Het spel is begonnen: de oh zo tolerante gemeente Amsterdam – kom maar, kom maar, iedereen is welkom, bed, bad en brood staan voor je klaar – is woensdag begonnen met het plaatsen van betonblokken op drukke plaatsen in de stad zoals de Dam, het Rokin en het Leidseplein. De zware betonnen obstakels moeten het op die locaties onmogelijk gaan maken met een auto of vrachtwagen op het publiek in te rijden.
Afb: Flickr.
Waar de Amsterdamse burgemeester wijlen Eberhard van der Laan, de stedelijke politietop en Justitie in de hoofdstad lang niets van betonblokken wilden weten, omdat dergelijke zichtbare maatregelen het gevoel van onveiligheid bij de burgers zouden vergroten en bovendien een aanslag niet zullen kunnen voorkomen, zo was de redenering, is er inmiddel blijkbaar een andere visie op het veiligheidsbeleid in de hoofdstad ontstaan. Het kan natuurlijk echter ook zo zijn dat men over concrete (Nederlands, niet Engels) aanwijzingen beschikt dat er ‘iets’ te gebeuren staat. Gelet op het feit dat er in Amsterdam nog maar relatief weinig blanke – geen ‘witte’ – autochtonen van joods-christelijk-humanistische signatuur domicilie houden, is dat niet geheel ondenkbeeldig.
De betonblokken, die elk 2,4 ton wegen, zullen inderdaad een mogelijk aanslag nooit kunnen voorkomen. In Duitsland zijn er testen gedaan om te bezien wat het effect is van de blokken als er met verschillende typen auto’s tegenaan gereden wordt. Een personenauto en een busje worden er nog wel effectief door geremd, maar met een vrachtwagen die 50 km/u rijdt, wordt het echt een andere kwestie: die duwt de blokken gewoonweg opzij en rijdt gewoon door. Er staan filmpjes van op Youtube en de MDR heeft het filmpje uitgezonden. Het plaatsen van de blokken kan dan ook gerust worden beschouwd als een lapmiddel, symptoombestrijding en het creëren van een gevoel van schijnveiligheid onder het publiek. Het had op Twitter niet beter verwoord kunnen worden: “Monumenten voor de religie van de vrede. Sokkels voor de toekomstige slachtoffers”.
Amusant was dat de blokken onder meer geplaatst zijn door de firma Rutte. In Duitsland worden dergelijke obstakels vanwege de vormgeving al aangeduid als Merkel-lego. Overigens is het niet geheel duidelijk of in deze naam een connectie naar het Oost-Duitse verleden van de bondskanselier wordt gelegd. In de DDR hadden ze immers wel iets met beton. De suggestie is inmiddels gedaan om op de betonblokken bloembakken te plaatsen. Gelet op het rooie karakter van Amsterdam zullen dat dan vast en zeker rode rozen worden, geplant in een door een gesubsidieerde kunstenaar vervaardigde ijzeren vuist.
Als besluit van dit artikel een overbekend citaat uit de radiostoespraak van toenmalig minister-president Colijn op 11 maart 1936, na de Duitse bezetting van het Rijnland:
“Ik verzoek den luisteraars dan ook, wanneer zij straks hun legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als zij dat ook andere nachten doen. Er is voorhands geen enkele reden om ongerust te zijn”.
Ik kan het even niet laten te reageren op het artikel: Ook deze maatregel in Amsterdam is te danken aan de jarenlange “gedachten- politie” en de politiek correcte rechtsmiddelen van de P.v.d.A,. Immers: het Openbaar ministerie sprong als een sprinkhaan op de “klachten over discriminatie” wat Wijlen Drs Janmaat ,van de Centrum partij, en zijn vrouw hebben ondervonden. Ziek Nederland ,let wel DOOD ZIEK NEDERLAND. En…… de bevolking is aan het einde van marge van haar tolerantie. Het gaat nu over in fatalisme en ziekelijke ontkenningen: het resultaat van hersenspoelingen. Dat psychologen nog geen waarschuwing hebben gegeven is een gotspe. Een zieke benaming aan de situatie is al gegeven: dat de blokken onder meer geplaatst zijn door de firma Rutte. In Duitsland worden dergelijke obstakels vanwege de vormgeving al aangeduid als Merkel-lego. Merkel is net zo dom geweest als de linke troepen in Nederland en Duitsland. De waanzin van ” Wir schaffen das” .