De ‘peilingen’ hebben steeds meer het karakter een instrument te zijn van de heersende politieke klasse. Naarmate de verkiezingen dichterbij komen, herstellen de regerende partijen zich op vaak spectaculaire wijze die veel doet denken aan de wonderbaarlijke genezingen in Lourdes. Zou ‘de Heere dan toch met hen zijn’ en hebben de Nederlanders zich jarenlang vergist om nu tot inkeer te komen zo vlak voor de verkiezingen?
Geert Wilders. Afb: wikimedia
Waarschijnlijk niet en een Lourdes-achtige voorstelling van zaken moest u ook maar terzijde leggen. De ‘genezingen’ in Lourdes blijken in de praktijk zelfs onder het wereldgemiddelde van ‘wonderbaarlijke genezingen’ te liggen, maar de overige handel bloeit daar wel op bovengemiddelde wijze. Het succes van Lourdes is te wijten aan het vakgebied marketing, met behulp waarvan die spontane en (vaak) minder spontane genezingen bekend worden gemaakt in het specifieke marktgebied. Over het algemeen komen genezingen tot stand door doktoren die een juiste medische analyse maken van de klachten, de problemen onder ogen zien en behandelen met de beschikbare kennis. Van piano spelen, gras eten, of een duurbetaalde reis naar Lourdes wordt geen mens beter. Correcte, zuivere anamneses en een juiste behandeling daarentegen wel.
Propaganda
Dat is ook de positie voor de verkiezingen. Vanzelfsprekend fungeren belanghebbenden zoals de publieke omroep als spreekbuis van de partijen die bereid zijn de belangen van die beroepsgroep te verdedigen en de stroom belastinggeld in hun richting op peil te houden. Niet de politiek juiste analyse wordt journalistiek gezocht en benadrukt, maar de eigenbelangen en ego’s spelen op zulk moment een doorslaggevende rol. Op dit moment nog vormen VVD en PvdA een regering die in het recente verleden blijk heeft gegeven vooralsnog niet aan de positie van de Publieke Omroepen te zullen en willen knagen. Zeker: de elites vormen een hecht gezelschap, een kaste die zichzelf vermeerderd door ‘privatiseringen’ en daarin leidinggevenden benoemd uit het ‘ons-kent-ons’ gezelschap. In die kaste, die kennelijk ongrijpbare elite: daar wordt de ‘peiling’ voorgekookt en precies dat wordt de kiezer in de aanloop naar de verkiezingen voorgehouden door een kritiekloze Publieke Omroep.
Wilders heeft momenteel echter de meest juiste politiek analyse naar mijn mening. Hij legt de vinger op de zere plek van het Nederland van nu en dat is in fundamentele essentie de veronachtzaming van onze moderne culturele waarden. Op soms meesterlijke wijze weet hij de problemen met de premoderne waarden van vooral allochtonen te verwoorden en in tegenstelling tot de wijd verspreide mening, geeft hij wel degelijk ook aan wat zijn oplossing is voor dat probleem: gewoon ‘minder’. Toch komt ook hij niet verder in het centrum van de macht en ook na 15 maart 2017 zal het hem niet lukken. Zelfs als hij de verkiezingen wint en veruit de grootste wordt.
Persoonlijk heb ik bij Geert Wilders een zeker ‘déjà vu’ gevoel. Als nummer twee op de lijst van Pim Fortuyn bij Leefbaar Nederland (LN) destijds, voltrok zich hetzelfde zag ik. Pim Fortuyn was absoluut een genie, hij wist verschrikkelijk veel op alle denkbare gebieden, van economie tot zorg en alles wat daartussen zit. Hij was werkelijk briljant. Hij had bovendien veel meer charisma dan alle politici bij elkaar opgeteld.
Als Pim Fortuyn niet was vermoord – wie zat erachter eigenlijk? Wim Kok? Klaas de Vries? Beatrix? – zou hij met de LPF zeker (ook) de grootste partij zijn geworden. Op een vraag toendertijds van NRC aan mij als beoogde fractieleider en ‘sociaal gezicht’ van LN, gaf ik het volgende aan de verslaggever mee: “teken namens mij maar op dat Pim het hoogstens een half jaar volhoudt en daarna heeft hij niet alleen knallende ruzie met zijn tegenstanders, maar ook met zijn eigen mensen”. Ik wist dat zo zeker omdat ik hem in de tijd daarvoor zelf coachte. Zijn goede vriendin Mieke Bello raadde hem aan om door mij te worden gecoacht. Zo kwam hij om de twee weken van Rotterdam naar mij toe in Groningen waar ik toen woonde. Eén van mijn zonen heeft nog grappige herinneringen aan Pim’s bezoeken.
Met Geert Wilders, die ik ook tamelijk goed ken – wij hebben samen diverse Topkader trainingen van de VVD gevolgd – heb ik hetzelfde gevoel. Hij heeft ook veel kwaliteiten, maar mist het cruciale vermogen om samen te werken, ruimte aan zijn collega’s te gunnen en open te staan voor kritiek en de inbreng van anderen, kennis en inzicht van goede vrienden te benutten en in te zetten. Dit inzicht heeft mij toen tot het besluit gebracht om niet in te gaan op zijn politieke toenaderingen, toen hij mij thuis kwam opzoeken over aanvankelijk een andere kwestie. Ik heb een eigen politieke beweging in het leven roepen. Daaruit kan ik enerzijds vrij zelfstandig en onafhankelijk opereren en anderzijds steun betuigen voor datgeen waarvoor Geert staat. Zodoende heb ik LEF (lefbeweging) opgericht. LEF staat voor Liberté, Egalité Fraterinté, de Franse uitdrukking voor Verlichting en Moderniteit.
Het is nooit te laat om goed te doen.
Geert Wilders, wil je nog eens doordringen tot het centrum van de macht, stap dan over je eigen schaduw heen, zoek de samenwerking met partijen en bewegingen die garant staat voor enerzijds intellectuele inbreng voor jouw standpunten en anderzijds een volledige steun voor jouw visie, ambitie, vergezichten en politieke doelen. Dat is LEF. Dan kom je verder. Maar hoe dan ook: ik wens je alle succes de komende verkiezingen, juist nu blijkt dat onze overheid niet meer in staat lijkt om de veiligheid van ál zijn burgers te garanderen, zelfs niet van politici.
Een ‘bloody shame’ zou Pim Fortuyn hebben gezegd en we weten inmiddels hoe juist dat was.