De Deep State

Maandenlang hebben zelfbenoemde experts de schouders opgehaald bij het horen van de term Deep State en wezen dat als een hersenspinsel van Trump c.s. resoluut van de hand. Vooral in Nederland waren die kenners heel uitgesproken; zoiets zou in Nederland nooit kunnen gebeuren. De vraag hoe een samenleving kan vaststellen of een Deep State zich aan het ontwikkelen is, blijft bij het uitblijven van een serieuze benadering van dit onderwerp zeker in Nederland achterwege.

Wat moet worden verstaan onder Deep State? Een september artikel op de website www.politico.eu heeft een aantal nuttige vingerwijzingen gegeven. Volgens de auteur werd Deep State oorspronkelijk gedefinieerd als “…to describe individuals and institutions who exercise power independent of – and sometimes over – civilian political leaders. They applied it mainly to developing countries like Algeria, Pakistan, Egypt and Turkey, where generals and spies called the real shots in nominally democratic societies and replaced elected leaders when they saw fit…” Gelet op de ontwikkelingen van de laatste jaren lijken Turkije en Egypte opgeschoven te zijn naar een openlijk en herkenbaar door de natiestaat beschermd dictatorschap waarbij de Deep State – een netwerk van machtige elites en instituten die het functioneren van de overheid sturen en controleren – de enige staatsvorm lijkt te zijn.

Afb: FloppingAces.net

De term is de laatste jaren op een van de schappen in Washington´s politieke burelen opgeslagen gebleven en werd na het lekken van geclassificeerde documenten die de lange arm van Obama´s veiligheidsdiensten bloot legden, door Snowden de voormalige NSA functionaris, afgestoft en uit het schap gehaald. Zijn 2013 uitspraak “ there is definitely a Deep Sate … trust me, I´ve been there” weergalmt nog steeds in de gangen van het Congres. Michael Glennon, professor internationaal Recht op Tuft Universiteit, produceerde meer munitie voor een Deep State achtige instelling binnen de USA van Obama toen hij in zijn boek National Security and Double Government neerpende “..national-security apparatus that holds sway even over the elected leaders notionally in charge of it,..”

De tweestrijd tussen de formele Staat en uitwassen van de Deep State kwam na het aantreden van Trump pas helder aan de oppervlakte, toen de man die tijdens zijn campagne gezworen had om het moeras in Washington (kortweg The Swamp) te gaan dempen, de strijd aanging met een aantal Amerikaanse instituten. Om hun uit de hand gelopen machtsposities niet te verliezen vochten die terug en werd de Amerikaanse samenleving geconfronteerd met Salinsky-achtige technieken en tactieken zoals het lekken van de inhoud van vertrouwelijke gesprekken, het verspreiden van nepnieuws om de POTUS en zijn inner circle in het defensief te dringen, het beschadigen van politieke tegenstanders onder het motto “je bent schuldig totdat je bewijst onschuldig te zijn” en het niet uitvoeren van executive orders van de POTUS. Technieken en tactieken gehanteerd door samenzwerende bureaucraten die zich tegoed deden aan de verworvenheden van the Swamp.

Herhaaldelijk duiken documenten op die onderstrepen dat segmenten van de Amerikaanse overheid duistere activiteiten erop na hielden en houden, die niets te maken hebben met transparantie en onttrokken blijven aan de publieke controle. Die documenten, vaak door onderzoeksorganisaties verworven onder de Amerikaanse versie van de Wet Openbaar Bestuur, bevestigden het enorme misbruik van hun verreikende macht. Obama had bijvoorbeeld het gevoel dat het Pentagon hem had gedwongen meer militairen naar Afghanistan te sturen dan hij wilde en de onervaren Bush was duidelijk door nationale veiligheidskaders op het oorlogspad gestuurd om hun wens Sadam definitief uit te schakelen, te realiseren. Het is opmerkelijk dat degenen die Salinsky´s tactieken toepassen niet in de gaten hebben dat zij de geloofwaardigheid in het Amerikaanse democratische model bewust aan het ondergraven zijn en de langerdurende effecten van hun daden niet kunnen of willen overzien. Een Democratische President zal in de toekomst met dezelfde ongewenste tactieken worden geconfronteerd als waarmee Trump en co worden bevochten.

Volgens de goed ingevoerde Lou Dobbs van Fox nieuws zou Obama een schaduw regering hebben samengesteld om het beleid van de Trump regering te frustreren en maakt zich volgens Dobbs schuldig aan opruiing. Blijkbaar is Obama er in geslaagd om Amerika breed een leger van adepten om zich heen te verzamelen die hersenloos en dus kritiekloos zijn woorden als een spons in zich opzuigen. Ondersteund door dat adepten leger wil hij Trump en de Republikeinen blijkbaar uit het Witte Huis en het Congres jagen om de macht in Amerika over te nemen en Amerika te veranderen in een Europese verzorgingstaat. Een samenlevingsmodel dat al ver over zijn versheiddatum is en moet worden afgestemd op de huidige realiteit waarin meer geld uit de schatkist stroomt dan er in komt. Het lijkt er op dat Obama nadat bekend was geworden dat Trump zijn opvolger werd, maatregelen heeft genomen om de strijd tegen Trump aan te gaan. Volgens de Washington Post blijkt uit een rapport van de Government Accountability Office (GAO) dat hij tegen het advies van zijn inner circle een groot aantal politieke adepten m.n. bij Homeland Security en Department of Justice “…burrowed into government jobs over the course of six years…”. Die 78 kunnen niet uit hun functie gezet worden bij een regeringswissel van Democraten naar Republikeinen. Met die maatregel heeft hij de geruchten dat hij het beleid van zijn opvolger doelbewust wil ondermijnen, helaas voeding gegeven.

Of het bovenstaande signalen zijn dat in de USA een Deep State bestaat, is afhankelijk van de invalshoek, achtergrond en doelstelling van de kenner in kwestie. Zeker is dat invloedrijke bureaucraten (USA telt een ambtenaren korps van 3 miljoen mensen) die toegang hebben tot gevoelige en geheime informatie ondersteund en vaak zelfs gestuurd door machtige media (organisaties en vertegenwoordigers), vanuit de coulissen het politieke proces willen beïnvloeden en voortdurend proberen om presidenten hun zienswijze op te dringen. Dat is en blijft een gevaarlijke ontwikkeling en daarom moet zoals de website Dailysignal.com constateert “..Curtailing the power of the administrative state can’t be done with the snap of a finger, but it is an issue Trump and Congress must address—not just for the sake of this presidency, but for the sake of our constitutional republic..”

Deep State is een verschijnsel dat in Nederland onbekend is en blijft. Althans dat willen de moderne regenten in Den Haag ons doen geloven. Hoe verklaren ze de groeiende invloed van het hogere ambtenaren korps vaak gestuurd door belangenorganisaties en netwerken, in het politieke besluitvormingsproces? Hoe verklaren ze de stevige invloed die de zieligheidindustrie via hun politieke stromannen en vrouwen hebben op het immigratie beleid? Hoe verklaren ze niet onderbouwde imago beschadigingen van politici door media vertegenwoordigers waarbij politici van andere partijen elkaar in de coulissen juichend staan te high fiven?

Wanneer kwalijke signalen die wijzen op een ongewenste sturing van het dagelijkse leven van de doorsnee burger door netwerken en media, benoemd worden, kunnen elementen van een Deep State ook in Nederland geïdentificeerd worden.