Asscher (PvdA) heeft in het lijsttrekkersdebat heel voorzichtig aangegeven dat Nederland niet onbeperkt asielzoekers kan opvangen. Merkwaardig, want dan is het zeker ongewenst dat Nederland illegalen blijft opvangen en statushouders in de watten legt.
Dit bevordert vooral dat nieuwe immigranten voor Nederland kiezen. En het was juist de PvdA die de strenge aanpak van de tienduizenden gelukzoekers uit het regeerakkoord saboteerde. Dan was Klaver op dit punt een stuk geloofwaardiger, doch minder slim. Want het gaat er niet om wat hij misschien (n)ooit een verantwoorde bovengrens vindt, maar de kiezers. Asscher zal dit echter niet kunnen gebruiken, omdat dan het linkse bolwerk zijn geheugen zal opfrissen ten koste van de ‘samenwerking’.
Blunder?
Ach, wat waren ze blij dat Wilders een ‘blunder’ zou hebben begaan bij het noemen van de moordenaar van Pim Fortuyn. Tot in België toe raakten de linkse media opgewonden over de verspreking die heel begrijpelijk is voor degenen die het boek van Ine Veen hebben gelezen. Zij maakt daarin aannemelijk dat de dodelijke schoten zijn afgevuurd door een huurmoordenaar uit het Midden-Oosten. Folkert is slechts een schaamlap die niet werd vervolgd voor een andere moord….
ECB
Mocht de ECB overstag gaan bij het redden van Italiaanse banken, dan is dit de zoveelste schending van regels binnen de EU, die juist het vertrouwen moesten herstellen. Nederland dient dan onmiddellijk uit de zgn. bankenunie te stappen en moet ook de steun aan Griekenland opzeggen. Die miljarden zijn we toch al kwijt. De vijandige reacties zullen voorspelbaar zijn, maar anders worden we steeds verder het financiële moeras van de EU ingezogen.
Tichelaar
Drenthe moet niet zeuren over de onbetrouwbaarheid van de Commissaris van de Koning. Men wist immers wie men binnenhaalde en hoeveel fraude, dubieuze nevenbaantjes en bevoordeling van vriendjes er al tientallen jaren voorkomt onder burgemeesters en CdK’n. En ook de ‘regels’ die tot controle, onderzoek of straffen moeten leiden, worden toch al jaren genegeerd? De ‘straffen’ voor de dames en heren politici, bestuurders en topambtenaren lijken vaak op beloningen of zwijggeld, zelfs bij gedwongen vertrek. Dus voor wie of wat zou Tichelaar bang moeten zijn?