifa bewegingen in Amerika en Europa benutten als een Useful Infidel instrument.
In vergelijking met de 20 jarige oprisping van het links extremisme in de vorige eeuw is er onder de huidige omstandigheden niet veel veranderd. Voor Sovjet Unie kan afhankelijk van de betrokken islamitisch extremistische groepering Saudi Arabië, Qatar, Iran of Pakistan worden ingevuld. PFLP of PLO noemen zich nu IS, AQ, of gelieerde groeperingen als AQIM (Al Qaeda in the Maghreb) en AQAP (Al Qaeda on the Arabian Peninsula) en Antifa bewegingen hebben de plaats ingenomen van Rote Armee Fraktion, Brigate Rosso en Action Directe.
De verspreiding van extremistische gevechtskracht plaatselijk en tijdelijk aangevuld met de self made terrorist of lone wolves overschaduwt het grensoverschrijdend vermogen van AQ in zijn top jaren voor de aanslag op het WTC in 2001. Het Amerikaanse National Counterterrorism Centre (NCTC) heeft onlangs vastgesteld dat IS aanwezigheid tijdens de Obama periode verdubbeld is van zeven naar achttien landen. Bovendien blijkt volgens het NCTC in de Obama periode de AQ aanwezigheid verdrievoudigt te zijn en dat bevestigt opnieuw de naïviteit van Obama´s uitspraak dat door de dood van Osama Bin Laden AQ de definitieve nekslag was toegebracht. Gelet op de staat waarin diverse veiligheiddiensten in Europa verkeren en het grote volume Europese moslims die het Jihadisme een warm hart toedragen, beschikt het gecombineerde extremistische front reële mogelijkheden om op meerdere continenten de stabiliteit een duw in de verkeerde richting te geven. Het is wat de USA betreft te hopen dat Amerikaanse veiligheiddiensten meer middelen en bewegingsruimte gegeven worden om het extremistische gevaar met wortel en al uit te roeien. De coulante opstelling van een deel van de Amerikaanse politici en media die Antifa als patriottistische uitingen willen verkopen, aanslag in New York en de pedante en zelfs brutale houding van de aanslagpleger, voorspellen echter ook in de USA weinig goeds. Het Islamitisch extremisme verslagen? Vergeet het maar.
————————————————————–
[1] Popular Front for the Liberation of Palestine is een Marxist-Leninistisch georiënteerde socialistische revolutionaire beweging die na de zesdaagse oorlog in 1967 gesticht werd door George Habash (1926-2008), De beweging komt voort uit het in 1953 door dezelfde Habash gestichte Harakat al-Qawmiyyin al-Arab of Arabische Nationalistische Beweging. In 1968 ging de PLFP samen met Fatah op in de Palestine Liberation Organisation.(PLO) van Arafat. Habash is een Palestijnse Christen.
[2] Echte naam: Moammar Mohammed al-Qadhafi
[3] Geboren als György Schwartz, is een Hongaars-Amerikaans zakenman en publicist van Joods-Hongaarse afkomst. In oktober 2017 transporteerde hij 80% van zijn vermogen – $18 miljard – naar zijn charitatieve organisatie Open Society Foundation die in meer dan 100 landen opereert. Met het geld worden activiteiten van linkse en progressieve politieke partijen, bewegingen en organisaties gefinancierd. Met behulp van zijn fortuin wil hij de wereld naar zijn hand zetten door het gif met de naam progressivisme op westerse samenlevingen los te laten en laat daarbij een spoor van vernielingen achter.
[4] Drugs smokkel, wapenproliferatie, illegale handel in intellectueel vermogen, witwassen van zwart geld en milieu en demografische gevolgen van Global Warming resp. ecoterrorisme.
[5] De Historische context is onttrokken uit het artikel in het Historisch Nieuwsblad “Westerse guerrilla’s in Palestijnse trainingskampen” (2006) van Antoine Verbij
[6] Libanon, Syrië, Jordanië, Libië en Zuid-Jemen.
[7] Dat leidde tot een intensief wederzijds dienstbetoon. Dramatische hoogtepunten in de samenwerking waren in 1975 de gijzeling van deelnemers aan een conferentie van olieproducerende landen (OPEC) in Wenen, in 1976 de kaping van een Air France-toestel dat in Entebbe door Israëlische militairen werd bestormd, en in 1977 de kaping van een Lufthansa-toestel dat in Mogadishu werd ontzet door een Duitse elite-eenheid. Bij zulke gezamenlijk acties was het doel meestal de vrijlating van gevangen medestrijders, Palestijnen dan wel Duitsers. Dat lukte zelden. Gewoonlijk eindigden de operaties in een bloedbad.
[8] Informatie uit het boek van Edward Klein “All Out War: The Plot to Destroy Trump”. (2017).
[9] Een wilayata wordt benut voor rekrutering, veilige haven voor Jihadisten om op adem te komen, een halte op de verplaatsingsroute naar een front en om een potentiële oorlogszone te modelleren.
[10] Een deel van de naar schatting 40.000 (volgens US inlichtingen bronnen) strijders uit ongeveer 100 landen
[11] EMNI staat onder leiding van ISIS propagandachef Abu Muhammad al-Adnani die vervolgens verantwoording aflegt aan een groep hoge IS autoriteiten.
[12] Zie zijn boek Knights Under the Prophet’s Banner; The Al Qaeda Manifesto”(Fursan Taht Rayah Al-Nabi, (2001).
