Lange tijd was het nog enigszins mogelijk te poneren dat het bij problemen met islamieten slechts ging om kleine, uitzonderlijke, terroristische groepen als Hezbollah en Hamas. Maar nu met Boko Haram, Al-Qaida, IS, Al-Nusra Front en nog zoveel anderen, is dat ‘minderheidsargument’ niet meer valide. Dit minderheidsargument’ wordt ook ontkracht door de gruwelijke berichten vanuit soevereine moslimlanden. Acties door ‘gewone moslims’ dus. Niets terroristen of extremisten.
David Pinto (L) in gesprek met Theodor Holman. Afb: scr. Café Weltschmerz
Onlangs nog werd bekend dat een Pakistaanse politieagent een ‘godslasteraar’ met een bijl in mootjes had gehakt. Hij zou de profeet Mohammed belachelijk hebben gemaakt. Daarvoor werd eveneens in Islamabad een christelijk echtpaar gemarteld, gelyncht en verbrand door een uitzinnige menigte van tweeduizend moslims na geruchten dat ze een Koran hadden verbrand. Hoe kun je nog verdedigen dat islam vrede predikt, zoals Barack Hussein Obama keer op keer beweert. Wij moeten gewoon inzien dat de huidige islamitische ideologie een hele negatieve invloed heeft. Homohaat, vrouwenhaat, Jodenhaat, en eigenlijk haat tegen alles dat niet islamitisch is.
Ontkenning
Velen zullen poneren dat het nooit en te nimmer anders, beter wordt met moslims. Als rasoptimist zie ik wel een uitweg. Heel ver in de toekomst en heel moeilijk. Maar ik kan me er wel een voorstelling van maken. Het zal heel erg moeilijk, zelfs onmogelijk, zijn om die oplossing te bereiken als moslims naakte feiten, zoals hierboven opgesomd, blijven ontkennen en alsmaar in koor gaan roepen: “Dat is niet zo, je bent een racist!”. Het enige probleem dat je niet kunt oplossen, is het probleem dat je ontkent.
Erkenning, onderkenning is dus een conditio sine qua non voor een oplossing. Men dient vast te stellen dat het om een leer gaat die is ontstaan in een tijd, omgeving en onder omstandigheden die heel ver af liggen van de hedendaagse westerse joods-christelijke moraal. Een leer die van meet af aan met geweld, dood en verderf aan volkeren is opgelegd. Zoals in Marokko is gebeurd in de achtste eeuw na Christus. Een leer die stoelt op geschriften die bol staan van wreedheden, haat en oorlogszucht.
Vanuit de onderkenning van deze feiten kan verbetering komen. Als mensen maar blijven ontkennen dat er iets mis is met de islam, en critici alsmaar voor ‘racist’ uitschelden, dan wordt het probleem niet opgelost, maar wordt juist een nieuw probleem gecreëerd. Niet alleen blijven de problemen binnen de islamitische leer voortwoekeren, ze blijven ook onbespreekbaar. De vraag is simpel: hoe kan er een vertaling gegeven worden aan de islam, zodat er een leer ontstaat die wel past bij het moderne mensbeeld van de westerse beschaving.
Vier soorten doodstraf
Joden als voorbeeld stellen aan moslims schiet sommigen wellicht in het verkeerde keelgat, maar ik doe het toch omdat het een leerzaam voorbeeld is. In het jodendom staan ook grove, niet beschaafde passages. Vier soorten doodstraf worden beschreven, afhankelijk van de overtreding. Joden die zich bijvoorbeeld niet aan de sabbat houden (en bijvoorbeeld werken op die dag) moeten volgens de Thora worden gestenigd.
Maar niet één jood, waar ook ter wereld zou heden ten dage het in zijn hoofd halen om dit thoravoorschrift toe te passen. Zelfs de meest religieuze jood realiseert zich dat dat volstrekte onzin zou zijn. Het jodendom, het christendom en vele andere religies zijn aangepast en hebben hun scherpe kantjes verloren. De islam kan en moet dit voorbeeld volgen. Hoogste tijd voor grondige herziening, modernisering, om een plaats te hebben in de westerse beschaving.