Prikbord nr 670

De gebeurtenissen in Londen, Brussel, Parijs, Oslo, Zweden en Duitsland bevestigen het gelijk van Orban. Tienduizenden moslims komen niet naar Europa om te integreren, maar om hier hun staat-in-de-staat te bouwen, ‘wraak’ te nemen voor de afwijzing van hun cultuur en hun vrouwenhaat te botvieren.

Daarnaast zijn er de Jihadisten die de hele Westerse samenleving haten en misbruik maken van de halfzachte wetten, rechtspraak en politici. Intussen worden de burgers hier rijp gemaakt voor het ‘onvermijdelijke’ waarbij alle feiten en bewijzen die met immigratie, islam, grensoverschrijding, mensensmokkel, terreur, opsporing, hulporganisaties en Brusselse machtshonger te maken hebben, (moeten) worden verzwegen. Dat 10% van de moslims hier naar verluidt bereid is geweld te gebruiken tegen het gastland, zelfs zonder dat vaststaat wat het land hen misdaan zou hebben, geeft te denken. Linkse politici dienen te beseffen dat ook hen de rekening kan worden gepresenteerd, te beginnen met de SPD.

Handlangers

Volgens een recente tv-documentaire werken landen mee aan belastingontduiking door grote bedrijven die ‘brievenbus’constructies gebruiken. Dit gaat zelfs zo ver dat in Luxemburg een daarbij betrokken internationaal accountantskantoor (PWC) een klokkenluider liet dagvaarden. Daarbij werkte de rechter kennelijk mee aan het dichten van het ‘lek’ over foute ondernemingen en de belastingdienst. Naar verluidt is Nederland zelfs koploper met brievenbusfirma’s die via ons land jaarlijks 4.000 miljard zouden wegsluizen naar elders, zonder de wettelijke afdrachten. En in de rest van de wereld gaat het niet anders, zodat bij een bronbelasting van bijv. 25% de passieve overheid hier ‘handlanger’ is bij het onttrekken van 1.000 miljard aan de benadeelde landen. Dergelijke bedragen zijn bijna ongelooflijk, gezien de nationale staatsschulden, doch een grondig onderzoek bij de – onbetrouwbaar gebleken – accountantskantoren en bepaalde banken lijkt geen overbodige luxe.

Inflatie

Na de onderwijzers zoeken de vakbonden in het bedrijfsleven een reden om te kunnen staken. ‘Iedereen’ tenminste € 1.000 per jaar erbij betekent een last tussen de 7 en 10 miljard extra, naast de extra inspanningen voor het milieu, de btw-verhoging, de jeugdwerkloosheid, de pensioenbijdragen, de nieuwkomers en de banken. Want die laatstgenoemden vragen nu terecht om de kredieten uit de crisisperiode te gaan aflossen, dus zal het bedrijfsleven al die kosten in de prijzen gaan verwerken. Wat dit voor invloed heeft op de rendementen en beurskoersen, valt af te wachten, doch de gewenste inflatie zal in ieder geval worden bevorderd met als gevolg dat van die loonsverhoging weinig zal overblijven, terwijl ook het spaargeld aan koopkracht verliest en koophuizen ‘duurder’ worden. Buitenlandse bedrijven zullen eveneens minder blij zijn met hogere loonkosten en arbeidsonrust, maar de FNV heeft haar plannen ongetwijfeld laten doorrekenen…

Stank voor dank

Advocaat Berman is naar verluidt niet tevreden over het bedrag dat via NL hulporganisaties beschikbaar komt voor Sint Maarten. ‘Slechts’ € 13 miljoen geeft inderdaad aan dat veel Nederlanders hun buik vol hebben van allerlei hulporganisaties en van slachtoffers die menen ergens recht op te hebben. Ze laten die beoordeling graag aan de regering over, die doorgaans met honderden miljoen strooit. Neen, niet voor binnenlandse noden.

En waarom zou Nederland eventueel de totale schade moeten vergoeden, die Berman maar even op meerdere miljarden raamt zonder zijn eigen bijdrage te vermelden. De bevolking van Sint Maarten heeft zich immers afgewend van het koninkrijk door te kiezen voor een bestuur van corruptie en andere criminaliteit. Wie is daarbij verantwoordelijk voor de bouwwijze van huizen, voor het onverzekerd zijn, voor de plunderingen, voor het gebrek aan voorbereiding (water, voedsel, verbindingen), voor de incompetente overheid en voor de beperkingen van het vliegveld? Die slachtofferhouding van Berman werkt misschien nog bij de VN of in Brussel, maar Nederlanders vragen zich inmiddels  af of ze voor iedere ramp aansprakelijk worden gesteld zonder achteraf te mogen weten wat er precies met hun geld is gebeurd.