Korte metten met Turkije

Intussen gaan de Turkse lakeien van de Erdogan-kliek gestaag door met het beledigen van het vrije Westen. Schaamteloos werd Bondskanselier Merkel deze week afgebeeld als een reproductie van Hitler en ‘dreigde’ de Turkse minister van Binnenlandse Zaken om 15.000 ‘Asscher-apothekers’ onze kant op te sturen. Oh ja: er zijn ook Nederlandse koeien Turkije uitgewezen….

Afb: Wikimedia

Dat de Turkse overheid, of wat daar nog voor doorgaat, in staat van complete gekte verkeert was al veel langer duidelijk, maar zelden hebben de islamitische onderknuppels dat duidelijker gemaakt dan de afgelopen weken. De Turken zijn van mening dat ‘hun’ Turken in het Turkse buitenland hevig onrecht wordt aangedaan. Wie de statistieken van uitkeringen en toeslagen erbij pakt, weet dat dit gedram en gezanik van het laagste niveau is. De werkloosheids- en bijstandsuitkeringen die in West-Europese landen door Turkse onderdanen worden geïncasseerd, bedragen in totaal meer dan de sociale diensten in Turkije zélf beschikbaar heeft. Turkije discrimineert zijn eigen burgers in hoge mate: een journalist die simpelweg opschrijft wat zijn ogen zien, verdwijnt daar in de gevangenis en moet maar afwachten of hij het er levend van af brengt.

Volgens het Algemeen Dagblad heeft de Turkse sultan zijn in Europa levende landgenoten opgeroepen meer kinderen te nemen om zo hun invloed in Europa te vergroten (lees: om de Turken in een positie te brengen Europa te overvleugelen). “Neem niet drie, maar vijf kinderen”, zei hij tijdens een campagnebijeenkomst in Eskisehir in het westen van Turkije. Meer kinderen krijgen, is volgens Erdogan het juiste antwoord op het ‘onrecht dat Turken in Europa wordt aangedaan’ doordat zowel Nederland als Duitsland Turkse ministers geen campagne laten voeren voor een referendum in april. Daarbij roept zijn collega van BuZa nog eens op om een onversneden mensenhandel te laten ontstaan, met ‘vluchtelingen’ als handelswaar.

Dat zijn stuk voor stuk kwesties die zich lenen voor bespreking in de VN en voor beoordeling door het Internationaal Gerechtshof. Nu het Turkse regime van mening is dat Nederland voor het Europese Hof gedaagd moet worden, kunnen zij zichzelf uiteraard niet meer aan internationale rechtspleging onttrekken.

Jihad

De Turkse taxatie dat in Europa een ‘heilige oorlog’ uit zal breken moet niet te licht worden opgenomen. Collega Oterdoom wees daar in een eerder artikel al op. Wat nu nog wordt versleten als ‘politieke poëzie’ is dat beslist niet en het moet juist opgevat worden als een verholen oproep aan de Turkse onderdanen op ons continent om zich gereed te maken voor strijd. Wat dat betreft kan de geïnteresseerde lezer er goed aan doen om dit artikel van Mat Herben nog eens door te lezen. Ook daaruit kan de conclusie worden getrokken dat het menens is geworden.

Naast het opgezweepte Turkse nationalisme is de islam voor Erdogan een probaat middel om zijn achterban in verschillende Europese landen te controleren en te mobiliseren. Via de honderden z.g. ‘Diyanet’-moskeeën worden wekelijks de preken vanuit Ankara verzorgd en de inhoud daarvan blijft voor veel Europeanen keurig onder de radar. Het enorm hoge tempo van organiseren van rellen zoals in Rotterdam tenslotte, toont aan dat de Turkse verenigingen niet zozeer de ‘verbinding’ tussen Turken en Nederlanders tot doel hebben, maar veel meer communicatie-knooppunten vormen voor de uitsturing van ‘dienstorders’ door de Turkse overheid.

Geen geld meer toestoppen

Het is kortom tijd dat onze politici de feiten onder ogen zien en niet langer om de hete brij draaien. Turkije hoort niet in Europa thuis, dat heeft het land nu wel voldoende bewezen. Daarop kunnen diplomatieke maatregelen worden genomen, maar de Turken hebben ook niets meer in de NAVO te zoeken. Ook vloeien jaarlijks meerdere miljarden naar de Turkse sultans uit de Europese schatkisten. De EU bijvoorbeeld, maakt jaarlijks nog steeds 750 miljoen euro over naar Ankara voor ‘ontwikkeling’ van de democratie daar. Overbodig om te stellen dat dit weggegooid geld is gebleken. Er zijn waarschijnlijk meer ‘Diyanet’-moskeeën van opgericht in het westen. Het vrije verkeer van personen van en naar Turkije is ook zaak die niet langer in het belang van de EU of Nederland is. De drie miljard die is gemoeid met de Turkse ‘vluchtelingen-deal’ kan beter worden aanwend voor een adequate grensbewaking en dito kustwacht in de mediterrane wateren. Er zijn kortom, maatregelen genoeg die niet langer kunnen blijven liggen.

Daar zal tegenin gebracht worden dat dit niet ‘de-escalerend’ werkt en dus niet van belang voor de diplomatieke betrekkingen. Dat is een verkeerde gedachte of men moet het normaal vinden dat de Turkse regering op slinkse wijze een van hun ministers door Duitsland en Nederland laat reizen, notabene na te zijn verzocht dat vooral niet te doen.