Wat zijn dat voor monsters die met een handvol instanties eerst een kind laten verrekken en vervolgens hun verantwoordelijkheid ontkennen nadat de moeder haar kind heeft vermoord? In het onderzoeksrapport verschuilen ze zich achter ‘protocollen’ die kennelijk geen ander doel hebben dan de problemen en de geldstromen in stand te houden alsmede de incompetentie te verhullen.
Doch de inhoud van die protocollen mag niet bekend worden. De wijze van rapporteren doorgaans ook niet en interne(!) klachtencommissies lijken vooral deel te zijn van de collectieve doofpot waarbij niemand aansprakelijk is. Keer op keer blijkt deze beroepshouding zo schandalig dat het ontbreken van klokkenluiders onbegrijpelijk is. Bijvoorbeeld over periodieke rapportages die alleen de beginsituatie van een periode beschrijven, plus de maatregelen, maar niet de resultaten in de actuele situatie die wellicht urgente maatregelen vereist of de incompetentie van medewerkers onthult. Zo kan de rol van de falende kinderbescherming achteraf worden ‘aangepast’ aan de feiten en nieuwe adviezen, en aan het optreden van allerlei duurbetaalde stichtingen.
Rustig slapen
Kennelijk zijn er nog mensen die de geschiedenis niet kennen en daarom de leiders van Westerse landen verwijten dat zij niet rustig kunnen slapen. Terwijl het China, Noord Korea, Iran, Rusland en de islamitische terreurlanden/-organisatie zijn, die ons ‘veilige’ bestaan bedreigen. Wat Obama niet heeft willen doen – en Kennedy wel – is bereidheid tonen om bij chantage met gelijke munt terug te betalen dan wel de beschaafde wereld met alle middelen te verdedigen. Dat dit tenminste tot een nieuwe Koude oorlog met dreiging van kernwapens kan leiden, gezien de onmacht van de VN, is al tientallen jaren bekend. Mogelijk is dit besef, buiten Israël, nog niet bij iedereen doorgedrongen en wordt president Trump als onruststoker aangemerkt vanwege diens buitenlandse erfenis van Obama. Doch met een nieuwe ‘Chamberlain’ wordt de uiteindelijke prijs voor onze vrijheid alleen maar hoger.
Schijnvertoning
Merkel gaat Libië financieel ondersteunen bij het selecteren van ‘echte’ vluchtelingen en de opvang daarvan. Hiermee wordt alleen de noodzaak van valse papieren en een geloofwaardig vluchtverhaal benadrukt. Doch Merkel suggereert in verkiezingstijd dat hiermee ook het probleem van de illegale gelukszoekers wordt opgelost. Die 85% blijven de Middellandse zee echter oversteken zolang de smokkelaars en hulporganisaties niet harder worden aangepakt. De VN-vertegenwoordiger bij deze schijnvertoning prikte het verhaal nog even door en benadrukte dat Europa 40.000 vluchtelingen per jaar zou moeten toelaten in plaats van 20.000. Alsof dat niet allang gebeurt, naast 200.000 gelukszoekers en gezinsherenigers. In ieder geval gaat de VN ervan uit dat de miljoenen voor Libië de asielstroom dus niet zal verminderen en dit is het tegenovergestelde van wat Merkel wil doen geloven.
Sport
Zowel bij de zwemwedstrijden, schaatsen, roeien, wielrennen als atletieknummers gaat het vaak om honderdsten van seconden. De relevantie van dergelijke ‘prestaties’ met duizenden trainingsuren als basis, ontgaat mij volledig. Ooit op een podium te hebben gestaan en daarna weer afgelost door opvolgers, kan nauwelijks als een serieus levensdoel worden aangemerkt. Vooral gezien het feit dat allerlei factoren een rol spelen en tientallen sporters nagenoeg hetzelfde presteren met minimale verschillen. Zo kan een speerwerper een wedstrijd winnen met een afstand die bijna 5 meter onder zijn beste prestatie ligt, maar net iets beter is dan de rest. En de nummer 4 in de eindstand kan een jaar later winnaar zijn. Gezien de bedragen die momenteel met sport gemoeid zijn, dienen topprestaties te worden gerelativeerd ten gunste van de amateursport.