En ja hoor, we hebben er weer één. De kwakkelende zorginstelling GGZ Drenthe betaalt een vertrokken bestuurder vrijwel zijn volledige bestuurderssalaris door tot aan zijn pensioen in oktober 2016. Dat bleek uit de onlangs verschenen jaarrekening van Espria, de moeder van GGZ Drenthe, zo meldde RTL Nieuws.
……. Afb: publicdomain.com
Begin vorig jaar legde bestuurder Erik van der Haar zijn functie neer, omdat de instelling de bestuurstop wilde stroomlijnen en geld wilde (lees: moest) besparen. Nu blijkt dat Van der Haar echter gewoon op de loonlijst bleef staan. Vorig jaar ontving hij een beloning van 256.175 euro. Dat is een fractie(!!) minder dan de beloning die hij als bestuurder ontving. Navraag leert dat Van der Haar na zijn vertrek als bestuurder voor de zorginstelling bleef werken als ‘intern toezichthouder kwaliteit’. Volgens woordvoerder Peter ter Horst is hij daarmee “verantwoordelijk voor de kwaliteitstoetsing binnen het bedrijf. Dat is een belangrijke rol”. Mij klinkt het echter meer in de oren als een waaiboomfunctie, die in het vrindjescircuit aan iemand wordt toegespeeld om hem in de gelegenheid te stellen nog even maximaal de zakken te kunnen vullen, alvorens te vertrekken.
Onder de Wet Normering Topinkomens geldt sinds begin 2013 een maximum ontslagvergoeding van 75.000 euro voor bestuurders van (semi-)publieke instellingen. Dat is ruim 2 modale jaarsalarissen. Voor bestuurders die al in dienst waren vóór 2013, wordt daar vaak van afgeweken. De regeling van Van der Haar kost GGZ Drenthe 448.000 euro, dus feitelijk 12 modale jaarsalarissen. Uit de jaarrekening blijkt verder dat GGZ Drenthe de vorige zomer vertrokken directeur Hans van der Sluis een ontslagvergoeding van 75.000 euro betaalde. Vorig jaar meldde RTL Nieuws al dat een andere Espria-dochter, Evean, een ex-directeur een ontslagpremie van 150.000 euro mee gaf.
De GGZ Drenthe is een instelling met een discutabele reputatie en niet alleen vanwege controversiële vertrekregelingen. Zo werden het gemeentebestuur van Midden-Drenthe en de inwoners van Beilen om de tuin geleid met de vestiging van een gesloten inrichting voor uit het westen afkomstige afkickende junkies, die later toch ineens een halfopen inrichting bleek te zijn. De GGZ Drenthe bevindt zich daarnaast al enkele jaren financieel in zwaar weer. Vorig jaar boekte de instelling een verlies van 4,6 miljoen euro op een omzet van 160 miljoen euro. Het jaar ervoor maakte de instelling een verlies van 6,1 miljoen euro. Als gevolg van de verliezen voldeed GGZ Drenthe niet meer aan de kredietafspraken met haar banken. Dientengevolge zag de instelling zich genoodzaakt om vorig jaar 137 voltijdsbanen schrappen en de komende jaren worden er nieuwe ontslagrondes verwacht.
En dat laatste is nu precies waar de schoen wringt. De vertrekregelingen van de bestuurders zullen ongetwijfeld allemaal keurig binnen de wettelijke kaders passen, maar ethisch gezien raken ze natuurlijk kant noch wal. Leg dat maar eens uit aan de vorig jaar ontslagen GGZ-medewerkers, die geen vertrekregelingen kregen, maar gewoon een schop met het voetje en zonder werk thuis zitten. Of aan de GGZ-medewerkers die de komende jaren het zwaard van Damocles boven hun hoofd hebben hangen. De verliezen van GGZ Drenthe kunnen bezwaarlijk aan de werkvloer kunnen toegerekend, maar des te meer aan de zich aan ordinaire zelfverrijking schuldig makende bestuurders. Voor één Van der Haar kunnen twaalf mensen aan het werk. Intern toezichthouder kwaliteit… naast piloot of brandweerman ook typisch zo’n baan waar je op de basisschool al van droomt.