De rel rond eurogroepvoorzitter Jeroen Dijsselbloem over zijn “Schnapps und Frauen”-uitspraak blijft doorgaan. Meer dan zeventig van de 751 leden van het Europees Parlement uit vijftien landen, onder wie de (Duitse) leider van de christen-democraten, roepen de demissionair minister in een brief op zijn excuses aan te bieden en dan op te stappen, meldt het ANP.
Minister Dijsselbloem. Afb: Flickr.
Dijsselbloem zei vorige week in een interview dat “ik niet al mijn geld aan drank en vrouwen (‘Schnapps und Frauen’) kan uitgeven om daarna om hulp te vragen”. Hij doelde op de begrotingsdiscipline die alle eurolanden moeten opbrengen, maar in Zuid-Europa werd de opmerking opgevat als een sneer naar hen. Dat hadden ze overigens heel goed begrepen, want dat is nu exact de kern van de zaak waar het al jaren om draait: dat de inwoners van de landen boven de Knoflookgrens hun met hard werken zuurverdiende salaris buitenproportioneel afgeroomd zien worden door hun belastingdiensten, waarna het door de ongekozen EU-elite van het Politburo in het Kremlin van Brussel wordt overgemaakt naar de regeringen van de landen beneden de Knoflookgrens, die al eeuwenlang bewezen hebben niet met geld te kunnen omgaan. Het moderne Griekenland ging na de onafhankelijkheid van Turkije in 1821 maar liefst vijf keer staatsbankroet.
Toen Dijsselbloem de dag erna hier in het EU-parlement op werd aangevallen door de leider van de sociaal-democraten, weigerde hij zijn woorden in te trekken. Daarna eiste de Portugese premier Antonio Costa zijn ontslag als eurogroepvoorzitter. Hij is een “racist, xenofoob en seksist”, aldus Costa, die hiermee duidelijk blijkt geeft geen kennis van allerlei –ismen te hebben: met xenofobie, laat staan racisme heeft Dijsselbloems uitspraak namelijk in het geheel niets te maken. Met realisme des te meer. Overigens is dat een verwijt dat altijd wordt gebruikt door linksige types – meestal tegen reactionairen en conservatieven – en laat premier Costa, nu niet geheel toevallig, óók tot dat linksgekkieskamp behoren: hij is van de centrum-linkse Partido Socialista. Opmerkelijk daarbij is dat hij in feite een huisgenoot aanvalt, want Dijsselbloem is immers van dezelfde politieke kleur… nóg een deukje in de Internationale?
Dijsselbloem kwam daarop met een verklaring waarin hij zei te betreuren dat aanstoot is genomen aan zijn opmerking. Hij wees ook op zijn ‘Nederlandse directheid’, die niet altijd wordt gewaardeerd en begrepen. In de brief schrijven de parlementariërs dat zijn opmerkingen seksistisch zijn en “ondubbelzinnig discriminerend en beledigend” voor verschillende EU-landen. Over de Nederlandse directheid zeggen ze dat “de calvinistische cultuur niets te maken heeft met minachting voor andere mensen”. Een hoop politiek bla-bla, dus: veel praten, maar weinig zeggen. Altijd wordt er van iemand verwacht dat hij eerlijk is, maar als je eens onverbloemd de waarheid te berde brengt, moet dat ineens in een suikerlaagje verpakt worden, omdat het anders voor tere zieltjes niet te verteren is.
Het lezerspubliek dat intellectueel wat beter toegerust is, heeft allang geconstateerd dat de iets meer dan 70 parlementsleden die over Dijsselbloems uitspraak vielen, nog geen 10% deel uitmaken van het totaalbestand van 751 parlementsleden… Ik zou daarom aan Jeroen Dijsselbloem één vraag willen stellen:
“Biertje?”
Altijd goed om de knoflook weg te spoelen……
Knoflookgrens? Dat klinkt al net zo aanmatigend als Dijsselbloem’s arrogante sneer. U verwart ‘eerlijk’ met ‘sociaal lomp en vierkant’, zo niet ronduit ‘arrogant’.
Uw ‘Calvinistische waarheid’ is maar relatief, want onze zuurverdiende belastingcenten waaraan u refereert gingen en gaan voor het grootste deel niet naar Griekenland maar naar rechtstreekse terugbetaling van de Griekse schulden aan het I.M.F. en onverantwoordelijke Duitse en Franse banken die tot over hun nek, tegen beter weten in, in riskant Grieks schuldpapier speculeerden.
Voor ‘de intellectueel niet zo goed toegerusten’ onder ons, dit heeft niets met knoflook te maken en al evenmin met een politiek linkse oriëntering: slechts een klein percentage van dit omstreden ‘new money’ komt aan Griekenland ten goede, dat echter wèl moet tekenen voor de volle mep der nieuwe schulden, zodat Wolfgang Schaeuble en Angela Merkel hun eigen banken kunnen redden op kosten van de Europese belastingbetaler. Hier is boekhoudtechnisch sprake van een ordinaire vestzak-broekzak-fraude van Berlijn en Brussel waarvoor ons haantje Dijsselbloem hand en spandiensten verleent als stroman van de doortrapte Duitsers.
De Griekse schulden zijn waarschijnlijk slechts rond 20 cent op de Euro waard maar worden desondanks niet afgewaardeerd zoals gebruikelijk in de internationale financiële markten omdat de panische Duitsers hun banksysteem op uw en mijn rekening overeind moeten houden, iets waarvoor de onscrupuleuze Dijsselbloem zich met verve inzet terwijl hij hier de grote – linkse – mond vol heeft over de bonussen bij de ABN.
Dat de zuid-Europese lidstaten er een rotzooi van hebben gemaakt is een open deur en dat geldt ook al voor Frankrijk, dat door Wolfgang Schaeuble een kleine 2 jaar geleden bij een lezing in Washington al als een veel groter gevaar voor de EU werd beschreven dan Griekenland, maar daar hoort u Dijsselbloem niet over omdat Schaeuble hem daartoe geen instructie’s heeft gegeven.
Kortom, de macho-Dijsselbloem moet zich mijns inziens niet beroepen op ‘Calvinistische directheid’ wanneer hij zich slechts schuldig maakt aan zelfingenomen macho-praatjes.
Ik zou dat biertje maar voor iemand anders bewaren…
Biertje…?