Aanzuigende werking
Een Syrisch gezin in Tilburg, met inmiddels 6 kinderen, dankt Nederland voor de opvang en de huidige leefomstandigheden. Daarmee wordt meteen een deel van het gelukszoekersprobleem duidelijk gemaakt: de man (kunstenaar) ontvlucht de overbevolking en oorlog in Syrië en verwacht niet alleen dat hij hier mag blijven, maar ook dat Nederland voor de toekomst van zijn kinderen zorgt. En De Telegraaf vergroot de aanzuigende werking door bij te dragen aan die beeldvorming.
In tegenstelling tot de dankbaarheid van deze Syriërs, hebben de Nationale Ombudsman (in wiens opdracht?) en de ‘politieke’ Commissie voor de Mensenrechten een bedroevend rapport uitgebracht over teleurgestelde gelukszoekers in Heumensoord.
Gelukkig draagt dit niet bij aan de verkeerde beeldvorming over ‘welkom in Nederland’, maar lijkt het op vele punten strijdig met de feiten en de waardering van echte vluchtelingen. Drie dingen vallen daarbij op: waar bemoeit de nieuwe Nationale Ombudsman die zich als een politieke figuur lijkt op te stellen, zich mee als de ‘klagers’ niet eerst de gewone klachtprocedure hebben doorlopen zodat hun onzinverhalen waren weerlegd? Welke eisen hanteert de commissie als die kennelijk uitgaan boven bed-bad-brood plus gezondheidszorg, zakgeld, rechtsbijstand en veiligheid. En waar komt de conclusie vandaan dat (verwende?) asielzoekers geen of te weinig zakgeld/leefgeld zouden krijgen? In Rosmalen eisten ze gratis televisies alsof dat de norm is, en in Kaatsheuvel zie je ze dagelijks met volle boodschappentassen lopen naar het opvangcentrum…
Chantagegolf
Inmiddels wordt Nederland gechanteerd door eigen (linkse) bestuurders, politici en activisten, alsmede gemanipuleerd door de media, adviesorganen en hulporganisaties. Doch dit is een zwakke afspiegeling van de chantage door de VN, de EU, Turkije, Rusland, Marokko, Griekenland, Italië en straks Oekraïne. En we laten het allemaal gebeuren…
Humanitair
De auteur van het pleidooi richting de VN (Tel. 10/2) om rijke landen in het Midden Oosten te dwingen ‘vluchtelingen’ op te nemen, heeft het niet helemaal begrepen. Het is juist de VN die wil dat ze naar Europa gaan, die de eigen kampen laat verpauperen, die nauwelijks iets doet aan de overbevolking (200 miljoen kinderen lijden honger), die weet dat er nog 60 miljoen gelukszoekers naar Europa willen, die landen zelfs niet wil dwingen om mee te betalen aan humanitaire oplossingen en die wel Assad door gewelddadige ‘opstandelingen’ wil laten verdrijven, maar bij Noord Korea, Zimbabwe, Iran, China, Suriname, Cuba, Wit Rusland, Albanië, Turkije, etc. de andere kant op kijkt.
En Israël tot de ‘rijke landen’ rekenen, waar ruimte moet worden gemaakt voor duizenden (moslim)vluchtelingen, heeft met humanitaire opvattingen niets te maken. Dat is gewoon naïef en onwetend, net als de Brusselse dictators.
Jonge socialisten
Dat de PvdA na 70 jaar overbodig is geworden, hebben de Jonge Socialisten inmiddels begrepen. Hun pleidooi om te gaan doubleren met de SP en GroenLinks is echter onbegrijpelijk, tenzij … het alleen gaat om het in stand houden van politieke baantjes voor hun toekomst. De partij opheffen zou logischer zijn.
Verwarring
De tegenstrijdige beweringen over de aanpak van politieke problemen – zowel door het kabinet als op andere niveaus – volgen elkaar steeds sneller op. Vooral Koenders, Timmermans en Rutte lijken verwarring te (willen) zaaien over wat nu het werkelijke immigratiebeleid is van Nederland. Koenders praat vooral Merkel na met zijn nadruk op een ‘fatsoenlijk’ land dat zijn grenzen open moet houden. Doch ook het integratiebeleid – met name waar het de islam betreft – is niet eenduidig. Hoe groot de verwarring reeds is, blijkt niet alleen uit de woorden van Van Aartsen en Van der Laan, of de columns in De Telegraaf. Burgemeester Aboutaleb en Kamerlid Marcouch lijken daarbij over meer gezond verstand te beschikken dan allerlei zelfbenoemde deskundigen. En ook in een onlangs verschenen boek ‘Keulen: Kalifaat Light’ worden door meerdere auteurs de recente gebeurtenissen geanalyseerd, inbegrepen het falen van overheidsinstanties.
Misschien moet ons hele kabinet eens wat beter over de grens kijken voordat men weer partijgebonden uitspraken doet.
Zwarte lijst
Eigenlijk zouden er drie zwarte lijsten moeten worden gemaakt ter waarschuwing tegen activisten, politici en ‘deskundigen’ op het gebied van asielzoekers. Om te beginnen van al die helderziende deskundigen en politici, ook in Brussel, die beweerden dat de slappe houding tegenover gelukszoekers en illegalen geen aanzuigende werking zou hebben.
Daarnaast van de politici die beweerden dat er echt geen nieuw generaal pardon zou komen, omdat men voortaan strikt de wet zou handhaven en de eerste verblijfsstatus van tijdelijke aard zou zijn.
En tot slot van de politici en bestuurders die beweerden – en nog steeds beweren – dat de uitzetting van afgewezen asielzoekers onverkort zou plaatsvinden, zonder bed-bad-brood regelingen, om dit vervolgens te saboteren.