Ook op Face Book (FB) manifesteren zich enkele mocro’s die helaas het beeld bevestigen dat heerst over Marokkanen, overal in de wereld, ook in Nederland: onredelijk, agressief en niet vatbaar voor rede. Gelukkig niet allemaal. Sommigen van deze lieden hebben mijn boeken als verplicht literatuur gehad bij hun studie. In de publieke discussie vinden zij het moeilijk mijn standpunten te combineren met mijn boeken, waarin ik mijn structurentheorie en mijn DrieStappenMethode (DSM) beschrijf. Zij zien hierin divergentie – die er niet is – en vragen mij om uitleg. Daarom plaatste ik onlangs het volgend bericht op FB.
David Pinto
Wat beoog ik en wat bedoel ik met mijn berichten op FB?
Ter geruststelling voor diegenen die mijn boeken hebben moeten bestuderen voor hun studie: ik ben en blijf dezelfde schrijver van die 15 boeken. Consistent en congruent. Wat er intussen is gebeurd is het volgende:
- Zoals bekend heb ik reeds in 1988 (18.6.1988) in een groot stuk in de Volkskrant gewaarschuwd voor het ‘doodknuffelen’ van migranten. Dat is helaas uitgekomen met dank aan de ‘zachte heelmeesters’ die stinkende wonden maken. Ze hebben migranten en hun (klein)kinderen van de regen in de drup geholpen, met nare gevolgen voor ons allen. De belabberde resultaten zijn nagenoeg bekend. Dat frustreert mij, om het maar open en eerlijk te bekennen;
- Ook ben ik teleurgesteld in figuren die ik vertrouwde zoals ene Fatima Elatik die zonder blikken of blozen ging meelopen met een anti-Israël demonstratie, waarbij ‘dood aan de joden’ werd gescandeerd. Zij blijkt te behoren tot de Policor maffiosi, linkse wegkijkers, zelfzuchtig oud links. Haar motivatie zal zijn: solidariteit met de Palestijnen, incluis terroristen als Hamas en Hezbollah. Mag zij niet? Jawel, maar stelt mij wel teleur.
Haar broeders en zusters gaan door, ook op FB met shaming en blaming van Israël en het Zionisme. Schandalig vind ik het. Waarom? Zionisme is (voor mij zeker): het recht van joden op terugkeer naar Zion (Israël). Onbetwistbaar. Niet meer maar vooral ook niet minder. Welk fatsoenlijk mens kan hier toch tegen zijn? Aan Israël/Zionisme negatieve, nare, verwerpelijke eigenschappen zoals imperialisme, onderdrukking en overheersing toeschrijven is puur onzin: het is propaganda en banaal antisemitisme met een misschien iets minder beladen woord, namelijk Zionisme. Als Israël dat allemaal was, had zij toch al veel eerder en in een mum van tijd alle vijandige Arabische buurlanden platgegooid en met de grond gelijk gemaakt. Dat Israël dat kan en al heel lang geleden kon is geen geheim meer. Dit ene feit alleen al ontkracht iedere aantijging tegen Israël.
Dan die paar mocro’s die blijven mekkeren over hoe wij, Marokkaanse Joden dankbaar zouden moeten zijn omdat wij ‘gered’ zijn uit de klauwen van de nazi’s. Schrijfster Somicha Bouzitoun heeft gelijk. Toentertijd was Marokko een Frans protectoraat. De Fransen beslisten hoe en wat daar moest gebeuren, niet Mohammed V. Die heeft wel gezegd ‘ik heb geen lijsten van joden, maar alleen van Marokkanen’. Dat klopt en het blijft bijzonder lovenswaardig. Maar laten we ook niet overdrijven want:
a) het was tegen het einde van de macht van Hitler;
b) al was het dan weliswaar nog niet zover dat de gevraagde lijst van joden was verstrekt (als die er was), Marokko ligt nu eenmaal niet aan de grens met Duitsland zoals Nederland wel. En het gebergte van de hoge Atlas waar Midelt ligt (waar ik geboren ben) was helemaal niet in beeld.