[13] In Europa en vooral in Nederland wordt wel veel aandacht geschonken aan aanslagen in Europese steden, waardoor terroristische aanslagen in Amerikaanse steden als Chattanooga, Orlando, San Bernardino, St. Cloud, Minnesota, en de Chelsea regieo van Manhattan onder de radar zijn gebleven. Op die manier wordt de indruk gewekt dat de USA van aanslagen gespaard is. Net als een groot aantal tijdig geneutraliseerde aanslagen waren moslim immigranten resp. kinderen van moslim immigranten verantwoordelijk voor planning, voorbereiding en uitvoering van die aanslagen.
De subversieve hippiegeneratie kreeg – tot hun stomme verbazing – door de sluwe communistische propaganda van de jaren ’60 niet alleen een onverwachte ideologische rechtvaardiging in de schoot geworpen voor hun lege bestaan. Zij kregen zelfs de kans op (gesubsidiëerde) baantjes in een makkelijk te manipuleren, naïeve maatschappij – zowel in de USA als in Europa – waar zij alleen maar tegenaan hadden geschopt.
Beetje bij beetje zagen zij kans om hun invloed, vanuit de drugs en de drank en de sex op de barricade’s, te transformeren in politieke invloed en macht. In Nederland met het relatief onschuldige zachte ei den Uyl met zijn opportunisten van Nieuw Links maar, zoals Charles hierboven in detail uiteenzet, in Duitsland, Italie en de USA met moorddadige, puur Marxistische moordenaars.
Dit culmineerde in de huidige verraderlijke, subversieve kampioenen van de social justice, de in de DDR geboren en getogen Angela Merkel en de crypto-communist Obama, die hun rol als drijvende kracht achter de ondermijning van de Europese en Amerikaanse maatschappij met glans van de Russen overnamen, terwijl de westerse wereld sliep. De eveneens slapende Democratische partij, en met name Hillary Clinton, worden zich nu pijnlijk bewust hoe sluw en efficiënt de Russische subversie nog steeds te werk gaat,terwijl Merkel en Obama de deur wijd openzetten voor de volgende sluipende ondermijning van de zelf-destructieve westerse maatschappij door de compromisloze Islam.
Bij het recente artikel van de hand van Charles, ” Obama wil de USA om zeep helpen”, heb ik al enkele kanttekeningen over Obama’s funeste legacy geplaatst; hier wil ik nog wat kwijt over Merkel en de diepe sporen die zij in west Europa achterlaat: Brexit, de stimulering van extreem rechtse bewegingen, hoge muren aan de grenzen – niet van Mexico, maar in midden- en oost- Europa – zijn het gedenkteken voor de Einzelgang van Angela Merkel.
Twee jaar geleden zaagde zij de poten onder de bewaking van de EU grensbewaking uit door op hoogst eigengereide wijze een miljoen volksverhuizers naar Duitsland te laten komen, met alle rampzalige gevolgen van dien voor Europa en Duitsland, terwijl de pedante EU top ja en amen knikt en ermee instemt dat Merkel hen aan alle kanten buitenspel heeft gezet. Pas toen Merkel zich realiseerde dat haar motto moest worden bijgesteld naar ’wir schaffen es nicht und niemals’ en brutaal probeerde andere EU leden een deel van haar volksverhuizers in de maag te splitsen kwamen de marionetten Juncker en Timmers in actie om de weigeraars (Visegrad landen) voor de rechter te slepen.
Al eerder had zij in de financiële Euro crisis de Duitse belangen laten prevaleren, reden waarom de Euro de facto slechts een politiek drukmiddel is gebleken maar per se geen garantie voor een gezond beleid.
Geen wonder dat Sebastian Kurz met vlag en wimpel slaagde voor zijn verkiezings-examen, dat de AfD hun deelname in de Bundestag op Merkel’s presenteerblaadje kreeg aangereikt en dat Merkel’s CDU het zwaarst moest inleveren in 70 jaar bij de verkiezingen.
Geen wonder dat Kurz de samenwerking met Visegrad zoekt nu Merkel het Schengen verdrag aan haar laars lapt, reden waarom wij namen als Bataclan, Zaventem, Manchester, Nice en vele anderen. hebben leren kennen. Nu is het dweilen met de kraan open, zoals Merkel’s geldverslindende vluchtelingen deal met Erdogan, met als gevolg dat nu noord-Afrika vol zit met vluchtelingenkampen. De Neue Zürcher Zeitung meldde op 03.11 jl: “Sie gelten als Menschen ohne Rechte und werden in Lagern gefangen gehalten, missbraucht, vergewaltigt, gefoltert und getötet.”
Geen wonder dat het tot een Brexit kwam toen Merkel, na al haar eerdere foutieve inschattingen en beslissingen, dacht dat zij Cameron ook nog wel even hard kon aanpakken toen hij in Brussel een compromis zocht op de ‘freedom of movement’ voor de formele gesprekken terwijl dit de grootste Engelse zorg was.
Geen wonder dat de mensensmokkel in Niger en Libyië tot de rampzalige toestanden in de vluchtelingenkampen leidt, allemaal dankzij Merkel.
Keer op keer was het haar aanmatigende houding waarmee zij dacht overal in Europa haar – uit een eigengereide, incompetente visie voortkomende – willetje door te drijven omdat zij meende dat haar slachtoffers respectievelijk tegenstanders geen alternatieven hadden. Oliedom en erg aanmatigend. Na 10 jaren van Merkel’s prepotente wangedrag jegens Europa is haar ‘legacy’ de politieke puinhoop van de wankelende EU, Brexit, gedecimeerde CDU en CSU en hoge muren langs veel grenzen, maar de Islam is en blijft welkom.
De overeenkomst met de rokende puinhoop die Obama’s legacy is, kan niet treffender zijn.