Kortom, nu is het de hoogste tijd om de dingen gewoonweg te benoemen zoals ze zijn en de naakte feiten op te sommen. Maar wel zonder haat of venijn. Ik haat namelijk niemand, absoluut niet. Ook niet diegenen die joden en zichzelf zozeer haten dat ze hun eigen kinderen opofferen omwille van die haat. Vreselijk. Zelfs dieren in de natuur doen dat niet en zullen alles doen om hun kroost te beschermen. Het is ook een feit dat haten schadelijker is voor de hater zelf dan voor degene die gehaat wordt. Kijk maar eens naar de ontwikkeling, de vooruitgang en de progressie (op alle gebieden) van de haters en diegenen die zij haten (Joden/Israël/Zionisten): een tweede feit/gegeven dat eigenlijk voor zichzelf spreekt.
Ene ‘Karim Rach’ (op FB) heeft het over “de dagen van Israël/Zionisten die zijn geteld”, maar het maakt me meer aan het lachen dan wat anders. Ik moet namelijk denken aan twee anekdotes, één meer een parabel en de andere is echt gebeurd.
De eerste:
Mohammed lag op zijn kleedje te slapen. Zijn zoontje Ahmed was aan het spelen en maakte lawaai. Voor zijn rust riep Mohammed tot Ahmed: ga naar de markt, zij delen daar gratis appels uit en ging weer verder met snurken. Maar Ahmed ging niet naar de markt. Mohammed werd weer wakker en bleef zijn aansporing nog een paar keer herhalen. Op een gegeven ogenblik sprong Mohammed geschrokken op en riep: ‘wat dom van mij, wat doe ik hier nog? Waarom lig ik hier te slapen terwijl op de markt gratis appels worden uitgedeeld’?’ Onze Mohammed ging geloven in zijn eigen verzinsel/leugen.
De tweede:
Echt gebeurd. De eerste dag van de Zesdaagse Oorlog (ik zat toen in de tank op weg naar Judea & Samaria), tapte de Mossad een tel. gesprek af tussen president Nasser van Egypte en Koning Hoessein van Jordanië. “Broeder, wij staan voor de porten van Tel Aviv”, riep Nasser uit….
Ook Karim Rach en zijn geestverwanten blijven net zolang hun waanideeën, leugens en fabels herhalen totdat zij die zelf ook gaan geloven. Heel zielig eigenlijk. Ik weet het, de realiteit kan pijnlijk zijn. Maar op de lange duur toch altijd nog beter dan de leugens en fabels, is mijn (in)stelling. Dit laatste meld ik met nadruk helder en duidelijk, juist vanuit de hoop op en het geloof in een betere samenleving, ook voor sujetten als Karim Rach en soortgelijken. In mijn binnenkort verschijnende nieuwe (16e) boek, ‘De Piramide van Pinto – De Policor Dictatuur’, werkt ik dit thema verder uit.
Ik heb onlangs de documentaire ‘The gatekeepers’ op NPO 2 gekeken. Zes voormalige hoofden van de Israëlische binnenlandse veiligheidsdienst Shin Bet vertellen voor het eerst openlijk over de ‘War on Terror’. Wat een helden zijn dat en wat een opmerkelijk hoge moraal! Ik ben bijzonder trots op een foto te staan met een paar van deze bijzondere mensen in de documentaire, zie onderdeel 5d op mijn website (http://www.davidpinto.nl/prominente_ontmoetingen.php)
Tot slot nog een derde, onbetwistbaar feit. Israël heeft alle oorlogen tegen haar Arabische vijanden gewonnen en deze vijandige landen bestaan nog steeds. Hoe zou het zijn verlopen als Israël één keer zou hebben verloren? Zou zij nog bestaan? Natuurlijk niet. Inderdaad, als de Arabieren hun wapens neerleggen, dan is er onmiddellijk vrede. Als Israël echter de wapens neer zou leggen dan is er geen Israël meer.
Ondanks alles, blijf ik dromen van een beter bestaan voor allen, vanuit realistische, nuchtere en werkelijke feiten. Zonder haat, zonder nijd en zonder vergiftigde geesten.